DECYZJA

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z 25 stycznia 2006r., Nr PP/443-149-1-GK/05/06, którym udzielono interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, zmienia zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 25 października 2005r. Spółka zwróciła się do organu podatkowego I instancji z wnioskiem o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, w przedmiocie podatku od towarów i usług w jej indywidualnej sprawie. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka zamierza zarejestrować swoje przedstawicielstwo na terytorium Federacji Rosyjskiej.
Przedstawicielstwo to będzie działać w imieniu i na rzecz Spółki i nie będzie posiadać osobowości prawnej. Ma posiadać swoją nazwę, siedzibę i konto bankowe, a jego majątek ma być utworzony ze środków przekazanych przez Spółkę. Będzie ono zobowiązane do prowadzenia własnej rachunkowości i rozliczania się z podatków obowiązujących na terytorium Federacji Rosyjskiej. Za zobowiązania przedstawicielstwa odpowiadać ma Spółka. Do zadań przedstawicielstwa należeć będzie reprezentowanie i ochrona interesów Spółki na terytorium Federacji Rosyjskiej, w szczególności pozyskiwanie klientów, badania rynku, prowadzenie działań marketingowych, szkoleń itp.
Współpraca pomiędzy Spółką i jej przedstawicielstwem polegać ma na przekazywaniu środków na pokrycie kosztów działalności oraz otrzymywaniu okresowych rozliczeń dotyczących wykorzystania tych środków wraz z kopią dokumentów kosztowych (rachunków, faktur).
Przedstawicielstwo posługując się własną nazwą będzie dokonywać niezbędnych dla swojego funkcjonowania zakupów na terytorium Federacji Rosyjskiej. Spółka zadała pytanie, czy zakup przez przedstawicielstwo usług reklamowych, prawnych, marketingowych (usług zdefiniowanych w art. 27 ust.4 ustawy) od zewnętrznych podmiotów oznacza konieczność opodatkowania tych usług przez Spółkę w Polsce i ujęcia w deklaracji VAT-7 jako import usług. Spółka wyraziła opinię, iż będzie ona zobowiązana do rozliczenia tych zakupów jako importu usług.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu, postanowieniem z dnia 25 stycznia 2006r., nr PP/443-149-1-GK/05/06 uznał stanowisko Spółki przedstawione we wniosku za prawidłowe.

Na powyższe postanowienie, pomimo, iż podzielono w nim pogląd podatnika, Spółka złożyła zażalenie. W opinii Spółki zarejestrowane przedstawicielstwo, mające swoją siedzibę i zatrudniające pracowników, spełni warunki do uznania go za stałe miejsce prowadzenia działalności. Ponadto jej zdaniem czynności wykonywane pomiędzy przedstawicielstwem z siedzibą w Rosji, a Spółką z siedzibą w Polsce (przeniesienie- refakturowanie kosztów funkcjonowania przedstawicielstwa) będą czynnościami wykonywanymi w ramach jednej osoby prawnej, w związku z tym nie dojdzie do świadczenia usług, które należałoby opodatkować w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Po rozpatrzeniu zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdza co następuje:

Importem usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jest świadczenie usług, z tytułu wykonywania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. W przepisie tym określono, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.
Aby określić czy doszło do importu usług należy ustalić miejsce ich świadczenia, które nie zawsze będzie tożsame z miejscem faktycznego wykonania usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają bowiem jedynie usługi, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju (Polski).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedstawicielstwo Spółki nabywać będzie usługi niematerialne, tj. usługi reklamowe, prawne, marketingowe od usługodawców na terytorium Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
Brzmienie powyższego przepisu wskazuje, iż pierwszym w kolejności kryterium jakie należy brać pod uwagę przy ustalaniu miejsca świadczenia usługi, jest miejsce gdzie nabywca, na rzecz którego świadczone są usługi, posiada siedzibę. Dopiero na drugim miejscu wymienia się stałe miejsce prowadzenia działalności.

Przedstawicielstwo nie jest odrębnym od Spółki bytem prawnym, nie posiada ono osobowości prawnej, a jego działalność ma mieć ograniczony charakter. Jednakże z wniosku Spółki nie wynika jednoznacznie, iż przedstawicielstwo nie będzie prowadzić na terytorium Federacji Rosyjskiej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej bądź innym podatkiem o podobnym charakterze. Tym samym, zdaniem organu odwoławczego, należałoby uznać, iż w przypadku, gdy działalność przedstawicielstwa będzie wymagała rejestracji dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium Rosji, to przedstawicielstwo to będzie stałym miejscem prowadzenia działalności, które w tym przypadku determinować będzie miejsce świadczenia zakupowanych usług niematerialnych, co oznacza, że miejscem ich świadczenia będzie terytorium Federacji Rosyjskiej, przy czym przeniesienie kosztów zakupowanych usług na Spółkę może nastąpić poprzez wystawienie noty obciążeniowej.

Jeśli przedstawicielstwo nie działa jako podatnik, a jedynie zakupuje na rzecz Spółki usługi niematerialne, to miejscem świadczenia tych usług będzie terytorium Polski. Spółka powinna zatem, bez względu na sposób rozliczania kosztów z przedstawicielstwem, wystawić fakturę wewnętrzną i na jej podstawie rozliczyć import usług. Organ odwoławczy pragnie podkreślić, iż zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług podstawę opodatkowania z tyt. importu usług stanowi kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić. Podstawy nie określa się, gdy wartość usługi zwiększyła wartość celną importowanego towaru albo gdy podatek został rozliczony (w kraju) przez usługodawcę. Jednocześnie podatek należny z tytułu importu usług, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu pod warunkiem, że zakup usług służy czynnościom podlegającym opodatkowaniu.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.
Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Na podstawie art. 53 § 1 i art. 54 §1 ustawy z 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze. zm.) na decyzje przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, którą wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia otrzymania niniejszej decyzji.