POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U z 2005 roku Nr 8, poz. 60, ze zmianami), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 maja 2006 roku (data wpływu 29.05.2006) E. K. K. "W" Sp. z o.o.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z narzędzi uznaje stanowisko Podatnika

za prawidłowe.

UZASADNIENIE

E. K. K. "W" Sp. z o.o. w swoim piśmie z dnia 25 maja 2006 roku zwróciło się do tutejszego Urzędu Skarbowego z zapytaniem czy jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług wynagrodzenie z tytułu bezumownego korzystania z narzędzi Podatnika i przedstawiło następujący stan faktyczny:

W wyniku przeprowadzonej w narzędziowni Podatnika (Wnioskodawcy) inwentaryzacji stwierdzono niedobory specjalistycznych narzędzi będących jego własnością. Po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających ustalono, że narzędzia były i są wykorzystywane przez jednego z kontrahentów Wnioskodawcy na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej bez żadnego tytułu prawnego. Podatnik wezwał posiadacza do zwrotu narzędzi a także naliczył, w oparciu o art. 224 i 225 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.) wynagrodzenie należne z tytułu bezumownego korzystania z rzeczy. Wobec powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości co do opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 ze zm.) wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z narzędzi przez nierzetelnego kontrahenta. Podatnika i kontrahenta nie łączy żaden stosunek prawny w przedmiocie udostępniania powyższych narzędzi, a ich używanie było możliwe z uwagi na nierzetelne rozliczenia magazynowe kontrahenta z poprzednikiem prawnym Podatnika.

W związku z odmową zwrotu narzędzi przez kontrahenta Podatnik naliczył wynagrodzenie należne na koniec 2005 roku z tytułu bezumownego korzystania zgodnie z art. 224 i 225 Kodeksu cywilnego, wystawił fakturę VAT i przesłał ją do kontrahenta. Jednocześnie rozliczył podatek od towarów i usług należny z tego tytułu. Kontrahent dwukrotnie odesłał Podatnikowi oryginał wystawionej faktury VAT z adnotacją, że nie podziela oceny słuszności roszczenia i zwraca bezpodstawnie wystawioną fakturę. Faktura nie została więc wprowadzona do obrotu prawnego, gdyż Wnioskodawca dysponuje zarówno jej oryginałem jak i kopią.

W ww. piśmie Wnioskodawca przedstawił również swoje stanowisko: Jego zdaniem wynagrodzenie z tytułu bezumownego korzystania z narzędzi nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przepisy art. 224 i 225 Kodeksu cywilnego regulują kwestię roszczenia właściciela z tytułu bezprawnego korzystania z rzeczy przez samoistnego posiadacza. W takim przypadku zapłata określonej kwoty pieniężnej wiąże się z prawem żądania naprawienia wynikłej dla właściciela rzeczy szkody z tytułu bezprawnego używania jego rzeczy. Żądanie wynagrodzenia (roszczenie pieniężne) stanowi w istocie odszkodowanie, które nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług określającym przedmiot opodatkowania. Odszkodowania nie można bowiem traktować ani jako dostawy towarów, ani jako świadczenia usług. Dlatego też bezumowne korzystanie z cudzej rzeczy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co uniemożliwia dokumentowanie takiego korzystania fakturą VAT. Podobne stanowisko w sprawie bezumownego korzystania wydały: Urząd Skarbowy w Piotrkowie Trybunalskim USIII/406/36/2005, Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej PP/443-104/04/WN-17145, Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu PSUS/OPP-3/443/58/04/BS).

Ponadto w dniu 10.07.2006r do tut. Urzędu wpłynęło pismo z dnia 07.07.2006r. od Wnioskodawcy celem uzupełnienia zapytania w ww. sprawie.

W powyższym piśmie wyjaśniono iż:

- Podatnik nie zawierał z kontrahentem umowy na użytkowanie przedmiotowych narzędzi,

- należności z tytułu bezumownego korzystania z narzędzi, udokumentowane fakturą VAT, zostały przez Podatnika potrącone z wierzytelności kontrahenta w trybie art. 498 kodeksu cywilnego

- kontrahent bezumownie korzystał z narzędzi Podatnika bez jego zgody. Niezwłocznie po stwierdzeniu niedoborów narzędzi, wezwano kontrahenta do ich zwrotu i poinformowano o powstałej z tego tytułu należności (pismo z dnia 02.12.2005r. znak EKK/DG/82/ML/05).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim na podstawie przedstawionego stanu faktycznego stwierdza, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług o których wyżej mowa, rozumie się zgodnie z art. 8 ust.1 ustawy o VAT każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż kontrahent wszedł w posiadanie przedmiotowych narzędzi w wyniku nierzetelnego rozliczenia magazynowego z poprzednikiem prawnym Podatnika. Wnioskodawca, po stwierdzeniu braku narzędzi wezwał korzystającego z cudzej własności do zwrotu rzeczy (narzędzi). Do chwili wydania rzeczy mamy do czynienia z tzw. bezumownym korzystaniem z rzeczy, które nie jest równoznaczne ze świadczeniem przez właściciela usług, tym bardziej, iż odbywa się to wbrew woli właściciela (wezwanie do wydania rzeczy).

Jak wynika z art. 224 i 225 Kodeksu cywilnego (Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.) w przypadku bezumownego korzystania z rzeczy korzystający w złej lub dobrej wierze obowiązany jest do wypłaty wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy, zwrotu pożytków oraz odszkodowanie z powodu zużycia, pogorszenia lub utraty rzeczy. Obowiązkiem wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy objęte jest wszystko, co właściciel mógłby uzyskać, gdyby odpłatnie na podstawie odpowiedniego stosunku prawnego oddał rzecz do odpłatnego korzystania innemu podmiotowi. Mimo, że art. 224 §2 K.c. mówi o wynagrodzeniu za bezumowne korzystanie z rzeczy oraz o odszkodowaniu z powodu jej zużycia, pogorszenia lub utraty, to określenie pierwszego z tych świadczeń również wskazuje na jego odszkodowawczy charakter.

W sytuacji gdy kontrahent korzystał z narzędzi bez zgody właściciela, a właściciel wezwał kontrahenta do wydania narzędzi, nie ma wątpliwości, że pomiędzy właścicielem i korzystającym bezumownie z rzeczy nie istnieje żaden jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełnione są świadczenia wzajemne. Świadczenie natomiast podatnika, nieoparte na tytule prawnym, wskazującym obowiązek świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odszkodowanie wypłacone w takich okolicznościach z tego tytułu nie jest płatnością za świadczenie usług, lecz rekompensatą za pozbawienie właściciela prawa do swobodnego dysponowania rzeczą i wynikłe z tego tytułu szkody.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie oraz odnoszących się do nich przepisów prawa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim stwierdza, iż stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

W kwestii dotyczącej korekty podatku należnego poprzez anulowanie wystawionej wcześniej faktury VAT oraz korekty deklaracji VAT-7 w przypadku braku opodatkowania należności z tytułu bezumownego korzystania z narzędzi w której wykazano kwotę podatku należnego z tego tytułu, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim wyda interpretację odrębnym postanowieniem.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia interpretacji (...).