P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów (dochodów) określonych m. in. w art. 30a ust. 1 pkt. 2 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązana jest uwzględniać umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zgodnie z art. 30a ust. 2 w/w ustawy, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem uzyskania od podatnika certyfikatu rezydencji.

Jednocześnie zgodniez § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobu ustalania tożsamości i miejsca stałego zamieszkania faktycznych odbiorców wydanego na podstawie art. 42d updof, Spółka - jako podmiot wypłacający przychody (dochody), o których mowa w art. 42c ust. 5 updof - ustala tożsamość i miejsce stałego zamieszkania ich faktycznego odbiorcy w zakresie imienia i nazwiska oraz adresu zamieszkania:

1. na podstawie przedstawionego przez faktycznego odbiorcę paszportu albo urzędowego dokumentu stwierdzającego tożsamość lub
   
2. w przypadku gdy adresu zamieszkania nie można ustalić na podstawie dokumentów, o których mowa w lit. a - na podstawie jakiegokolwiek innego innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.

Wątpliwość Spółki budzi, czy w przypadku dochodów, o których mowa w art. 42c ust. 5 updof, do osób o których mowa w art. 42c ust. 1 pkt 1 updof Spółka powinna uzyskiwać certyfikaty rezydencji.

Zdaniem Spółki, w w/w przypadku nie występuje konieczność uzyskiwania od osób o których mowa w art. 42c ust. 1 pkt 1 certyfikatów rezydencji do ustalenia miejsca zamieszkania podatnika w celu zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub niepobrania podatku zgodnie z taką umową.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt. 2 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z zastrzeżeniem art. 52a: z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych oraz dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Zgodnie z ust. 2 w/w art. 30a, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem uzyskania od podatnika certyfikatu rezydencji.

Na podstawie art. 42c ust.1 pkt 1 w/w ustawy, w terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego podmiotu wypłacającego przychody (dochody), o których mowa w ust. 5, podmiot ten jest obowiązany przesłać, sporządzone według ustalonego wzoru, imienne informacje o tych przychodach (dochodach):
1) faktycznemu albo pośredniemu odbiorcy, któremu wypłaca lub stawia do dyspozycji przychody (dochody) i który ze względu na miejsce zamieszkania podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów:

1. w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej, lub
   
2. na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobu ustalania tożsamości i miejsca stałego zamieszkania faktycznych odbiorców (Dz. U. nr 106, poz. 1132), podmiot wypłacający przychody (dochody), o których mowa w art. 42c ust. 5 ustawy, ustala tożsamość faktycznego odbiorcy w zakresie:
1) imienia i nazwiska, adresu zamieszkania:

1. na podstawie przedstawionego przez faktycznego odbiorcę paszportu albo urzędowego dokumentu stwierdzającego tożsamość lub
   
2. w przypadku gdy adresu zamieszkania nie można ustalić na podstawie dokumentów, o których mowa w lit. a - na podstawie jakiegokolwiek innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.

Jak wynika z cytowanego wyżej art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie przez płatnika stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z umową uwarunkowane jest przedstawieniem przez podatnika certyfikatu rezydencji. Natomiast zasady zawarte w art. 42c i art. 42d ustawy oraz § 2 ust. 1 wyżej powoływanego rozporządzenia dotyczą wyłącznie sporządzania informacji o wypłacanych dochodach o których mowa w art. 42c ust. 5 w/w ustawy i nie mają żadnego zastosowania do obliczania i poboru podatku przez płatnika. W stosunku do dochodów których dotyczy wystąpienie Spółki, art. 30a powołanej ustawy stanowi właściwą podstawę do obliczania przez płatnika wysokości należnego zryczałtowanego podatku dochodowego.

Reasumując, zastosowanie przez płatnika właściwej stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku stosownie do tej umowy możliwe jest jedynie na podstawie przedłożonego przez podatnika zaświadczenia o miejscu zamieszkania do celów podatkowych, wydanego przez właściwy organ podatkowy danego państwa lub terytorium, zwanego certyfikatem rezydencji.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.