P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 216 § 1, art. 14A § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Z 2005 r. Nr 8, poz.60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte w piśmie z dnia 30.08.2006r. ( wpływ do US 04.09.2006 r.) w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymanej z Urzędu Pracy refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych bezrobotnych.

U Z A S A D N I E N I E

W myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. -Ordynacja podatkowa ( Dz.U.z 2005 r. nr 8, poz. 60), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie – art. 14a § 4 Ordynacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą na zasadach ogólnych prowadząc księgi rachunkowe. Na podstawie zawartej z Urzędem Pracy umowy otrzymała Pani refundację ze środków Funduszu Pracy, kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych bezrobotnych. W związku z powyższym stawia Pani pytanie:
czy refundacja ta będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
czy wydatki i odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowią koszty uzyskania przychodów,
jeżeli refundacja stanowi przychód do opodatkowania, to w którym momencie i w jakiej wysokości należy zaliczyć otrzymane pieniądze do przychodów.
Pani zdaniem otrzymaną refundację należy zaliczyć do przychodów firmy w dniu ich otrzymania na rachunek bankowy pomniejszając o kwotę netto na zakup środków trwałych, których zakup nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia, natomiast wydatki na zakup środków trwałych i odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Po rozpatrzeniu powyższego stanu rzeczy należy stwierdzić co następuje: zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt. 2 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych,( Dz. U. Z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) - przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te związane są z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a -22o, dokonuje sie odpisów amortyzacyjnych. Z powyższego przepisu wynika, iż otrzymana refundacja będzie stanowiła przychód, z wyłączeniem kwoty wydatkowanej na zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Otrzymaną refundację należy zaliczyć do przychodu w dniu wpływu na rachunek bankowy.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów należy wskazać na przepis art. 22 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Użyte w tym przepisie pojęcie „wszelkie koszty” jest pojęciem szerokim, gdyż obejmuje wszelkie wydatki ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem jednak, że wydatki te zostały faktycznie poniesione oraz, gdy pomiędzy wydatkami a przychodami zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesione wydatki mają wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. W związku z powyższym, poniesione wydatki ( niezaliczone do środków trwałych) będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia.
W przypadku zakupu środków trwałych, odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, gdyż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków oraz wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym stanowisko Pani zawarte w piśmie z dnia 30.08.2006 należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie z art.14b§1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja o której mowa w art. 14a§1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art. 14a §1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 (art. 14b §2 Ordynacja podatkowa).

Od niniejszego postanowienia w trybie art. 14a § 4 i art. 236 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia – art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.