Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB3/423-345/07/SD
z 26 lutego 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPB3/423-345/07/SD
Data
2008.02.26
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Zwolnienia przedmiotowe
Słowa kluczowe
inwestycje w środkach trwałych
koszty uzyskania przychodów
specjalna strefa ekonomiczna
usługi doradcze
wartość początkowa środka trwałego
Istota interpretacji
Czy we wskazanych wyżej okolicznościach poniesione przez Spółkę wydatki na usługi doradcze oraz przygotowanie opinii technicznych przez wyspecjalizowane podmioty powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów roku, w którym zostały poniesione (2007 r.) i wobec braku przychodów zwolnionych w tym roku w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 30 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi doradcze oraz przygotowanie opinii technicznych związanych z rozpoczęciem działalności w specjalnej strefie ekonomicznej – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 30 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi doradcze oraz przygotowanie opinii technicznych związanych z rozpoczęciem działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: Spółka prowadzi działalność polegającą na produkcji szkła płaskiego wykorzystywanego w budownictwie (szkło okienne, dekoracyjne i fasadowe), w przemyśle meblarskim oraz do produkcji szyb dla przemysłu samochodowego.W związku z rosnącym zapotrzebowaniem na różne rodzaje szkła, spowodowanym intensywnym rozwojem branży samochodowej i budowlanej, Spółka opracowała projekt inwestycyjny, zakładający budowę nowego zakładu produkcyjnego i instalację linii do wytwarzania szkła płaskiego float oraz budowę linii produkcyjnej szkła laminowanego.Z uwagi na fakt, iż samodzielne sfinansowanie nowej linii produkcji szkła przekracza możliwości Spółki, poszukiwano możliwości dofinansowania inwestycji ze środków publicznych, w szczególności poprzez zlokalizowanie inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE), a tym samym objęcie części dochodów przez nią generowanych zwolnieniem podatkowym. Należy przy tym zaznaczyć, że zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku pośrednio może się również przyczynić do wydatkowania zaoszczędzonych środków na rozwój innej działalności prowadzonej poza SSE. W celu uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE i realizowanie tam przedmiotowej inwestycji, konieczne było skorzystanie z usług wyspecjalizowanych podmiotów. W konsekwencji, Spółka poniosła w 2007 r. m.in. wydatki na nabycie szeregu usług doradczych oraz na przygotowanie opinii technicznych w celu uzyskania przez Spółkę zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Część wydatków na wskazane powyżej usługi została poniesiona przed uzyskaniem zezwolenia. Ponoszenie takich wydatków przez Spółkę możliwe jest również po otrzymaniu zezwolenia. Usługi doradcze świadczone na rzecz Spółki przez wyspecjalizowane podmioty polegały w szczególności na:
Usługi doradcze doprowadziły w pierwszej kolejności (w maju 2007 r.) do otrzymania od Ministra Gospodarki listu intencyjnego, w którym stwierdzono, iż Spółka otrzyma pomoc publiczną oraz wyrażono zgodę na rozpoczęcie realizacji inwestycji. Inwestycja została podjęta dopiero po uzyskaniu w powyższy sposób zgody i informacji o otrzymaniu pomocy publicznej. Ostatecznie, w październiku 2007 r. Spółce przyznano zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE do dnia 8 sierpnia 2016 r.Spółka nie jest dzisiaj w stanie określić dokładnie dochodów uzyskiwanych w kolejnych latach podatkowych, jak i ostatecznego kosztu realizacji inwestycji. Nie jest zatem możliwe precyzyjne określenie w jakiej wysokości zostanie wykorzystane zwolnienie oraz jak duże będą przychody opodatkowane generowane przez inwestycję po wyczerpaniu limitu zwolnienia lub po wygaśnięciu zezwolenia.Dodatkowo, należy wskazać, że część inwestycji, której realizacja zależała od uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, zostanie zlokalizowana poza administracyjnymi granicami SSE (z uwagi na gabaryty realizowanej inwestycji nie jest możliwe zlokalizowanie całej linii produkcji szkła w obrębie SSE). W konsekwencji, cześć przychodów uzyskiwanych z inwestycji będzie stanowić przychody opodatkowane również w okresie, na który udzielone zostało zezwolenie. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy we wskazanych wyżej okolicznościach poniesione przez Spółkę wydatki na usługi doradcze oraz przygotowanie opinii technicznych przez wyspecjalizowane podmioty powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów roku, w którym zostały poniesione (2007 r.) i wobec braku przychodów zwolnionych w tym roku w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)... Zdaniem wnioskodawcy: Zdaniem wnioskodawcy, w świetle wskazanych okoliczności faktycznych, Spółka powinna zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów roku, w którym zostały poniesione i rozliczyć zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o pdop, w całości zaliczając przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (…) przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.Równocześnie art. 17 ust. 4 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tegoż art. 17 przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274) podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Przepisy prawa podatkowego nie precyzują jakie kryteria należy spełnić, by uznać daną działalność za działalność prowadzoną na terenie strefy ekonomicznej. W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy ekonomicznej określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności na terenie strefy przez określony czas liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie danej strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami oraz innych kosztów określają przepisy art. 15 ust. 4b- 4e ww. ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Art. 15 ust. 2a cyt. ustawy stanowi, że zasadę, o której mowa w ust. 2 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy stosuje się odpowiednio. Zatem przepis art. 15 ust. 2 ustawy o pdop dopuszczający ustalenie kosztów uzyskania przychodów w sposób w nim określony ma zastosowanie tylko w tym przypadku, gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części – wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. W świetle powyższych przepisów, przedmiotowe wydatki Spółka winna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu którego dotyczą, z uwzględnieniem przepisów art. 15 ust. 2 oraz 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zaznaczyć, iż jeżeli poniesione wydatki związane są z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego, podwyższają wartość początkową środka trwałego. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.