POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (tj. Dz.U.z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 05.04.2006r. (data wpływu do Urzędu 06.04.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że świadczyła ona usługi na rzecz kontrahenta, którego upadłość ogłoszono w dniu 06.06.2003r. Sąd ustanowił syndyka masy upadłościowej, zarządzającego majątkiem kontrahenta. Wierzytelności powstałe przed dniem 06.06.2003r., dotyczące usług, jakie Spółka świadczyła na rzecz kontrahenta przed tym dniem, zostały zgłoszone sędziemu komisarzowi i uwzględnione w postanowieniu - wyciągu z listy wierzytelności z dnia 14.06.2003r. (uprawomocnione w dniu 07.10.2004r.). Sąd uznał wierzytelności Spółki na kwotę 259.387,32 zł i odmówił uznania wierzytelności na kwotę 14.242,97 zł. Odnoście wierzytelności nieuznanych przez sąd Spółka nie odwoływała się.

W dniu 16.06.2003r. syndyk masy upadłościowej złożył wniosek do sędziego komisarza o zezwolenie na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej i uzyskał zgodę do 06.09.2003r. W dniu 21.08.2003r. syndyk masy upadłościowej złożył do Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy wniosek o zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej. W tej sprawie, w dniu 01.09.2003r. Sąd wydał orzeczenie, w którym zezwolił syndykowi na prowadzenie działalności gospodarczej.
Po dacie ogłoszenia upadłości kontrahenta, tj. po dniu 06.06.2003r. zakłady Spółki nadal świadczyły upadłemu usługi, takie jak dostawa energii elektrycznej i wykonanie remontu oświetlenia. Sprzedaż dokumentowania była fakturami VAT, za które syndyk masy upadłościowej nie zapłacił. W zależności od zakładu, który dostarczał usługi kontrahentowi reprezentowanemu przez syndyka masy upadłościowej, sytuacje związane z zaległościami za niezapłacone przez syndyka faktury, przedstawiają się następująco:
zakład Spółki świadczył usługi remontu oświetlenia na podstawie pisemnej umowy zawartej w dniu 08.10.2003r. pomiędzy Spółką a kontrahentem reprezentowanym przez syndyka. W dniu 24.11.2003r., po wykonaniu określonych prac, spisany został protokół odbioru robót oraz wystawiona została faktura VAT dokumentująca sprzedaż. Następnie, w dniu 27.11.2003r., po wykonaniu kolejnych prac, spisano kolejny protokół i wystawiono fakturę VAT. Faktury te nie zostały zapłacone, wobec czego, w dniu 22.03.2005r. Spółka wniosła pozew przeciwko syndykowi masy upadłościowej o zapłatę w postępowaniu nakazowym do Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy. W dniu 23.05.2005r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Nakaz zapłaty został opatrzony tytułem wykonawczym w dniu 18.08.2005r. Postanowieniem z dnia 18.07.2005r. Sąd rejonowy postanowił umorzyć postępowanie upadłościowe wobec braku środków na jego kontynuowanie. Powyższe orzeczenie uprawomocniło się w dniu 11.08.2005r. Z uwagi na powyższe, Spółka nie oddała sprawy do organu egzekucyjnego; zakład Spółki świadczył usługi dostawy energii na podstawie zawartej z syndykiem umowy. Za wystawione faktury VAT Spółka nie otrzymała zapłaty. Spółka nie skierowała sprawy do sądu;Zakład świadczył usługi dostawy energii bez zawartej umowy. Za wystawione faktury VAT nie zapłacono. Spółka nie skierowała sprawy do sądu.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a oraz ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie czy w przypadku, gdy sąd umorzył postępowanie upadłościowe z powodu braku środków na jego kontynuowanie, wobec podmiotu, u którego Spółka posiada:
1. wierzytelności powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości, zgłoszone i uznane przez sąd, na co Spółka posiada stosowane dokumenty;
2. wierzytelności powstałe w trakcie prowadzenia działalności przez upadłego reprezentowanego przez syndyka, za usługi remontu oświetlenia świadczone na podstawie pisemnej umowy z syndykiem, udokumentowane fakturami VAT, co do których Spółka uzyskała sądowy tytuł wykonawczy, którego nie skierowała do egzekucji;
3. wierzytelności powstałe w trakcie prowadzenia działalności przez upadłego reprezentowanego przez syndyka, za dostawę energii elektrycznej świadczone na podstawie pisemnej umowy z syndykiem, udokumentowane fakturami VAT, których Spółka nie skierowała na drogę postępowania sądowego;
4. wierzytelności powstałe w trakcie prowadzenia działalności przez upadłego reprezentowanego przez syndyka, za dostawę energii elektrycznej, które nie zostały oparte na pisemnej umowie z syndykiem, lecz jedynie udokumentowane fakturami VAT, których Spółka nie skierowała na drogę postępowania sądowego; może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wymienione powyżej, nieściągnięte wierzytelności przysługujące Spółce. Jednocześnie Spółka nadmienia, że posiada prawomocne orzeczenie sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego z powodu braku środków na jego kontynuowanie.

Zdaniem Spółki, posiadanie postanowienia sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego, gdy majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, daje Spółce prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości w/w wierzytelności przysługujących od tego dłużnika. Każda następna wierzytelność egzekwowana od tego samego dłużnika będzie wierzytelnością nieściągalną, a podejmowanie jakichkolwiek kroków w zakresie jej ściągnięcia powodowałoby ponoszenie nieuzasadnionych kosztów przez Spółkę.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawiona przez Spółkę argumentacja jest prawidłowa.

Pojęcie wierzytelności wynika ze stosunku zobowiązaniowego, w którym jedna strona (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnika) określonego świadczenia, a ta ostatnia jest zobowiązana to świadczenie spełnić. Wierzytelność jest zatem roszczeniem, najczęściej o zapłatę za towar lub usługę.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2, to znaczy:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a)oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
b)umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku gdy zachodzi okoliczność wymieniona wyżej, lub
c)ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Z powyższego wynika, że wierzytelności nieściągalne stanowią koszty podatkowe, jeżeli spełnione są łącznie dwie przesłanki: 1.wierzytelności zostały zarachowane zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy jako przychód należny, 2.nieściągalność wierzytelności jest udokumentowana w sposób wskazany przez ustawodawcę.

Jak wynika z wniosku Spółki, dysponuje ona niezapłaconymi fakturami VAT za usługi wykonane przed ogłoszeniem upadłości kontrahenta, jak również w trakcie prowadzonego postępowania upadłościowego. Jednocześnie, wobec kontrahenta, który został postawiony w stan upadłości, sąd umorzył postępowanie upadłościowe z powodu braku środków na jego kontynuowanie.

Reasumując, Spółka może zaliczyć wierzytelności powstałe przed ogłoszeniem upadłości kontrahenta, tj. przed dniem 06.06.2003r., jak również w trakcie trwania postępowania upadłościowego do kosztów uzyskania przychodów na podstawie posiadanego postanowienia o umorzeniu postępowania upadłościowego, z uwagi na brak środków na dalsze prowadzenie postępowania, pod warunkiem, że wysokość wierzytelności jest bezsporna i została potwierdzona przez upadłego. Oznacza to że kosztem uzyskania przychodów mogą być jedynie te wierzytelności, które zostały uznane przez sąd po ich zgłoszeniu do masy oraz te, które powstały w wyniku prowadzenia działalności przez upadłego i zostały przez niego potwierdzone. Natomiast postanowienie niniejsze nie ma zastosowania do ewentualnych wierzytelności tego kontrahenta, powstałych po umorzeniu postępowania upadłościowego.
Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.