D E C Y Z J A

Działając na podstawie art. 14 b § 2 i § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnicy z dnia 09.08.2005 r. Nr PP/443/1-47/05, wydane na wniosek Pani M.Cz., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie i stwierdza, że stanowisko podatnika w sprawie dotyczącej sposobu dokumentowania wykonanych na własny koszt i we własnym zakresie prac remontowych przeprowadzonych w wynajmowanym od Zakładu Budynków LOmumalnych w O. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 25.05.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnicy wpłynął wniosek Pani M.Cz. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Do wniosku załączono umowę z dnia 01.06.2004 r. zawartą pomiędzy Zakładem Budynków Komunalnych w O. a Panią M.Cz. Umowa dotyczyła zakresu remontu, który miał być przeprowadzony przez najemcę w lokalu użytkowym położonym w O.oraz sposobu i terminu zwrotu nakładów poniesionych na ten remont.

W przedmiotowej sprawie pytanie dotyczyło następującej kwestii:

czy będąc najemcą lokalu użytkowego, po przeprowadzeniu remontu tego lokalu ma bezwzględny obowiązek wystawienia jednej faktury VAT za przeprowadzonej prace remontowe na całą wartość poniesionych wydatków?

W złożonym przez stronę zapytaniu, przedstawiono stan faktyczny, z którego wynikało, iż Podatniczka zawarła z Zakładem Budynków Komunalnych w O. umowę, zgodnie z którą strony ustaliły zakres remontu lokalu użytkowego oraz sposób i termin zwrotu poniesionych nakładów na ten remont. Z załączonych do wniosku dokumentów wynikało, iż zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, koszty poniesione na wykonanie ww. prac będą rozliczone w czasie trwania stosunku najmu poprzez odliczenie ich od czynszu w latach 2005-2006. Ponadto jak wynika z akt sprawy - czas trwania remontu strony ustaliły na czerwiec 2004 r.

Ponoszone przez Podatniczkę wydatki były dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na jej firmę i stanowiły podstawę odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z tych faktur, a wydatków tych nie uwzględniła w kosztach uzyskania przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy powinna ona wystawiać faktury VAT w cyklach miesięcznych zgodnie z wystawianymi przez ZBK fakturami dot. czynszu za lokal. Wówczas po stronie przychodów ujmowałaby fakturę wystawioną za zwrot kosztów remontu, natomiast po stronie kosztów – wysokość czynszu. Ponadto Podatniczka podkreśla, iż wystawienie faktury na całkowity koszt remontu w wysokości uznanej przez ZBK spowodowałoby sztuczne zawyżenie przychodów i powstanie bardzo dużego zobowiązania podatkowego od nie uzyskanych środków pieniężnych.

Działając na mocy art. 14a § 1 i 4 ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik Urzędu Skarbowego zgodnie ze swoją właściwością udzielił w formie postanowienia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa, uznając iż zaprezentowane przez Podatnika stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe. W udzielonej odpowiedzi organ podatkowy wskazał, iż zwrot wydatków z tytułu dokonanego przez najemcę remontu lokalu, stanowi wynagrodzenie za wykonane przez najemcę usługi, wskazując jednocześnie, iż o wynagrodzeniu w ramach danej sprzedaży można mówić, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. W przedmiotowej sprawie usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usług (prace remontowe) oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego), które zgodnie z zawartą umową kompensowane są opłatami czynszu za wynajem lokalu.

W wydanym postanowieniu, Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, iż wykonane przez Podatniczkę prace remontowe w wynajmowanym lokalu użytkowym stanowią kompleksową usługę remontowo-budowlaną, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT winno być dokumentowane fakturą wystawioną w trybie art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na zasadach określonych w obowiązującym w okresie od 01.05.2004 r. do 31.05.2005 r. rozporządzaniu Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971).

Jednocześnie organ I instancji wskazał, iż zgodnie z przepisem art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o PTU, w przypadku wykonywania usług budowlanych lub budowlano-montażowych obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług i fakturę VAT w takim przypadku należy wystawić nie później niż z dniem wystąpienia obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku.

Oceniając przedstawiony przez stronę stan faktyczny, z którego wynikało, iż termin remontu określono na miesiąc czerwiec 2004 r., natomiast sukcesywna zapłata za wykonane prace remontowe w formie kompensaty miała mieć miejsce począwszy od stycznia 2005 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż Podatniczka dla udokumentowania powyższej czynności, po podpisaniu protokołu odbioru robót - zobowiązana była do wystawienia na rzecz ZBK jednej faktury VAT ze stawką podatku właściwą dla wykonanej usługi. Dlatego też, stanowisko Podatnika uznano za nieprawidłowe.

Dokonując oceny udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnicy interpretacji, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu działając w trybie nadzoru na podstawie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa wszczął postępowanie w celu zmiany przedmiotowego postanowienia.

Przede wszystkim zwrócić należy uwagę, że interpretacja udzielona przez organ podatkowy I instancji, jak również ocena jej poprawności dokonana niniejszym rozstrzygnięciem dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

W świetle będącego przedmiotem oceny stanu faktycznego w powiązaniu z mającymi zastosowanie w sprawie przepisami prawa stwierdzić należy, iż wydana interpretacja jest nie prawidłowa.

Podstawę niniejszego rozstrzygnięcia stanowić będą przepisy art. art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Odpowiadając na przedmiotowe pytanie, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o PTU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. I tak:

• przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,
• przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika z przedstawionego przez stronę stanu faktycznego strona w dniu 01.06.2004 r. zawarła z ZBK umowę, zgodnie z którą najemca zobowiązał się przeprowadzić w wynajmowanym lokalu prace remontowe w zamian czego, uzyskał prawo do zwrotu od wynajmującego wydatków związanych z przeprowadzonym remontem, poprzez potrącenie części należności z bieżąco płaconego czynszu.

Jak wynika z przedstawionego przez stronę stanu faktycznego – Strony umowy zawarły ustalenia donośnie zasad finansowania dokonanego przez najemcę remontu, które nie może być jednak uznane za wykonanie usługi budowlanej. Rozliczenie pomiędzy stronami uznać należy za wykonywane opłatnie świadczenie stanowiące wykonywanie usługi o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W związku z tak realizowanym odpłatnym świadczeniem, istotne jest prawidłowe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego. W myśl art. 19 ustawy dla tak dokonywanych rozliczeń nie został przewidziany żaden szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, zatem uznać należy, iż obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z regulacją art. 19 ust. 4 ustawy tj z chwilą wystawienia faktury, ale nie później niż 7 dnia od dnia wykonania świadczenia, a regulowane wcześniej kwoty uznać należy za wpłacone zaliczki na poczet wykonanej usługi.

Ponadto należy zauważyć, iż skoro najemca lokalu poczynił określone nakłady, to nakłady te zgodnie z zawartą umową, mogą podlegać rozliczeniu między wynajmującym, a najemcą. W przedmiotowej sprawie strony umówiły się, iż koszty poniesione na wykonanie prac wymienionych w umowie – będą rozliczone w czasie trwania stosunku najmu poprzez odliczenie ich od czynszu w latach 2005-2006 r.

Powyższe stanowić będzie kompensatę wzajemnych roszczeń i należności, i tak zgodnie z art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Zatem w świetle przepisów Kodeksu cywilnego czynność potrącenia stanowi formę zapłaty w przypadku, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, a przy tym przedmioty ich przeciwnych wierzytelności są jednorodzajowe. Efektem potracenia jest zniesienie się wierzytelności o wielkość zobowiązania. Istotą potracenia jest wzajemność, zaś warunkiem skutecznego potrącenia jest równoczesne istnienie dwóch wierzytelności wymagalnych.

Ponieważ kompensata wzajemnych wierzytelności jest jedną z form zapłaty, uregulowanie wzajemnych wymagalnych należności i zobowiązań (związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) - w ramach ich kompensaty - w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie, co jest równocześnie zgodne z postanowieniami umowy z dnia 01.06.2004 r.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należny, iż stanowisko podatnika jest prawidłowe.