INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 19 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia bonifikaty 90% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia bonifikaty 90% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina wydała decyzje na podstawie art. 1 ust. 1, 3 i 5, art. 3 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3, art. 4 ust. 1, 2, 8 i 9 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459 ze zm.), art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i udzieliła mieszkańcom na ich wniosek bonifikat w wysokości 50% oraz 90% z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

Wydane decyzje są indywidualne.

Zarówno organ stanowiący jakim jest Rada miasta oraz organ wykonawczy, tj. Burmistrz miasta nie podjęli w tej sprawie żadnych aktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota bonifikaty 50% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, dla osób które prawo do tego użytkowania uzyskały przed dniem 05 grudnia 1990 r. oraz bonifikata z tego samego tytułu w wysokości 90% udzielona ze względu na niskie dochody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z powyższym należy wystawić informację PIT-8C...

Wnioskodawca, powołując treść art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, iż podstawową zasadą podatku jest zasada powszechności opodatkowania. Wskazuje również, iż źródła przychodów zostały dookreślone w art. 10 w związku z art. 20 ww. ustawy.

Zawarte w art. 20 powołanej ustawy wyrażenie „w szczególności” pozwala na rozszerzenie katalogu źródeł i zaliczenie do tej kategorii także innych przychodów.

Zapisy art. 21 powołanej ustawy nie wymieniają udzielonych bonifikat jako przychodów, które korzystają ze zwolnienia podatkowego, tym samym Wnioskodawca stwierdza, iż wchodzimy w obszar nieostro zdefiniowany i umożliwiający różne podejście do znaczenia słów.

Art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy stanowi, że ze zwolnienia korzystają jedynie dochody uzyskane przy wykupie zakładowych mieszkań lub budynków mieszkalnych, co jednoznacznie dowodzi, że sytuacja ta nie ma miejsca w opisanym stanie faktycznym.

Bonifikata udzielona w związku z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności korzysta ze zwolnienia podatkowego jeśli była udzielona na podstawie art. 68 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 67 ust. 3. Oferta zakupu z bonifikatą jest tutaj nieograniczona, co oznacza, że prawo nie jest ograniczone do konkretnych osób lub grup osób, więc korzystanie z upustu jakim jest bonifikata w tym przypadku będzie podatkowo obojętne.

Wnioskodawca zauważa, że bonifikaty udzielane przez niego (Gminę) są ograniczone do konkretnych grup osób.

Zarówno artykuły wymienione w opisanym powyżej stanie faktycznym jak i art. 68 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 67 ust. 3, który wskazywany jest w dostępnych interpretacjach podatkowych nie dowodzą jednoznacznie, że udzielone bonifikaty korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Bonifikata udzielona na podstawie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości nie jest kierowana do szerokiego grona odbiorców, jest natomiast zwrócona do osób, które uzyskały prawo wieczystego użytkowania przed 05 grudnia 1990 r. Tym osobom udzielana jest 50% bonifikata oraz dodatkowo dla osób, które uzyskują niskie dochody przyznaje się bonifikatę w wysokości 90%.

Zdaniem Wnioskodawcy jest to ograniczona grupa odbiorców; z przywileju nie mogą korzystać wszyscy beneficjenci pragnący przekształcić prawo użytkowania wieczystego w prawo własności. Jest to więc wąska grupa uprawnionych.

Wobec powyższego nie jest to stan, który przedstawiony jest w dostępnych indywidualnych interpretacjach podatkowych i zdaniem Wnioskodawcy bonifikata udzielona na podstawie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości zgodnie z treścią art. 11 gdzie wskazano, że przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne powinna zostać opodatkowana i należy wystawić informację PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia bonifikaty 90% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

W zakresie skutków podatkowych udzielenia bonifikaty 50% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. Nr 175, poz. 1459 ze zm. – w brzmieniu obowiązującym do 08 października 2011 r., bowiem jak wynika z treści wniosku na podstawie takiego brzmienia przepisów zostały wydane indywidualne decyzje) osoby fizyczne będące w dniu wejścia w życie ustawy użytkownikami wieczystymi nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub zabudowanych garażami albo przeznaczonych pod tego rodzaju zabudowę oraz nieruchomości rolnych mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo własności. Przez nieruchomość rolną rozumie się nieruchomość rolną w rozumieniu Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy na cele inne niż rolne.

Z art. 1 ust. 3 ww. ustawy wynika, iż z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości mogą również wystąpić osoby fizyczne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 1 i 1a oraz osoby fizyczne i prawne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 2.

Z przepisu art. 1 ust. 5 ww. ustawy wynika, iż osoby, o których mowa w ust. 1-4, mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości do dnia 31 grudnia 2012 r.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa - odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.

Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie narusza praw osób trzecich (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy osoba, na rzecz której zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest obowiązana do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty z tytułu tego przekształcenia, z zastrzeżeniem art. 5.

Z przepisu art. 4 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, właściwy organ ustala opłatę z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Do ustalenia tej opłaty stosuje się odpowiednio przepisy art. 67 ust. 3a i art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

Osobie fizycznej, której dochód miesięczny na jednego członka rodziny w gospodarstwie domowym nie przekracza przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za ostatnie półrocze roku poprzedzającego rok, w którym wystąpiono z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów, organ właściwy do wydania decyzji udziela, na jej wniosek, 90% bonifikaty od opłaty, o której mowa w ust. 1, jeżeli nieruchomość jest zabudowana na cele mieszkaniowe albo przeznaczona pod tego rodzaju zabudowę (art. 4 ust 8 ww. ustawy).

Osobom fizycznym, które prawo użytkowania wieczystego uzyskały przed dniem 5 grudnia 1990 r. oraz ich następcom prawnym, organ właściwy do wydania decyzji udziela, na ich wniosek, 50% bonifikaty od opłaty, o której mowa w ust. 1 (art. 4 ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2011 r.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Gmina wydała decyzje na podstawie art. 1 ust. 1, 3 i 5, art. 3 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3, art. 4 ust. 1, 2, 8 i 9 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459 ze zm.) oraz art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i udzieliła mieszkańcom na ich wniosek bonifikat w wysokości 50% oraz 90% z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

Wydane decyzje są indywidualne. Zarówno organ stanowiący jakim jest Rada miasta oraz organ wykonawczy, tj. Burmistrz miasta nie podjęli w tej sprawie żadnych aktów.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 05 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r., Nr 97, poz. 1050 ze zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Skoro cena sprzedaży ulega zmniejszeniu, u nabywcy następuje przysporzenie majątku stanowiące różnicę pomiędzy wartością towaru, a faktycznie zapłaconą ceną.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Należy jednak zaznaczyć, że nie w każdym przypadku przysporzenie to będzie rodziło skutek podatkowy. Jeśli bowiem bonifikaty udzielane będą ściśle na zasadach określonych w ustawie a krąg osób uprawnionych do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności z bonifikatą będzie nieograniczony, udzielenie bonifikaty będzie podatkowo obojętne.

Jeżeli zatem prawo beneficjentów nie będzie ograniczone do konkretnych osób lub grup osób indywidualnie oznaczonych i bonifikata na takich samych zasadach przyznana będzie wszystkim osobom uprawnionym do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności (a nie tylko osób na ich wniosek, na podstawie indywidualnej decyzji), to korzystanie z tej bonifikaty należy uznać za neutralne podatkowo.

Biorąc jednak pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy prawa stwierdzić należy, iż kwota udzielonych osobom fizycznym – tj. osobom, których dochód miesięczny na jednego członka rodziny w gospodarstwie domowym nie przekracza przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za ostatnie półrocze roku poprzedzającego rok, w którym wystąpiono z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości – na ich wniosek, przez Gminę, na podstawie decyzji administracyjnej, 90% bonifikaty od opłaty, o której mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, stanowi dla beneficjentów bonifikat przychód podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bowiem bonifikatę w wysokości 90% uzyskują tylko te osoby, które wystąpiły z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności a nie wszystkie osoby, na rzecz których zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Bonifikata taka dotyczy zatem konkretnych osób, tj. o których mowa w art. 4 ust. 8 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (nie wszystkich występujących o przekształcenie ww. prawa).

Skoro zatem bonifikata dotyczy tylko konkretnych osób, to wartość bonifikaty stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia, na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, informacji PIT-8C. Zgodnie bowiem z treścią art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.