Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120)

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19.08.2005 r. w sprawie dotyczącej opodatkowania odsetek od pożyczki udzielonej przez bank.

Uzasadnienie

Spółka X S.A. pismem z dnia 19.08.2005 r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie postanowień konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Z dniem 1 września 2005 r., zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 z późn. zm.) organem właściwym w sprawie wydawania pisemnych interpretacji w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się i nie toczyło postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, wyłącznie w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej jest Minister właściwy do spraw finansów publicznych.

W związku z powyższym stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005 r., Nr 143 poz. 1199) w związku z art. 170 Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w W przekazał przy piśmie z dnia 04.09.2005 r., znak 1471/DPZ/423/24/05/HT Ministrowi Finansów sprawę Spółki X S.A. do załatwienia zgodnie z właściwością.

Płatnik przedstawił następujący stan faktyczny:

Spółka X S.A. wypłaca odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym oraz od zobowiązań z tytułu przejętych depozytów bankowych, bankowi będącemu rezydentem podatkowym Holandii. Płatnik posiada certyfikat rezydencji podatkowej odbiorcy odsetek.

Spółka X S.A. zwraca się z zapytaniem, czy odsetki powstające z ww. tytułów wypłacane na rzecz banku będącego rezydentem Holandii podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Zdaniem płatnika odsetki wypłacane na rzecz podmiotu holenderskiego będącego osobą uprawnioną do ich odbioru i posiadającą holenderski certyfikat rezydencji nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Minister Finansów informuje, iż zgodnie z art. 11 ust. 1 polsko-holenderskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 11 ust. 2 konwencji, takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

Jednakże zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. c konwencji odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w państwie, w którym odbiorca odsetek ma siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

W świetle przywołanych przepisów kluczową kwestią jest rozstrzygnięcie, czy gromadzenie przez bank środków na rachunku bankowym lub w formie depozytu bankowego stanowi czynność równoważną z udzieleniem pożyczki w rozumieniu art. 11 ust. 3 lit. c konwencji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 konwencji przy jej stosowaniu przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Stosownie do art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Istotą zobowiązania wynikającego z ww. umowy jest przejście prawa własności przedmiotu pożyczki na pożyczkobiorcę i zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu, czyli do przeniesienia własności takiego samego przedmiotu na pożyczkodawcę.

Art. 11 ust. 3 lit. c konwencji przewiduje zwolnienie z opodatkowania w państwie wypłaty, odsetek powstających w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank. Określenie „jakakolwiek pożyczka” odnosi się więc nie tylko do umów pożyczki sensu stricto lecz obejmuje również „jakiekolwiek” inne transakcje, które w swej istocie zbliżone są do instytucji pożyczki. Taka interpretacja ww. przepisu wynika również z wersji angielskiej konwencji, która zgodnie z końcowymi zapisami konwencji ma charakter rozstrzygający w przypadku wątpliwości interpretacyjnych poszczególnych postanowień konwencji.

Art. 11 ust. 3 lit. c konwencji w wersji angielskiej posługuje się zwrotem „ loan of whatever kind”, który odnosi się do transakcji wszelkiego rodzaju, które mogą być uznane zgodnie z prawem Umawiającego się Państwa za tożsame z transakcją pożyczki.

Odnosząc się do powyższego zwrot „jakakolwiek pożyczka” jest wyrazem woli Umawiających się Państw do objęcia zakresem zwolnienia wszystkich szeroko rozumianych pożyczek udzielanych przez banki.

Enumeratywne wyliczenie umów, które są przedmiotem zwolnienia nie jest bowiem możliwe ze względu na różnice i odmienność instytucji finansowych występujących w prawie polskim i holenderskim.

Zgodnie z powyższym należy uznać, iż celem Umawiających się Państw było zwolnienie z opodatkowania w państwie źródła wszystkich transakcji finansowych dokonywanych przez banki, których elementem głównym jest warunek rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub rzeczami oznaczonymi co do gatunku oraz zwrot na warunkach określonych w umowie.

W związku z powyższym Minister Finansów stwierdza, iż odsetki wypłacane przez Spółkę X S.A. na rzecz banku z siedzibą w Holandii z tytułu środków zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz w formie depozytów terminowych korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 11 ust. 3 lit. c polsko-holenderskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.