Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W dniu 19.05.06 r. wpłynął do Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie wniosek podatnika o udzielenie interpretacji o zakresie stosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik zaciągnął kredyt w BGŻ S.A. Oddział Koszalin z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej. Zgodnie z warunkami umowy kredytowej koszty związane z ustanowieniem i z wyceną przedmiotu zabezpieczenia spłaty kredytu obciążają kredytobiorcę.

W związku z tym bank zlecił wykonanie wyceny wartości nieruchomości rzeczoznawcy majątkowemu. Firma dokonująca wycenę wystawiła fakturę VAT dla banku. Bank obciążył kosztami kredytobiorcę, dokonując operacji bankowej na koncie podatnika o treści - przelew wewnętrzny na rachunek banku - " za wycenę nieruchomości będącej zabezpieczeniem kredytu - zgodnie z dyspozycją klienta".

Na podstawie tych okoliczności podatnik formułuje pytanie " czy poniesienie kosztu wyceny nieruchomości będącej zabezpieczeniem kredytu udokumentowane jedynie wyciągiem bankowym stanowi koszt uzyskania przychodu kredytobiorcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."

Zdaniem podatnika wyciąg bankowy dokumentujący pobranie kwoty 2.000,00 zł. przez bank nie jest wystarczającym dokumentem pozwalającym na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu powyższej kwoty.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.

Punktem wyjścia do rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii jest art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w myśl którego kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu jego osiągnięcia z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy. Zatem za koszt uzyskania przychodu może zostać uznany tylko taki wydatek, który:

• pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym lub gospodarczym ze źródłem przychodu,
• nie został wymieniony przez ustawodawcę w art. 23 ww. ustawy

Zgodnie z § 12 ust. 3 Rozporządzenia Min. Fin. Z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr. 152 poz. 1 475 ze zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są :

1. Faktury VAT, faktury VAT RR, faktury KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. Inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem (...)

Stosownie jednak do art. 180 § 1 cytowanej wyżej Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przedstawione przez Pana dokumenty tj.:

1. wyciąg z konta bankowego potwierdzający dokonanie operacji bankowej obciążającej kredytobiorcę kwotą 2.000,00 zł.,
2. umowa kredytowa, z której wynika, że koszty wyceny przedmiotu zabezpieczenia obciążają kredytobiorcę,

można uznać za podstawę zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku za wycenę nieruchomości pomimo, że nie został on udokumentowany rachunkiem, fakturą VAT lub innymi dowodami, o których mowa w § 13 i 14 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Za powyższym stwierdzeniem przemawia ponadto fakt, iż nie budzi wątpliwości istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku za wycenę nieruchomości ze źródłem przychodu.

Wobec stwierdzenia niezgodności stanowiska podatnika z istniejącym stanem prawnym na dzień wydania postanowienia, orzeczono jak w sentencji.

Niniejsze postanowienie dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i wydane zostało w oparciu o stan prawny w dniu 22.06.2006 r. i obowiązuje do czasu jego zmiany.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej).