P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 02.01.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest producentem puszek aluminiowych do napojów. Puszki produkowane są z blachy aluminiowej dostarczanej przez producentów z Unii Europejskiej. Wartość EURO dla celów ustalenia podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Spółka przelicza na złote polskie zgodnie z postanowieniami Rozdziału 14 rozporządzenia o VAT. Zdarza się, że dostawcy blach lub innych komponentów do produkcji udzielają Spółce rabatów w odniesieniu do kilku lub kilkunastu faktur. Zdaniem Spółki przepisy obowiązujące w krajach dostawców nie wymagają szczegółowego podawania na notach rabatowych, których dostaw dotyczy rabat i w jakiej wysokości odnosi się on do poszczególnych, jednostkowych dostaw, dlatego Spółka nie może przypisać rabatu do konkretnej dostawy. W opinii Podatnika opisane wyżej rabaty nie są premiami pieniężnymi ani bonusami w rozumieniu przepisów o VAT. Spółka nie jest bowiem zobowiązana do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz dostawców ani do zaniechania dokonywania czynności, np. zakazu zakupu u konkurencji.

W związku z otrzymywaniem not rabatowych w EURO, Spółka pyta, po jakim kursie należy przeliczać kwoty wyrażone w EURO na nocie rabatowej wystawionej przez dostawcę. Jednocześnie Podatnik stoi na stanowisku, iż kwoty wyrażone w EURO na fakturach/notach rabatowych przelicza się średnim kursem ogłoszonym przez NBP z dnia wystawienia faktury/noty rabatowej.

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury. Stosownie do § 2 i 3 rozporządzenia możliwe są wyjątki od tej zasady w sytuacji:

1. jeżeli na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony;

2. jeżeli podatnik nie wystawił faktury w terminie, w którym miał obowiązek jej wystawienia, kwoty te przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z § 37 ust. 4 przepisy ust. 1 – 3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla których podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

W związku z powyższym, przyjmując, jak twierdzi Spółka, iż w tym przypadku mamy do czynienia z rabatami, Podatnik powinien odnieść się do faktur, których rabat dotyczy i zastosować kurs z dnia ich wystawienia.

Wynika to z cytowanego wyżej przepisu § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, bowiem to moment wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż lub moment powstania obowiązku podatkowego determinują kurs waluty według którego dokonywane jest przeliczenie. Późniejsze wystawienie noty rabatowej, która jedynie modyfikuje dane wykazane na fakturach, do których się odnosi, nie może mieć wpływu na zmianę zastosowanego uprzednio i prawidłowo przyjętego kursu przeliczenia waluty obcej. Za powyższym rozwiązaniem przemawia fakt, iż zastosowanie odmiennych kursów waluty obcej, według których następuje przeliczenie na złote kwot wykazanych na fakturach i notach rabatowych, doprowadziłoby do powstania ujemnych lub dodatnich różnic kursowych wpływających na kwotę ostatecznie rozliczonego podatku od towarów i usług. Różnice kursowe powinny być natomiast neutralne dla rozliczenia podatku od towarów i usług, bowiem nie wpływają one na wysokość podstawy opodatkowania.

Jednocześnie Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje, że nie ustosunkował się do kwestii poprawności zakwalifikowania otrzymywanych kwot do rabatów czy premii pieniężnych. Pomimo to Naczelnik tut. Urzędu pragnie poinformować Podatnika, iż z pisma Podsekretarza Stanu z dnia 30 grudnia 2004r. Nr PP3 – 812 – 1222/2004/AP/4026 w sprawie premii pieniężnych wypłacanych nabywcom wynika, że skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich w określonym czasie. W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Z kolei w sytuacji, gdy np. premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą, wówczas należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W związku z powyższym skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom premii pieniężnych powinne być zawsze ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Interpretacja obowiązuje do czasu zmiany przepisów. Zgodnie z art. 14b § 1 – 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5zł oraz po 0,50zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9.09.2000r. o opłacie skarbowej /Dz. U. z 2004r., Nr 253, poz. 2532 ze zm./).