Na podstawie przepisów art. 14a, art. 216 par. 1 oraz art. 217 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 19.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.05.2006 r. (bez numeru), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowanie prawa podatkowego, w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu zapłaty skorygowanego długu celnego - uznaje za prawidłowe stanowisko Strony przedstawione w złożonym wniosku.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że:

Spółka w latach 2002-2004 r. dokonywała zakupu tkaniny z importu. Urząd Celny dokonał odprawy celnej, naliczył zobowiązanie celne oraz podatek VAT. Zobowiązania te Spółka uregulowała. W 2006 r. Urząd Celny dokonał korekty zobowiązania celnego oraz podatku VAT. Izba Celna wydała decyzję nakazującą zapłacenie skorygowanego długu celnego w kwocie 36.074,10 zł oraz podatku VAT w kwocie 7.936,00 zł.

W związku z powyższym Strona prosi o udzielenie pisemnej interpretacji, czy poniesione koszty z tytułu zapłaty skorygowanego długu celnego w kwocie 36.074,10 zł może zaksięgować w koszty roku 2006 r.

Podatnik reprezentuje stanowisko, iż poniesione koszty powinien móc odliczyć od przychodu w momencie ich poniesienia, czyli w 2006 r.

Po przeanalizowaniu opisanego wyżej stanu faktycznego i obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach uznaje stanowisko strony za prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Należności celne nie zostały ujęte w katalogu wyłączeń określonych regułą art. 16 ust. 1 w/w ustawy i o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego wynika, iż w sytuacji, gdy nie istnieje możliwość zarachowania kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów w tym okresie sprawozdawczym (roku podatkowym), w którym został wykazany przychód związany z tymi kosztami, wówczas koszty te powinny być rozliczone w dacie poniesienia.

W świetle stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika we wniosku należy przyjąć, iż poniesiony wydatek z tytułu zapłaty długu celnego, wynikającego z decyzji organu celnego, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia, czyli w roku 2006, mimo iż cło dotyczy towaru zakupionego i sprzedanego przez podatnika w latach ubiegłych. W tym miejscu należy jednak nadmienić, iż wynikające z decyzji organu celnego i zapłacone odsetki za zwłokę, w myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z przepisem art. 14b par. 1 i par. 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla podatnika. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia powyższego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a par. 4 ustawy - Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 par. 2, art 220 i art 223 w związku z art. 239 w/w ustawy wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pabianicach.Zażalenie winno zgodnie z przepisem art. 222 ustawy - Ordynacja podatkowa zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.