Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu pana wniosku z dnia 10.07.2006 r. (data wpływu do Urzędu 11.07.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w zakresie podatku dochodowego jest prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż prowadząc działalność gospodarczą, tj. sklep spożywczo-przemysłowy, korzysta pan z własnego samochodu osobowego nieujętego w ewidencji środków trwałych. Rozliczenie kosztów eksploatacji tego samochodu następuje w oparciu o ewidencję przebiegu pojazdu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w miejscu znacznie oddalonym od miejsca zamieszkania występuje u pana konieczność wykorzystywania samochodu osobowego na codzienny dojazd do pracy. Pana wątpliwości sprowadzają się do pytania czy w prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu może pan uwzględnić liczbę przejechanych kilometrów z miejsca zamieszkania do miejsca prowadzonej działalności i z powrotem. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdził pan, iż zasadnym jest uwzględnienie liczby przejechanych kilometrów na tej trasie w prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. Wskazując, iż zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu. I w rzeczy samej - pana "codzienna obecność w miejscu prowadzonej działalności jest niezbędna, aby uzyskać przychód (otwarcie i zamknięcie sklepu, obsługa klientów, sporządzanie codziennych raportów itd.)".

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, po sprawdzeniu, że zostały spełnione warunki określone w art. 14a § 1 i § 2 wyżej powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa, udziela poniżej interpretacji.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych, musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie może być wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszty podatkowe. Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Tym samym wydatki, o których mowa we wniosku - poniesione przez pana w związku z przejazdami samochodem osobowym z miejsca zamieszkania do miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i z powrotem - stanowią koszty uzyskania przychodów w wysokości ustalonej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z zapisu art. 23 ust. 1 pkt 46 cytowanej ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt. 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określanej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.