Pismem z dnia 28.08.2006 r. zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej wierzytelności nieściągalnych w kwocie brutto (łącznie z podatkiem VAT).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jeden ze współpracujących z Pańską firmą odbiorców nie uregulował zobowiązania na kwotę 18.022,31 zł brutto (łącznie z podatkiem VAT). W dniu 19.06.2006 r., postanowieniem komornika umorzone zostało postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 Kpc wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Informuje Pan, że w związku z zaistniałą sytuacją dokonano wszelkich przewidzianych prawem czynności. Naliczony i zapłacony został podatek należny VAT, mimo iż odbiorca nie uregulował zobowiązania. O całej sytuacji poinformowany został również Urząd Skarbowy właściwy dla dłużnika.

Pana zdaniem cała kwota nieuregulowanego przez odbiorcę zobowiązania, wraz z podatkiem VAT, bezwzględnie związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, powinna stanowić koszt uzyskania przychodu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisu prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zwanej dalej ustawą, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Art. 23 ust. 2 ustawy normuje, że za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20 uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2. postanowieniem sadu o:

a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub

b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub

c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3. protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Przyjmując, iż spełnione zostały w/w warunki, wierzytelności nieściągalne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu wyłącznie w kwocie netto. Kwestię tę normuje art. 23 ust. 1 pkt 43, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów <...> podatek należny w przypadku:

• importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
• przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z powyższym, podatek należny VAT wchodzący w skład wierzytelności nieściągalnej, która przy spełnieniu odpowiednich warunków może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponieważ, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie takie wierzytelności nieściągalne, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne, a przychodem dla podatnika VAT jest kwota netto, stąd koszt uzyskania przychodu może stanowić jedynie kwota netto takiej wierzytelności.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pana wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu nie podziela Pana stanowiska w sprawie i uznaje je - za nieprawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.