P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. Czy będące dostawą wydanie przedmiotu na podstawie umowy leasingu finansowego może podlegać pod szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków określone w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług?, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki (Finansującego) są między innymi: leasing finansowy, wynajem maszyn i urządzeń oraz wynajem nieruchomości. Nabywając przedmiotu do umów leasingu lub najmu zdarza się, że Podatnik nie korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż przedmioty te są towarami używanymi, czyli przy nabyciu spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Finansujący wykorzystuje nabyte przedmioty w ramach działalności gospodarczej (leasing finansowy, operacyjny, wynajem) w celu wykonywania działalności opodatkowanej właściwą stawką VAT. Po zakończonej umowie leasingu operacyjnego Podatnik sprzedaje nabyte przedmioty albo dotychczasowemu Korzystającemu albo osobie trzeciej. Po zakończonej umowie leasingu finansowego Finansujący przenosi własność przedmiotu leasingu na korzystającego bez dodatkowego świadczenia. Natomiast po rozwiązanej umowie leasingu operacyjnego lub rozwiązanej umowie leasingu finansowego, czyli umowie przedterminowo zakończonej wskutek nie wywiązywania się korzystającego z postanowień umowy, Finansujący sprzedaje nabyte przedmioty lub oddaje je w ponowny leasing na podstawie nowej umowy zawartej z innym korzystającym.

Zdaniem Spółki, będące dostawą wydanie przedmiotu na podstawie umowy leasingu finansowego może podlegać pod szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków określone w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. W myśl ust. 1 pkt 4 cyt. przepisu przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż działa sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki - zdefiniowane odpowiednio w pkt 1-3 ust. 1 art. 120, oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepis ust. 4 dotyczy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostaje przeniesione. W myśl natomiast ust. 9 cyt. artykułu przez umowę dzierżawy, najmu, leasingu lub umowy o podobnym charakterze rozumie sie umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

W świetle ww. przepisów podzielić należy pogląd, iż wydanie towarów na podstawie umowy leasingu finansowego stanowi na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług dostawę towarów, a więc po spełnieniu pozostałych przesłanek tj. po uznaniu towaru za używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz nabycia towaru od podmiotu, o którym mowa w art. 120 ust. 10, może podlegać opodatkowaniu na zasadzie marży stosownie do przepisów Działu XII, Rozdział 4 ustawy. Oznacza to, iż w ramach systemu opodatkowania marży do dostarczonych na podstawie umowy leasingu towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy zastosowanie ma właściwa dla dostawy tych towarów w kraju stawka podatku od towarów i usług. Przy tym podstawą opodatkowania zgodnie z ust. 4 art. 120 ustawy jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Obejmuje więc ona zarówno wartość kapitałową towaru, jak i odsetki oraz ewentualnie inne elementy (kwoty) wynagrodzenia należne podatnikowi od nabywcy towaru ( leasingobiorcy).

Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu podkreśla, iż w przypadku gdy towary stanowiące przedmiot dostawy ( leasingu) spełniają warunki do uznania ich za używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, opodatkowanie na zasadzie marży będzie wyłączone.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.