W dniu 3 lutego 2006r. zwróciła się Pani z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pani indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, ani kontrola podatkowa, nie toczy się również postępowanie przed sądem administracyjnym.

Opisując stan faktyczny sprawy wyjaśnia Pani, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego (PKD 67.20.Z), w ramach której świadczy Pani usługi dla firm ubezpieczeniowych, z którymi podpisała Pani umowy. Za wykonane usługi wystawia Pani rachunki, przy czym, dla części firm rachunek za dany miesiąc wystawia Pani z końcem tego miesiąca, dla innych dopiero w miesiącu następnym. Zaś należności za wykonane usługi otrzymuje Pani po wystawieniu rachunków.

W związku z powyższym pyta Pani, w którym roku podatkowym – 2005 czy 2006, powstanie przychód z tytułu wykonania usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, jeżeli usługi wykonane zostały w 2005r., a rachunek za prowizję wystawiła Pani w 2006r. i w 2006r. otrzymała Pani należność za wykonane usługi.

Pani zdaniem, rachunki wystawione w 2006r. za umowy ubezpieczeń zawarte w 2005r. powinny zostać ujęte w przychodach 2005r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie, na podstawie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. Z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W myśl art. 14 ust. 1c przywołanej ustawy- za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się z zastrzeżeniem ust. 1e- 1g, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonane świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Zasadę tę obowiązani są stosować podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, jeżeli nie mają do nich zastosowania szczególne uregulowania zawarte w art. 14 ust. 1e-1g ustawy, gdzie z przepisu ust. 1f wynika, że jeżeli podatnik:
• jest podatnikiem podatku od towarów i usług nie korzystającym ze zwolnienia od tego podatku oraz
• prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, oraz
• ewidencjonuje przychody w dacie wystawienia faktury, zgodnie z odrębnymi przepisami
- za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, za datę powstania przychodu uważa się dzień, w którym faktura powinna być wystawiona; w przypadku gdy zdarzenia, o których mowa w ust. 1c, nastąpiły w grudniu danego roku podatkowego, a faktury dotyczące tych zdarzeń, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione w roku następnym, za datę powstania przychodu uważa się ostatni dzień roku podatkowego, w którym miały miejsce te zdarzenia.

Podatnik opłacający na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług – zgodnie z § 22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), może w ciągu roku podatkowego ewidencjonować przychody w dacie wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, w dniu w którym faktura powinna zostać wystawiona.

Wyżej cytowane przepisy art. 14 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz § 22 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów mają zastosowanie do podatników podatku VAT.

Natomiast dla podatników nie będących podatnikami podatki VAT , momentem powstania przychodu z tytułu usług będzie ostatni dzień miesiąca w którym wykonano usługę - zgodnie z art. 14 ust. 1 c pkt 2 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasada powyższa odnosi się również do Pani, gdyż nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie stwierdza, że stanowisko Pani w kwestii określenia roku podatkowego, w którym powstanie przychód udokumentowany rachunkiem wystawionym w następnym roku podatkowym - jest prawidłowe.