POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie ujęcia jako koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z działalnością gospodarczą, sfinansowanych ze środków otrzymanych jednorazowo z Urzędu Pracy w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego na rozpoczęcie działalności gospodarczej stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatniczka otrzymała z Urzędu Pracy jednorazowo środki z Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie usług artystyczno – dekoratorskich.

Zdaniem podatnika, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. Nr 14 z 2000r., poz. 176 ze zmian./ otrzymane środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Społecznego nie podlegają przedmiotowemu zwolnieniu z podatku dochodowego, gdyż w ok. 25-30% są finansowane z krajowych środków publicznych, wobec czego powinna od nich zapłacić podatek dochodowy, a tym samym koszty finansowane z w/w środków będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 121 wyżej cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy / Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zmian./.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. Nr 14 z 2000r., poz. 176 ze zmian. / kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jak wynika z powyższego przepisu decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek: aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego, oraz nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów.

Zamknięty katalog kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów przedstawiony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyłączenia dot. finansowania wydatków środkami przyznanymi przez Urząd Pracy.

W przypadku natomiast nabycia z otrzymanej dotacji środków trwałych zastosowanie ma art. 22 ust. 8 cytowanej wyżej ustawy, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych / odpisy amortyzacyjne / dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. amortyzacji podlegają , z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 23 ust.1 pkt 45 cytowanej wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a – 22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, iż wydatki sfinansowane ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, wolnych od podatku dochodowego od osób fizycznych będą stanowiły koszt uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej pod warunkiem, że spełniają kryteria zaliczenia do kategorii kosztu stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie nie zostały wymienione w art.23 tej ustawy.

W przypadku nabycia środków trwałych w całości sfinansowanych z otrzymanej dotacji, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów ani wydatków poniesionych na ich nabycie, ani też dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przez wypłatę otrzymanej dotacji faktycznie nastąpił zwrot poniesionych na ten cel wydatków.

Biorąc pod uwagę powyższe uznano, iż stanowisko przedstawione przez stronę nie jest prawidłowe.