POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.-Ordynacja podatkowa (Dz.U.z 2005r. Nr 8 poz.60 ze zm.) w związku ze złożonym przez Pana A. wnioskiem z dnia 31.01.2006r. w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach uznaje stanowisko wnioskodawcy, iż w przypadku wynajęcia samochodu osobowego, ponoszone przez wynajmującego wydatki na zakup paliwa, napraw i konserwacji oraz amortyzacja mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z najmu za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z przedstawionym w powyższym piśmie stanem faktycznym , podatnik jest zatrudniony w Ośrodku Szkolenia Kierowców jako instruktor nauki jazdy na zasadzie umowy zlecenia. Szkoli kursantów własnym samochodem osobowym , przystosowanym do nauki jazdy na podstawie sporządzonej z ośrodkiem umowy najmu. W umowie tej określono, że koszty paliwa, napraw i konserwacji pojazdu ponosi osoba wynajmująca. Do kosztów uzyskania przychodu z najmu zalicza również amortyzację tego samochodu. Zdaniem podatnika wymieniony wyżej sposób rozliczenia umowy najmu jest prawidłowy.

Organ podatkowy nie zgadza się z zajętym przez podatnika stanowiskiem. Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz ( w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju). Zgodnie jednak z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353 Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości(naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W zakresie utrzymania rzeczy będącej przedmiotem najmu w stanie przydatnym do użytku, wynajmującego obciążają naprawy, bez których rzecz nie jest przydatna do umówionego użytku, a najemcę obciążają nakłady związane ze zwykłym używaniem rzeczy ( art. 662 § 1 8i 2 Kodeku cywilnego). Do takich nakładów należy zaliczyć między innymi zakup paliwa do samochodu, drobne remonty i naprawy wynikające ze zwykłego użytkowania rzeczy.

W świetle wymienionych wyżej przepisów, wszystkie wydatki z tytułu używania samochodu osobowego stanowią koszty uzyskania przychodu najemcy, a nie wynajmującego. Zalicza się je do tych kosztów na podstawie dokumentów poniesienia tych wydatków, w wysokości nie wyższej niż odpowiadająca kwocie wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu , określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Jednocześnie podatnik jest obowiązany prowadzić "Ewidencję przebiegu pojazdów", stosownie do brzmienia przepisu art. 23 ust.5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W myśl art.22a ust.1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym amortyzacji podlegają , z zastrzeżeniem art. 22c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Amortyzacji podlegają oddane do używania na podstawie umowy najmu środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć tylko odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.W omawianym przypadku nie nastąpiło oddanie do używania środka trwałego, ponieważ podatnik nadal używał tego samochodu, szkoląc nim kursantów. Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Siedlcach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia- na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a ustawy z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej (j. t. Dz.U.z 2004r. Nr 253, poz.2532 ze zm.) wniesione zażalenie winno zawierać znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł.