Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 165a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13.06.2006 r. stwierdza, że wartość czynszu będzie kosztem uzyskania w Spółce Cywilnej, a koszty uzyskania przychodu osiągnięte w Spółce Cywilnej każdemu wspólnikowi określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zyskach Spółki.

Pismem z dnia 13.06.2006 r. (data wpływu 20.06.2006 r.), uzupełnionym dnia 13.07.2006 r. zwróciła się Pani z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Jest Pani wspólnikiem spółki cywilnej, w której posiada Pani 50% udziału w zyskach. Pozostałe udziały są w posiadaniu dwóch innych wspólników. Rozliczacie się Państwo w podatku dochodowym wg 19% podatku liniowego prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zamierza Pani kupić z osobistego majątku nieruchomość i wydzierżawić ją w cenach rynkowych Spółce, w której jest Pani wspólnikiem. W nieruchomości tej Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą. Poinformowała Pani, że w chwili obecnej nie ma jeszcze zawartej umowy najmu, natomiast w umowie zawartej w przyszłości będą zawarte zapisy dotyczące przenoszenia kosztów z tytułu ogrzewania, wody, prądu, itp. na Spółkę. Oświadczyła Pani, że nie jest płatnikiem podatku VAT i rozpoczynając w przyszłości czynności najmu, z racji niewysokich obrotów nie będzie Pani rejestrować się jako podatnik VAT.

Sformułowała Pani też następujące pytanie: czy zapłacony przez Spółkę czynsz za dzierżawę nieruchomości będzie kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników, proporcjonalnie do posiadanych udziałów?

Sformułowała Pani też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż:dla spółki cywilnej wartość całego czynszu stanie się kosztem uzyskania przychodu.

Dla podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Wydatki muszą być zatem związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i poniesione w celu uzyskania przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za taki koszt.

W przedstawionym stanie faktycznym, jeżeli Spółka cywilna będzie opłacała czynsz za dzierżawę nieruchomości, w której będzie prowadzić działalność gospodarczą, to takie wydatki jako związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesione w celu osiągnięcia przychodów i nie wymienione w katalogu wydatków w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić będą koszty uzyskania przychodu Spółki Cywilnej w miesiącu ich poniesienia.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat - art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stosownie do art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, ponoszone przez Spółkę Cywilną koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczone wśród wspólników proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zyskach. Każdy wspólnik Spółki Cywilnej partycypuje w rozliczeniu kosztów Spółki proporcjonalnie do posiadanych w niej udziałów do prawa w zysku.

Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku uznaje, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 13.06.2006 r. jest prawidłowe.