POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie działając na zasadzie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Podatnika wniosku złożonego w tut. Organie w dniu 13.02.2006 r. (uzupełnionego w dniu 16.03.2006 r. o brakujący podpis oraz należną opłatę skarbową) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pkt 5 w/w pisma) stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskiem złożonym w tut. Organie w dniu 13.02.2006 r. zwrócił się Podatnik o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego, przy czym podanie to nie spełniało wymogów prawa ze względu na brak podpisu i nieuiszczenie należnej opłaty skarbowej, co stanowiło podstawę do wezwania Podatnika do usunięcia w/w braków. Zatem stosownie do zapisu art.14 a § 5 zastosowania nie miał przepis art.14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa zgodnie z którym w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art.14a § 1, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika lub inkasenta zawartym we wniosku.Z uwagi na fakt, iż w/w braki podania usunięto w dniu 16.03.2006 r. to od w/w daty biegnie termin załatwienia wniosku.

Stan faktyczny wymagający interpretacji organu podatkowego przedstawia się następująco:

Prowadząc działalność gospodarczą w zakresie agroturystyki na podstawie umowy pożyczki zaciągnął Podatnik pożyczkę na rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.Na tle przedstawionego stanu faktycznego formułuje Podatnik następujące pytanie wymagające interpretacji tut. Organu podatkowego:
Czy pożyczka udzielona żonie na rozpoczęcie działalności gospodarczej przez męża (między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa) stanowi koszt w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? W opinii Podatnika pożyczka udzielona firmie stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i koszty te może rozliczać w deklaracjach PIT-5 (deklaracja na zaliczkę miesięczną) w wysokości sumy miesięcznej raty i miesięcznych odsetek określonych w umowie pożyczki.

W oparciu o dokonaną analizę stanu prawnego w przedmiotowym zakresie tut. Organ zauważa:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) zwanej w dalszej części ustawą, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wobec powyższego nie może być takim kosztem otrzymana kwota pożyczki na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Nie stanowi kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 8 ustawy wydatek na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek ( kredytów). Podobnie do kosztów uzyskania przychodów stosownie do art.23 ust.1 pkt.33 ustawy nie zalicza się- odsetek, prowizji, różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Przepisy podatkowe nie uzależniają możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od (pożyczek) kredytów przeznaczonych na sfinansowanie prowadzonej działalności gospodarczej od tego kto jest pożyczkodawcą a jedynie musi istnieć związek przyczynowy między poniesionym przez podatnika wydatkiem a osiągniętym przez niego przychodem. Podatnik ma obowiązek wykazania faktu poniesienia kosztu i jego związku z uzyskanym przychodem.
Reasumując decydujące znaczenie na ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma faktyczne przeznaczenie środków uzyskanych z tytułu zaciągniętego kredytu. Jeżeli zatem podatnik udowodni, że kredyt został przeznaczony na dofinansowanie bieżącej działalności gospodarczej wszystkie koszty związane z uzyskaniem kredytu oraz spłatę odsetek, w zakresie wyżej wskazanym może zaliczyć w koszty działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, a w szczególności uwzględniając treść wniosku oraz przedłożoną dokumentację, uregulowania zawarte w przedstawionych przepisach ustawy o podatku dochodowym ma Podatnik prawo zaliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej jedynie zapłacone odsetki, natomiast spłata kredytu nie stanowi kosztów prowadzonej działalności w rozumieniu w/w art.22 ust.1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne oraz spółki partnerskie wykonując działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą" z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu(straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o ustawy.Z kolei na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej o której mowa w art. 14 zgodnie z art.44 ust.3 ustawy, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne.

Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:
1)obowiązek wpłacania zaliczek powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,
2)zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,
3)zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
Biorąc pod uwagę cytowane uregulowania prawne przedstawione przez Podatnika stanowisko także w tej kwestii w sprawie jest błędne. W deklaracjach na zaliczkę na podatek dochodowy PIT-5 nie rozlicza się konkretnych kosztów (np. zapłacone odsetki). Deklaracja ta obejmuje całość zaewidencjonowanych w podatkowej księdze przychodów i kosztów.

Powyższa interpretacja:
-dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;-nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
POUCZENIE
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. Organu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.