Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 119 ust. 1-6 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 14.06.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług tj. zapytania w sprawie opodatkowania świadczonych usług według tzw. szczególnych procedur przy świadczeniu usług turystyki stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Pismem z dnia 14.06.2006 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego z zapytaniem czy powinna opodatkowywać świadczone przez siebie usługi według tzw. szczególnych procedur przy świadczeniu usług turystyki przedstawiając następujący stan faktyczny:

Działalnością dominującą Spółki jest lecznictwo sanatoryjne. Drugi obszar działalności firmy to: działalność turystyczna, w ramach której organizuje wycieczki odpłatne głównie dla osób przebywających w ich sanatorium (zakupując min: transport, pilota, ubezpieczenie i wstępy) oraz kolonie i obozy korzystając z obcej bazy noclegowej i gastronomicznej. Ponadto przy organizacji obozów i kolonii Spółka zakupuje inne usługi typu: bilety wstępu do muzeum, na basen, wycieczki itp.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka prezentuje stanowisko, iż świadczone przez nią usługi turystyki powinny być opodatkowane na zasadach szczególnych określonych w art. 119 ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tut. organ podatkowy podziela powyżej zaprezentowane przez Podatnika stanowisko i wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 119 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Wg. ust. 2 cyt. art. 119 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług; przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. W myśl ust. 3 cyt. art. 119 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług; przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;

4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Art. 119 ust. 5 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29. Zgodnie z ust. 6 cyt. art. 119 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Art. 119 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż podatnikom, o którym mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.