POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie czynności podejmowanych pomiędzy polskim oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego a jego centralą dla celów podatku od towarów i usług

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik jest oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego (podatnika podatku od wartości dodanej, zarejestrowanego do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, odpowiednika formy prawnej w postaci spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług, którego przedmiotem działalności wg PKD jest wynajem maszyn i urządzeń budowlanych.

Przedsiębiorca zagraniczny zajmuje się w głównej mierze działalnością handlową w zakresie sprzedaży urządzeń budowlanych oraz ich wynajmu bez obsługi operatorskiej. Przedsiębiorca zagraniczny, z siedzibą w Niemczech, kredytuje swoją działalność korzystając głównie z finansowania przez niemieckie instytucje leasingowe. Przedmiotem leasingu są głównie dźwigi samojezdne (hydrauliczne), które następnie odnajmuje swoim klientom w Niemczech.

Podatnik (oddział przedsiębiorcy zagranicznego) będzie prowadził na terytorium kraju działalność analogiczną do prowadzonej w Niemczech, tj. korzystając z tego samego parku maszynowego będzie wynajmował sprzęt polskim podmiotom.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy czynności podejmowane pomiędzy polskim oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego a jego centralą można przyjąć jako wewnętrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT)/ wewnętrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) lub import/eksport usług - dla celów podatku od towarów i usług (z wyjątkiem przesunięcia towarów z jednego państwa członkowskiego do drugiego).

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne jako całość, a nie ich części, np. oddziały, czy zakłady. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że oddział podmiotu zagranicznego utworzony na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i zarejestrowany w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podatnik - podmiot zagraniczny.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez przedsiębiorców zagranicznych określają przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.). Zgodnie z art. 13 ust. 1 w/w ustawy osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak przedsiębiorcy polscy.

Jak wynika z art. 85 ust. 1 przywołanej ustawy, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwane dalej "oddziałami".

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako polski oddział podmiotu zagranicznego z siedzibą w Niemczech jest podmiotem zarejestrowanym na terytorium kraju, posługującym się numerem NIP i prowadzącym samodzielnie księgi handlowe. Z definicji oddziału, o którym mowa w art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika, iż jest to wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Z przepisów powyższej ustawy wynika jednocześnie, iż przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego (art. 86). Zatem podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest (na potrzeby tego podatku) jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Ponieważ czynności wykonywane pomiędzy oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego a jednostką macierzystą traktuje się jako czynności wykonywane w ramach tej samej osoby (jednego podmiotu), nie można ich traktować, dla celów podatku od towarów i usług, jako czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Odrębną kwestię - jak słusznie zauważył Podatnik - stanowią czynności przemieszczenia, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi. W takiej sytuacji możliwe jest wystąpienie zarówno wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 11 ust. 1 ustawy o VAT z zastrzeżeniem art. 12) jak i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (art. 13 ust. 3 ustawy o VAT z zastrzeżeniem art. 13 ust. 4).

Ponadto tut. Organ zauważa, iż pojęcie "eksport usług" nie występuje w obecnie obowiązujących przepisach dotyczących podatku od towarów i usług.