P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 23.03.2006 r. (wpływ do tutejszego Urzędu 28.03.2006.), uzupełnionym o oświadczenie dotyczące postępowania podatkowego, kontroli podatkowej i postępowania przed sądem administracyjnym w dniu 15.05.2006 r.

p o s t a n a w i a

uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika w kwestii zaliczenia "Dyskonta" do kosztów uzyskania przychodów w dacie wcześniejszego wykupu obligacji w celu ich umorzenia (pytanie nr 1 Podatnika).

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka dokonała emisji 140.000 (sto czterdzieści tysięcy) sztuk Obligacji Serii A o wartości nominalnej 100 (sto) złotych każda i łącznej wartości 14.000.000 (czternaście milionów) złotych, wyemitowanych na podstawie Uchwały nr 1 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 7 marca 2003 r. Obligacje te zostały dopuszczone do obrotu na rynku CeTO. W stosunku do przedmiotowych obligacji określono:

- Dzień Wykupu: 30 czerwca 2008 roku,

- Stopa Procentowa: Stała Stopa Procentowa 10% w stosunku rocznym,

- Cena kupna przez Obligatariuszy: 99,50 (dziewięćdziesiąt dziewięć 50/100) złotych,

- Kwoty odsetek od jednej obligacji w poszczególnych Dniach Płatności Odsetek: 30 czerwca 2004 r. - 11,26 PLN

30 czerwca 2005 r. - 10,00 PLN

30 czerwca 2006 r. - 10,00 PLN

30 czerwca 2007 r. - 10,00 PLN

30 czerwca 2008 r. - 10,03 PLN.

Cena emisyjna po jakiej inwestorzy objęli Obligacje Serii A wynosiła 99,50 (dziewięćdziesiąt dziewięć 50/100) złotych za jedną Obligację. Tym samym Spółka udzieliła dyskonta obligatariuszom w kwocie 70.000 (siedemdziesiąt tysięcy) zł, zwane dalej Dyskontem. Jednocześnie w wymienionych powyżej Dniach Płatności, Spółka zobowiązana była wypłacać Obligatariuszom odsetki za korzystanie z kapitału (zwane dalej Odsetkami).

Celem emisji przedmiotowych obligacji było finansowanie działalności gospodarczej Spółki, a w szczególności finansowanie budowy nowych kawiarni.

Pomimo że dzień wykupu Obligacji wyznaczono na 30 czerwca 2008 r., w grudniu 2005 r. Spółka skupiła przedmiotowe Obligacje celem ich wcześniejszego umorzenia. Obligacje zostały skupione w cenie 108 (sto osiem) zł każda. Tak więc różnica pomiędzy ceną nominalną (100 zł) a ceną wykupu w celu wcześniejszego umorzenia (108 zł), zwana dalej Premią Wykupu, wyniosła 8 zł (osiem złotych). Ponadto Spółka poniosła koszty związane z obsługą transakcji wykupu, w szczególności koszty obsługi prawnej, prowizje bankowe, prowizje biura maklerskiego, zwane dalej Kosztami Wykupu.

Na tle wyżej przedstawionego stanu faktycznego Spółka zapytuje, czy opisane powyżej Dyskonto (pytanie nr 1) jest kosztem uzyskania przychodów w dacie wcześniejszego wykupu obligacji w celu ich umorzenia?

Zdaniem Podatnika, opisane i zdefiniowane powyżej wydatki, tj. Dyskonto, Premia Wykupu i Koszty Wykupu stanowią koszt uzyskania przychodów. Należy bowiem podkreślić, że emisja obligacji jest z ekonomicznego punktu widzenia podobnym źródłem pozyskania kapitału jak pożyczka czy kredyt. Dlatego też należy wywodzić skutki podatkowe dla wykupu obligacji analogicznie jak w przypadku kredytu czy pożyczki, na co wprost wskazują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop). Otóż zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) updop nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od pożyczek (kredytów). Powyższa regulacja wprost wynika z ekonomicznej istoty pożyczki, będącej jedynie czasowym zwrotnym przysporzeniem, które nie stanowi przychodu podatkowego, stąd też jej spłata nie stanowi kosztu uzyskania przychodu (analogicznie w przypadku kredytu). Kosztem podatkowym są odsetki, stanowiące wynagrodzenie za korzystanie z cudzego kapitału, niezależnie od tego jaką przyjmą formę. Nie sposób nie zauważyć, że podobnie przedstawia się sytuacja w przypadku emisji obligacji - wykup obligacji jest niczym innym jak zwrotem pożyczki (kredytu), zaś dyskonto (oprocentowanie) - wynagrodzeniem za korzystanie z kapitału. Z tego też względu ustawodawca nie uznaje za koszt uzyskania przychodów wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta (art. 16 ust. 1 pkt 23 updop), traktuje bowiem wartość obligacji jako swego rodzaju kwotę pożyczki, zaś dyskonto - jako kwotę odsetek. Wcześniejszy zakup obligacji w celu ich umorzenia jest w sensie ekonomicznym zwrotem pozyskanego kapitału (wartość nominalna zakupionych obligacji) oraz zapłatą wynagrodzenia za korzystanie z kapitału (nadwyżka ceny wykupu nad wartością nominalną). Nie ulega zatem wątpliwości, że wydatek odpowiadający zapłacie za korzystanie z kapitału stanowi koszt uzyskania przychodu. W omawianym przypadku zarówno Dyskonto, jak i Odsetki stanowią właśnie wynagrodzenie za korzystanie ze środków pieniężnych należących do Obligatariuszy.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje, co następuje:

Sposób podatkowego traktowania dyskonta od obligacji reguluje przepis art. 16 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta.

Przez dyskonto należy rozumieć różnicę między wartością nominalną obligacji a kwotą, za jaką obligacje zostały zakupione, zarówno na rynku pierwotnym, jak i wtórnym.

W sytuacji opisanej we wniosku Podatnik dokonał emisji 140.000 (sto czterdzieści tysięcy) sztuk Obligacji Serii A o wartości nominalnej 100 (sto) zł. Natomiast cena emisyjna wyniosła 99,50 (dziewięćdziesiąt dziewięć 50/100) zł za jedną Obligację. Zatem Spółka udzieliła dyskonta obligatariuszom w kwocie 0,50 (50/100) zł od jednej Obligacji. Łącznie z tytułu objęcia przez obligatariuszy całości wyemitowanych Obligacji Serii A dyskonto wyniosło 70.000 (siedemdziesiąt tysięcy) zł.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 23 kwota dyskonta od obligacji stanowi dla emitenta koszt uzyskania przychodu. Przepis ten pośrednio przesądza o tym, że dopiero z chwilą wykupu obligacji podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę dyskonta. Ponieważ przepis mówi o wydatkach na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta, zatem zaliczenie przedmiotowych kosztów w ciężar kosztów uzyskania przychodów może nastąpić dopiero po wykupieniu obligacji. Ponadto należy zauważyć, że dyskonto odpowiada w swojej istocie odsetkom od zobowiązań. Zgodnie zaś z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tylko faktycznie zapłacone odsetki są kosztem uzyskania przychodów - tak więc w momencie faktycznej zapłaty dyskonta (w momencie wykupu obligacji) będą one kosztem uzyskania przychodów.

Zatem w ocenie tutejszego organu podatkowego koszty w kwocie 70.000 zł z tytułu "Dyskonta" stanowią dla Emitenta koszt uzyskania przychodu w dacie wcześniejszego wykupu obligacji przez Podatnika w celu ich umorzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Interpretacje co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 23.03.2006 r. w części dotyczącej pozostałych pytań zostaną udzielone w odrębnych postanowieniach.