Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 3.04.2006 r. (data wpływu do tut. organu 3.04.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, postanawia uznać, że przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące powstania przychodu z tytułu opłacania składki na życie i dożycie stu lat na rzecz pracowników jest nieprawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 3.04.2006 r. wpłynął do tut. organu wniosek płatnika w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Opisany przez płatnika stan faktyczny dotyczy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci opłacania pracownikom składek na ubezpieczenie na życie wraz z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Dodatkowo z zawartej umowy pomiędzy spółką a towarzystwem ubezpieczeniowym wynika, że w okresie pięciu lat wyklucza się wypłatę kwoty stanowiącej wartości odstąpienia od umowy, zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie. Zdaniem spółki występującej w roli płatnika wydatki te nie są dla pracownika przychodem podlegającym opodatkowaniu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym wyjaśnia:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że opłacane przez pracodawcę pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę składki na ubezpieczenie na życie oraz na ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy są nieodpłatnym świadczeniem doliczanym do pozostałego wynagrodzenia pracownika. Pomimo, że w umowie zawartej pomiędzy pracodawcą, a towarzystwem ubezpieczeniowym zostały ustalone warunki określające prawo do korzystania z ubezpieczenia, tj. pięcioletni okres karencji w którym to czasie wyklucza się wypłatę kwoty wartości odstąpienia od umowy, zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, to jednak wartość zapłaconych przez pracodawcę pracownikom składek ubezpieczeniowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a płatnik zgodnie z art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma obowiązek w ciągu roku pobierać zaliczki na podatek dochodowy.