POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Kraków na podstawie art. 14a par 1 oraz par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, ze zm.) po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 03 listopada 2005 r. W sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W piśmie z dnia 03.11.2005 r. Spółka P. wnosząca zapytanie przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji farb i lakierów, klejów i żelatyn oraz innych wyrobów stosowanych w odlewnictwie. W związku z brakiem możliwości ściągnięcia należności od nierzetelnego kontrahenta spółka sprzedała swoją wierzytelność wobec H. Funduszowi Inwestycyjno Kapitałowemu Spółka Akcyjna.
Spółka stawia pytanie czy czynność powyższa podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych i przedstawia własne stanowisko w tej sprawie, którego konkluzją jest, iż czynność ta jako nie podlegająca podatkowi od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 41, poz. 399, ze zmianami) podatkowi podlegają między innymi umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Jednocześnie z treści art. 2 tej ustawy wynika, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany zwolnionych z podatku od towarów i usług, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego.
Jak wynika z opisu stanu faktycznego spółka dokonała sprzedaży własnej wierzytelności, czyli wierzytelności z tytułu prowadzonej działalności, a nie nabytej celemdalszej odsprzedaży lub windykacji. W tej sytuacji spółka nie dokonała czynności zaliczonej do usług pośrednictwa finansowego.Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2004 nr 54, poz. 535 ze zm.), gdzie między innymi w pkt 1 wskazano, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Sprzedaży wierzytelności własnej nie można uznać za dostawę towaru zdefiniowaną w art.7 powołanej ustawy. Wierzytelność nie jest towarem w świetle art. 2 pkt 6 tej ustawy. Sprzedaży wierzytelności własnej nie można też uznać za świadczenie usług w rozumieniu art 8 ust. 1 ustawy, gdyż nie jest czynnością zaliczoną do usług pośrednictwa finansowego. Biorąc powyższe pod uwagę sprzedaż wierzytelności własnej nie mieści się w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, a zatem nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym wypadku wierzytelność jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a obowiązek podatkowy w myśl art. 3 ust. 1, pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy stawka podatku wynosi 1a obowiązek uiszczenia tego podatku, stosownie do art. 4 pkt 1 i art. 5 ust 1 ustawy o PCC ciąży solidarnie na stronach czynności cywilnoprawnej. Podatnicy, na mocy art. 10 ust 1 ww. ustawy, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od omawianej umowy jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę nabywcy.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący na dzień wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie zgodnie z art. 14a § 4 ww. ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od doręczenia stronie postanowienia.