W dniu 20.12.2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Ze złożonego wniosku wynika, że Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie gruntów pod inwestycje, budowaniu obiektów handlowych i usługowych oraz ich wynajmie. Spółka sporadycznie udziela pożyczek innym podmiotom gospodarczym (osobom prawnym powiązanym kapitałowo) będącym w trudnej sytuacji finansowej (do 5-ciu pożyczek rocznie). Nie jest to jej podstawowa działalność, udzielanie pożyczek nie jest wymienione w umowie spółki.

Podatnik wskazał, iż udzielane przez Spółkę sporadycznie pożyczki pieniężne, to czynność zakwalifikowana jako usługa udzielania pożyczek poza systemem bankowym (PKWiU 65.22.10-00.00). Pożyczki udzielane są incydentalnie, nie więcej niż 5 pożyczek w roku. Także przychody uzyskiwane z tytułu otrzymywanych odsetek nie stanowią znacznej kwoty w łącznych przychodach Spółki.

Ponadto Spółka zwraca uwagę, iż udzielanie pożyczek nie jest przedmiotem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Jak wskazano wyżej głównym przedmiotem działalności Spółki jest budowa nieruchomości pod przyszły wynajem, z tego też źródła Spółka uzyskuje przychody, zaś przychody z tytułu udzielania incydentalnych pożyczek nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem podstawowej działalności Spółki.

Spółka - poza incydentalnie udzielanymi pożyczkami - wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, fakt udzielania pożyczek i związany z tym przychód pozostaje bez związku z prawem Spółki do odliczania całości podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług. Zdaniem Podatnika ma on prawo pomniejszyć podatek należny o całość podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług.

Zdaniem Podatnika, kluczową kwestią wymagającą prawidłowego zdefiniowania, by właściwie określić obowiązki Spółki jest stwierdzenie, czy w tym przypadku zastosowanie mieć będzie art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku Nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Użyte w ustawie o podatku od towarów i usług określenie "czynności dokonywane sporadycznie" wymaga dokładnego zdefiniowania. Zdaniem Spółki określenie powyższe dotyczy zdarzeń, które nie mają charakteru czynności ciągłych, brak jest elementu, który wskazywałby, iż zamiarem Spółki jest udzielanie pożyczek i osiąganie z tego tytułu stałych dochodów. Bez znaczenia przy tym jest fakt udzielania przez Spółkę w roku podatkowym około 5 pożyczek. Stąd też, pomimo faktu dokonania czynności, którą można by zakwalifikować jako usługę udzielania pożyczek, świadczoną poza systemem bankowym (PKWiU 65.22.10-00.00) Spółka uznaje, że posiadać będzie prawo do pomniejszenia podatku należnego o cały podatek naliczony, bez konieczności określania proporcji.

Wnioskodawca wskazał, iż orzecznictwo ETS, zwraca uwagę na następujące elementy, które mogą ułatwiać rzetelne zdefiniowane, czy dana czynność nosi znamiona czynności sporadycznej, czy też wykonywana jest z zamiarem podjęcia działalności w danym zakresie w sposób następujący:

- ograniczone wykorzystanie aktywów należących do przedsiębiorstwa,

- brak przesłanek stwierdzających, że czynności te noszą charakter zdarzeń planowanych,

- nieznaczny udział przychodów z tego tytułu w stosunku do całości osiąganych przychodów.

W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Z kolei do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielania pomocy w zakwalifikowaniu usług do poszczególnych grupowań PKWiU upoważnione są wyłącznie odpowiednie organy statystyczne. Organy podatkowe nie są uprawnione do wydawania opinii w tym zakresie. Zatem tutejszy organ podatkowy oceniając stanowisko Podatnika przyjął klasyfikacje statystyczne opisanych usług, wskazane przez Podatnika, który zakwalifikował opisane usługi udzielania pożyczek, do grupowania PKWiU 65.22.10-00.00 "Usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym".

Oceniając stanowisko Podatnika należy wskazać, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przy czym należy wziąć pod uwagę, iż prawo to podlega pewnym ograniczeniom, o których mowa w dalszych przepisach (art. 86 i 88 ustawy o podatku od towarów i usług).

Jak wskazano wyżej co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje Podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo takie nie przysługuje zatem w zakresie, w jakim określone towary i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych.

Ze złożonego wniosku wynika, iż poza incydentalnie udzielanymi pożyczkami, Podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Podatnik wskazał, iż czynność udzielania przez niego pożyczek klasyfikowana jest do grupowania PKWiU 65.22.10-00.00 "Usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym". Z klasyfikacji tej wynika zatem, iż usługi te zaliczane są do usług pośrednictwa finansowego oraz że usługi te mieszczą się w katalogu usług zwolnionych z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako wymienione w załączniku Nr 4 pod poz. Nr 3.

W związku z powyższym nie przysługuje Podatnikowi prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów związanych wyłącznie z tymi usługami.

Z kolei w myśl przepisu art. 90 ust. 1 powołanej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może, w myśl ustępu 2 tego artykułu, pomniejszyć kwoty podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3). Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na postawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4).

Z kolei w myśl przepisu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku Nr 4 w poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Jak wskazano wyżej usługi, o których mowa w zapytaniu, zaliczane do usług pośrednictwa finansowego, które wymienione zostały w załączniku Nr 4 w poz. 3, i mieszczą się w katalogu czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług. Aby zatem ustalić czy obrót uzyskiwany z tytułu tych czynności podlega wliczeniu do wskaźnika proporcji, należy ustalić czy czynności te są dokonywane sporadycznie. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "sporadycznie". Również przepisy VI Dyrektywy Rady Europy z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), posługując się w artykule 19 (2) pojęciem "transakcje sporadyczne" nie definiują tego pojęcia. W języku polskim sporadyczny to "zjawiający się, występujący od czasu do czasu, nieregularnie, rzadko trafiający się, przypadkowy" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod red. Stanisława Dubisza Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 r.). Analiza orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości pozwala natomiast stwierdzić, iż transakcje sporadyczne to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności (sprawa C-306/94). Jeśli działalność finansowa nie jest "wbudowana" w schemat funkcjonowania przedsiębiorstwa i jest to działalność poboczna, to uznaje się ją za działalność sporadyczną (sprawa C-77/01).

W związku z powyższym o uznaniu transakcji za sporadyczne decyduje w głównej mierze ich związek z działalnością podstawową podatnika.

Ze złożonego wniosku wynika, że pożyczki udzielane są incydentalnie, nie więcej niż 5 pożyczek w roku. Nie jest to podstawowa działalność gospodarcza Podatnika, udzielanie pożyczek nie jest wymienione w umowie spółki. Przychody uzyskiwane z tytułu otrzymanych odsetek nie stanowią znaczącej kwoty w łącznych przychodach Spółki. A ponadto, jak wskazał Podatnik, przychody te nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem podstawowej działalności Spółki. Pożyczki te zatem udzielane są sporadycznie.

W związku z powyższym należy uznać, iż w myśl przepisu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, obrót uzyskiwany z tytułu udzielanych pożyczek (tj. usług pośrednictwa finansowego) nie należy wliczać do obrotu przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 omawianej ustawy.

W związku z powyższym należy wskazać, iż fakt udzielania pożyczek pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo mu nie przysługuje, a ponadto nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku, związanych z tymi czynnościami.

Należy jednak zauważyć, iż jak wskazano wyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w odniesieniu do zakupów związanych wyłącznie z czynnościami zwolnionymi.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.