P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki (dalej Finansującego) są między innymi: leasing finansowy, wynajem maszyn i urządzeń oraz wynajem nieruchomości. Finansujący zawiera umowy leasingu, których opodatkowanie w zakresie podatku dochodowego regulują przepisy art.17a-17b ustawy z dnia 15.02.1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku umów zwyczajowo nazwanych "leasingiem operacyjnym"(przedmiot, leasingu jest amortyzowany przez Finansującego) spełnione są kryteria określone w art.17 b ust.1, oraz odpowiednio w przypadku umów zwyczajowo nazwanych "leasingiem finansowym" (tj. z amortyzacją przedmiotu leasingu po stronie Korzystającego) umowy te zgodne są z postanowieniami art.17 f ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Finansujący, będący właścicielem przedmiotów oddanych do używania na podstawie ww. umów leasingu, ponosi dodatkowe koszty ubezpieczeń związane z własnością przedmiotu leasingu, które przenosi na Korzystającego wystawiając fakturę obejmującą koszt polisy ubezpieczeniowej. Wskutek użytkowania przedmiotów leasingu mają miejsce szkody komunikacyjne: częściowe (naprawialne) oraz całkowite (skutkujące wygaśnięciem umowy leasingu). Jako właściciel przedmiotu Finansujący otrzymuje od zakładu ubezpieczeń informację o przyznanej kwocie odszkodowania i odpowiednio:1)dokonuje przelewu wierzytelności przysługującej od zakładu ubezpieczeń z tytułu likwidacji szkody na Korzystającego lub na zakład naprawczy ( na zakład naprawczy w sytuacji gdy szkoda jest likwidowana przez Korzystającego bezgotówkowo), albo2)Finansujący upoważnia zakład ubezpieczeń do przekazania kwoty odszkodowania dokonującemu naprawy Korzystającemu, który poniósł koszty tej naprawy, albo3)otrzymuje na wydzielony rachunek bankowy przyznaną kwotę odszkodowania i niezwłocznie przekazuje to odszkodowanie właściwemu zakładowi dokonującemu naprawy albo Korzystającemu, jeżeli Korzystający dokonał naprawy we własnym zakresie lub gdy wierzytelność z umowy leasingu wygasła wskutek szkody całkowitej.Wybrany sposób rozliczenia zależy od warsztatu i towarzystwa ubezpieczeniowego.

W umowach leasingu zawieranych przez Spółkę jako finansującego obowiązek ponoszenia kosztów ubezpieczenia jest przenoszony na Korzystających, poprzez dodatkową opłatę do umowy leasingu. Zdaniem Spółki sposób ujęcia odszkodowań wypłacanych na podstawie polisy ubezpieczeniowej jest uzależniony od stanu faktycznego. W przypadku szkód całkowitych uprawnionych do otrzymania odszkodowania za utratę przedmiotu (kradzież , kasacja) jest Finansujący. Jeżeli wierzytelność z umowy leasingu jest spłacona, wówczas, zgodnie z zapisami umowy leasingu, Finansujący jest zobowiązany do zapłaty nadwyżki na rzecz Korzystającego.Nadwyżka powstaje jako różnica pomiędzy:- kwotą otrzymanego od ubezpieczyciela odszkodowania powiększoną o korzyści z zagospodarowania pozostałości powypadkowych (wartość netto), a- kwotą zdyskontowanych należności z umowy leasingu.

Zdaniem Spółki wypłacona nadwyżka jest kosztem uzyskania przychodów w dacie wypłaty na rzecz Korzystającego. U Korzystającego zaś powstaje obowiązek jej opodatkowania.W związku z powyższym, Spółka zwróciła się o potwierdzenie że w przypadku szkody całkowitej i wypłaty Korzystającemu nadwyżki pomiędzy przyznanym odszkodowaniem powiększonym o korzyści z zagospodarowania a kwotą należności pozostałych z umowy leasingu, Finansujący, który zaliczył do przychodów opodatkowanych całą kwotę wypłaconego odszkodowania, ma prawo zaliczyć zwracaną Korzystającemu część odszkodowania do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych(Dz.U.z 2000 r, Nr 54,poz.654 ze zm) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1.Oznacza to, że warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest związek tego wydatku z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi z tego tytułu przychodami. Z kolei, na podstawie art.12 ust.1 pkt.1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Cechą przychodów wymienionych w w/w art. 12 ust.1 jest to, że są to przysporzenia majątkowe o trwałym charakterze, powodujące przyrost majątku podatnika, bądź też zmniejszenie jego zobowiązań.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na skutek szkody całkowitej zakład ubezpieczeń wypłacił Spółce odszkodowanie. W przypadku szkody całkowitej Spółka jako Finansujący była uprawniona do otrzymania odszkodowania. Kwota wypłacona przez zakład ubezpieczeń została przez Spółkę zaliczona do przychodów podlegających opodatkowaniu.Finansujący, w ramach rozliczenia szkody powstałej na skutek utraty przedmiotu leasingu, przekazał Korzystającemu część otrzymanego odszkodowania. Kwotę odszkodowania przypadającego na korzystającego ustalono jako nadwyżkę kwoty otrzymanego odszkodowania powiększonego o korzyści z zagospodarowania pozostałości powypadkowych nad kwotą zdyskontowanych należności z umowy leasingu.W efekcie odszkodowanie faktycznie otrzymane przez Finansującego odpowiada kwocie wypłaconej przez zakład ubezpieczeń z tytułu utraty przedmiotu umowy pomniejszonej o kwotę przekazaną Korzystającemu.

W świetle powyższego nie można uznać, że część odszkodowania przekazanego przez Spółkę na rzecz Korzystającego stanowi dla niej koszty uzyskania przychodów. W rozumieniu cytowanego art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pomiędzy w/w kwotą a przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę z tytułu prowadzonej działalności brak jest bowiem związku przyczynowo-skutkowego, od którego istnienia ustawodawca uzależnia możliwość obciążenia kosztów podatkowych. Jednocześnie, na podstawie art.12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w/w kwota przekazana korzystającemu nie podlega opodatkowaniu, nie powoduje bowiem trwałego zwiększenia aktywów podatnika. Dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu, zgodnie z w/w przepisem, stanowi jedynie część faktycznie otrzymanego odszkodowania.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.