Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w części dotyczącego zaliczenia wydatków na zakup silosów, nieodpłatnie przekazanych rolnikom, do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) uznajeza prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 22.03.2006 r. (data wpływu 04.04.2006 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26.04.2006 r. (data wpływu 28.04.2006 r.) Spółka wniosła o potwierdzenie swojego stanowiska dotyczącego zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup silosów do przechowywania pasz, przekazanych nieodpłatnie do używania rolnikom, przedstawiając następujący stan faktyczny.Spółka jest producentem pasz przemysłowych, których dystrybucją zajmują się dealerzy. Finalnymi odbiorcami produktów Spółki są w zdecydowanej większości rolnicy kupujący pasze na potrzeby hodowanych zwierząt. Występują również przypadki, iż rolnicy kupują pasze bezpośrednio od Spółki. W celu zwiększenia konkurencyjności swoich produktów Spółka podejmuje szereg działań, mających na celu zwiększenie ilości sprzedawanych pasz. Jednym z nich jest nieodpłatne wydawanie rolnikom silosów do korzystania, niezbędnych do magazynowania w nich pasz produkowanych przez Spółkę (zakupionych przez rolników za pośrednictwem dealera lub bezpośrednio od Spółki). Warunkiem nieodpłatnego korzystania przez rolnika z silosów jest przechowywanie w nich wyłącznie pasz produkowanych przez Spółkę oraz dokonywanie zakupów o określonym pułapie. Zdaniem Spółki wydatki poniesione na na zakup silosów są kosztem uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż działanie to wpływa na wielkość osiąganych przychodów, a art. 16 ust. 1 nie zawiera w katalogu takich wyłączeń z kosztów.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Wydatek podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością, został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów (czyli jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągane przez podatnika przychody), a ponadto nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, zawierającym katalog wydatków nie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. W przedstawionym stanie faktycznym strony zawierają umowy, których realizacja przynosi korzyści wzajemne. Treść umów wskazuje, że dający rzecz (Spółka) zobowiązuje się do jej przekazania, zaś otrzymujący (rolnik) zobowiązuje się świadczyć na rzecz dającego pewne usługi - przechowywać zboże, którego producentem jest Spółka. Warunkiem skorzystania z silosów jest zakup w określonej kwocie i określonym czasie pasz wyprodukowanych przez Spółkę. Zakup może być dokonany u dystrybutora lub bezpośrednio w jednostce. Korzyści z takiej umowy są dwustronne - rolnik przechowuje pasze we właściwych warunkach bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów, a Spółka ma gwarancję, iż odbiorca chcąc uzupełnić zapasy, dokona zakupów wyrobów Spółki, co zapewni jej osiąganie lub zwiększanie przychodów. W ocenie tutejszego organu podatkowego wydatki na zakup silosów odnoszone przez Spółkę w koszty na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy z uwzględnieniem treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Uznając za prawidłowe stanowisko Spółki zaprezentowane we wniosku Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi postanowił, jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14 b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.