POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy po analizie wniosku z dnia 06 lutego 2006r. (wpływ do tut. Organu dnia 10 lutego 2006r.) w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego, złożonego przez Krajową Spółkę ... S.A. z siedzibą w ..., przy ul. ...

postanawia uznać, że przedstawione przez Podatnika stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 10 lutego 2006r. do tut. Urzędu wpłynął wniosek Spółki z dnia 06 lutego 2006r., uzupełniony następnie pismami z dnia 03 marca 2006r. (wpływ dnia 06 marca 2006r.) oraz z dnia 10 marca 2006r. (wpływ dnia 13 marca 2006r.). W pismach tych Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

W ramach zawieranych umów kontraktacji na dostawy buraków cukrowych, Spółka umożliwia plantatorom zakup między innymi środków ochrony roślin, w ramach ustalonego limitu kredytowego. Należność za środki ochrony roślin potrącana jest przy rozliczeniu plantatora za dokonaną dostawę buraków cukrowych, zgodnie z umowami kontraktacji, w terminie do 30 dni od zgłoszenia zakończenia dostawy przez rolnika ryczałtowego. W praktyce plantatorzy nabywają środki ochrony roślin w okresie maj - kwiecień, natomiast należności za nie potrącane są nie wcześniej niż w październiku.

Spółka nadmienia także, iż jako sprzedawca środków niebezpiecznych, na mocy art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 2001r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz. U. Nr 63, poz. 638 ze zm.), zobowiązana jest do pobierania kaucji za opakowania jednostkowe tych środków w wysokości ustalonej przez ich producenta, importera lub dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz do przyjmowania od użytkowników opakowań wielokrotnego użytku i odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych w celu ich przekazania producentowi, importerowi lub dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Po wykorzystaniu środków ochrony roślin plantator oddaje Spółce to, co pozostało z opakowania, tj. odpad opakowaniowy. Przyjmując przedmiotowe odpady Spółka zwraca pobraną kaucję. Spółka podkreśla przy tym, iż zwracane przez plantatorów opakowania, w których wcześniej znajdowały się środki ochrony roślin, nie są w momencie ich zwrotu opakowaniami zwrotnymi, bowiem podlegają one utylizacji i nie nadają się do ponownego użytku. Na mocy powołanej ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Spółka zobowiązana jest również do zapewnienia odpowiedniego miejsca składowania zwróconych odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych, do czasu ich odbioru przez podmiot uprawniony do ich transportu i utylizacji.

Spółka zaznacza także, iż wysokość kaucji za opakowania jednostkowe środków ochrony roślin ustalana jest na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 sierpnia 2004r. w sprawie wysokości kaucji na opakowania jednostkowe niektórych środków niebezpiecznych (Dz. U. Nr 202, poz. 2078).

Cytowana powyżej ustawa o opakowaniach i odpadach opakowaniowych nie określa terminów zwrotu opakowań po zakupionych środkach ochrony roślin. W świetle jej unormowań Spółka nie może określić umownego terminu zwrotu przedmiotowych opakowań, ale także nie może odmówić ich zwrotnego przyjęcia. Jednakże Spółka wskazała, że termin zwrotu opakowań uzależniony jest od okresu ważności środka ochrony roślin, który na ogół wynosi 2-3 lata, ale w niektórych przypadkach nawet 10 lat.

Spółka nadmienia również, iż z uwagi na określony umowami kontraktacyjnymi charakter rozliczeń z plantatorami, niemożliwe jest pobieranie kaucji za przedmiotowe opakowania w formie gotówkowej.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwróciła się do tut. Organu z następującymi pytaniami:

• czy pobierane w formie kredytowej kaucje za opakowania jednostkowe środków ochrony roślin podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.);
• czy Spółka powinna udokumentować pobieranie kaucji wystawionymi z tego tytułu fakturami VAT.

Przy czym Spółka twierdzi, iż złożony przez nią wniosek w świetle zaprezentowanych okoliczności faktycznych i prawnych sprawy dotyczy odpadów opakowaniowych.

Zdaniem Spółki pobierane kaucje za zwracane jako odpady opakowaniowe jednostkowe po środkach ochrony roślin nie rodzą obowiązku w podatku od towarów i usług, bowiem nie stanowią dostawy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem skoro pobranie kaucji nie podlega podatkowi VAT, nie zachodzi konieczność udokumentowania tego zdarzenia fakturą VAT.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez Spółkę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tut. Organ stwierdza co następuje:

Kwestia kaucji za opakowania zwrotne uregulowana została w § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zgodnie z § 19 ust. 1 i 2 cytowanego powyżej rozporządzenia, jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż. Fakturę dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań wystawia się nie później niż siódmego dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań. Jeżeli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań, fakturę wystawia się nie później niż 60 dnia od dnia wydania opakowań.

Cytowane powyżej przepisy stanowią, iż kaucja za opakowania zwrotne winna być udokumentowana fakturą nie później niż siódmego dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań, co jednoznacznie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Cytowane przepisy odnoszą się zatem do sprzedaży towarów, w tym także środków ochrony roślin, w opakowaniach zwrotnych.

W analizowanym stanie faktycznym nie mamy jednak do czynienia z opakowaniami zwrotnymi, lecz z odpadem opakowaniowym. Zwracane do Spółki pozostałości po opakowaniach środków ochrony roślin nie mogą być ponownie użyte, muszą być natomiast poddane utylizacji przez wyspecjalizowane jednostki. Kwestię tę Spółka niejednokrotnie podkreślała we wniosku.

W świetle powyższego uznać zatem należy, iż opisane we wniosku kaucje za opakowania środków ochrony roślin, zwracanych w postaci odpadów opakowaniowych nie podlegają regulacjom § 19 cytowanego rozporządzenia, a zatem Spółka nie powinna dokumentować pobierania przedmiotowych kaucji wystawionymi z tego tytułu fakturami VAT.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza odpowiedź dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i jest zgodna ze stanem prawnym obowiązującym na dzień jej udzielenia.

Zgodnie z art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa udzielona odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej ewentualnej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Stronie przysługuje prawo złożenia zażalenia na niniejsze postanowienie. Zażalenie, zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. Organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.