INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012r. (data wpływu 10 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2012r. (data wpływu 9 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej w imieniu i na rzecz Spółki przez autoryzowanego dealera - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej w imieniu i na rzecz Spółki przez autoryzowanego dealera. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 października 2012r. (data wpływu 9 października 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-858/12-2/AK z dnia 25 września 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi na terenie kraju sprzedaż sprzętu gospodarstwa domowego. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W celu poprawy efektywności ekonomicznej działalności prowadzonej przez Spółkę, B. rozważa wprowadzenie nowego modelu dystrybucji towarów należących do Spółki (dalej: „Model”). Zgodnie z założeniami Modelu, Spółka upoważni wybrane przez siebie podmioty gospodarcze (dalej: „autoryzowani dealerzy”) do prowadzenia sprzedaży w imieniu i na rzecz Spółki.

W ramach zawartych pomiędzy Spółką a autoryzowanymi dealerami porozumień, autoryzowani dealerzy zobowiązani będą do świadczenia następujących czynności na rzecz Spółki:

• pozyskiwania potencjalnych klientów;

• przedstawiania potencjalnym klientom warunków i oferty handlowej Spółki;

• zawierania umów pomiędzy Spółką a docelowymi klientami - na podstawie udzielonego autoryzowanemu dealerowi pełnomocnictwa do działania w imieniu i na rzecz Spółki;

• przejmowanie płatności od klientów za zakupione towary Spółki i przekazywanie ich na rzecz B.
  
  

Towary będące przedmiotem sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem autoryzowanego dealera pozostaną własnością Spółki do momentu ich sprzedaży finalnemu nabywcy, tj. w żadnym momencie autoryzowani dealerzy nie uzyskają prawa do dysponowania towarami Spółki jak właściciel.

Za wykonywanie wskazanych powyżej czynności, autoryzowani dealerzy otrzymywać będą od Spółki wynagrodzenie prowizyjne, kalkulowane w oparciu o ustalone między stronami, np. miesięczne okresy rozliczeniowe.

Autoryzowani dealerzy, z którymi Spółka zamierza współpracować, obok świadczenia wyżej opisanych usług na rzecz Spółki, prowadzić będą dodatkowo działalność gospodarczą obejmującą m.in. sprzedaż towarów własnych, tj. niebędących własnością B. Sprzedaż towarów własnych (tj. należących do autoryzowanych dealerów) dokonywana będzie m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Jednocześnie, Spółka przewiduje, iż również część nabywców towarów należących do B., które będą sprzedawane w ramach Modelu przez autoryzowanych dealerów, będzie osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Reasumując, w rozważanym przez Spółkę Modelu mogą zdarzyć się sytuacje, w których autoryzowany dealer, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, będzie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno towarów własnych, jak i towarów Spółki. W przypadku, gdy autoryzowany dealer wyda klientowi paragon dokumentujący sprzedaż towaru należącego do Spółki, a następnie klient zgłosi żądanie wystawienia faktury dokumentującej tą transakcję, klient dokona zwrotu autoryzowanemu dealerowi oryginału paragonu, a Spółka wystawi na rzecz klienta fakturę.

W zapisach regulujących zasady współpracy pomiędzy stronami w ramach Modelu przewidziane będą regulacje, zgodnie z którymi autoryzowani dealerzy przekazywać będą Spółce informacje dotyczące wartości sprzedaży towarów Spółki zrealizowanej przez każdego dealera. Podstawą do ustalenia tych informacji będą raporty z kas fiskalnych poszczególnych autoryzowanych dealerów. Ponadto, kopie raportów z kas fiskalnych będą również przekazywane Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Kto w analizowanym Modelu (Spółka czy autoryzowany dealer) będzie, w świetle art. 111 ust. 3b Ustawy o VAT, zobowiązany do prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży towarów należących do Spółki na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jeżeli sprzedaż dokonywana będzie przez autoryzowanego dealera w imieniu i na rzecz Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, to autoryzowany dealer będzie, w świetle art. 111 ust. 3b Ustawy o VAT, zobowiązany do prowadzenia ewidencji na swojej kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży towarów należących do Spółki na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jeżeli sprzedaż towarów Spółki dokonywana będzie przez autoryzowanego dealera w imieniu i na rzecz Spółki.

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz m.in. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie w art. 111 ust. 3b Ustawy o VAT wskazano, iż „podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.”

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego Model odpowiada hipotezie normy prawnej zawartej w art. 111 ust. 3b Ustawy o VAT, w związku z czym przepis ten powinien znaleźć zastosowanie do przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku kiedy sprzedaż dokonywana przez autoryzowanego dealera na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej obejmować będzie towary własne oraz towary Spółki, wówczas to autoryzowany dealer zobowiązany będzie do ewidencjonowania całej wartości sprzedaży własnej oraz prowadzonej w imieniu i na rzecz Spółki na jednej kasie rejestrującej.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych na gruncie obowiązujących obecnie przepisów np.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 maja 2012r. (sygn. ILPP2/443-477/12-3/MN),

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 marca 2010r. (sygn. IPPP1-443-1265/09-4/BS).
  
  

Wnioskodawca pragnie przy tym zauważyć, iż art. 111 ust. 3b Ustawy o VAT jest tożsamy z treścią § 7 ust. 7 Rozporządzenia w sprawie kas, który to przepis był przedmiotem m.in. wskazanych powyżej interpretacji prawa podatkowego.

Przykładowo, w interpretacji ILPP2/443-477/12-3/MN Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w pełni podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „wskazany powyżej przepis § 7 ust. 7 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych będzie miał zastosowanie w sprawie. Wynika to z faktu, iż sprzedaż usług Spółki (objęta obowiązkiem fiskalizacji) będzie prowadzona w imieniu i na rzecz Spółki przez Agenta, który będzie jednocześnie prowadził sprzedaż własną objętą obowiązkiem fiskalizacji.”

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, autoryzowany dealer zobowiązany będzie do prowadzenia ewidencji na swojej kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej towarów należących do Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 111 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest upoważniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie, o czym stanowi art. 758 § 2 Kodeksu cywilnego.

Agent działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy jest w świetle ustawy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 9 ustawy Minister Finansów wydał dnia 28 listopada 2008r. rozporządzenie w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

W myśl § 7 ust. 1 pkt 9 ww. rozporządzenia podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Tożsamy w treści jest art. 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług, który również stanowi, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższe przepisy, tj. art. 111 ust. 3b oraz § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów ustanawiają wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania na własnej kasie obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem podmiot, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji, gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na kasie obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Spółka w celu poprawy efektywności ekonomicznej prowadzonej działalności rozważa wprowadzenie nowego modelu dystrybucji towarów należących do Spółki.

Zgodnie z założeniami Modelu, Spółka upoważni wybrane przez siebie podmioty gospodarcze - autoryzowani dealerzy do prowadzenia sprzedaży w imieniu i na rzecz Spółki. W tym celu pomiędzy Spółką a autoryzowanymi dealerami zawarte zostaną stosowne porozumienia określające czynności do wykonywania których zobowiązani będą dealerzy.

Towary będące przedmiotem sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem autoryzowanego dealera pozostaną własnością Spółki do momentu ich sprzedaży finalnemu nabywcy, tj. w żadnym momencie autoryzowani dealerzy nie uzyskają prawa do dysponowania towarami Spółki jak właściciel.

Za wykonywanie wskazanych powyżej czynności, autoryzowani dealerzy otrzymywać będą od Spółki wynagrodzenie prowizyjne, kalkulowane w oparciu o ustalone między stronami, np. miesięczne okresy rozliczeniowe.

Autoryzowani dealerzy, z którymi Spółka zamierza współpracować, obok świadczenia wyżej opisanych usług na rzecz Spółki, prowadzić będą dodatkowo działalność gospodarczą obejmującą m.in. sprzedaż towarów własnych, tj. niebędących własnością B.. Sprzedaż towarów własnych (tj. należących do autoryzowanych dealerów) dokonywana będzie m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Jednocześnie, Spółka przewiduje, iż również część nabywców towarów należących do B., które będą sprzedawane w ramach Modelu przez autoryzowanych dealerów, będzie osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Zatem mogą zdarzyć się sytuacje, w których autoryzowany dealer, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, będzie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno towarów własnych, jak i towarów Spółki.

Jak wynika z cyt. art. 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, ewidencjonują na własnych kasach rejestrujących zarówno sprzedaż własną, jak i sprzedaż dokonywaną w imieniu i na rzecz podmiotów zlecających wykonywanie określonych czynności.

W analizowanej sprawie autoryzowani dealerzy będą dokonywać sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno towarów własnych, jak i towarów Spółki. W konsekwencji w stosunku do autoryzowanych dealerów zastosowanie znajdzie ww. art. 111 ust. 3b cyt. ustawy, a zatem sprzedaż realizowana przez tych dealerów, dokonywana na rzecz i w imieniu Spółki, nie powinna być ewidencjonowana przez Spółkę. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytań: Nr 2 dotyczącego określenia sposobu wydzielenia obrotu dotyczącego sprzedaży przez autoryzowanego dealera towarów należących do Spółki od obrotu z tytułu sprzedaży własnej dealera, Nr 3 dotyczącego obowiązku przechowywania dokumentów kasowych i Nr 4 dotyczącego obowiązku załączenia paragonu fiskalnego do kopii faktur VAT, wskazanych we wniosku z dnia 7 września 2012r., wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.