POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów - aktualizacja oprogramowania

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka w 2004r. zakupiła na własny użytek licencję Database Standard Edition dla 50-ciu użytkowników. Licencja została zakwalifikowana do wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji. W 2005r. Spółka wykupiła prawo do aktualizacji wyżej wymienionego oprogramowania. Aktualizacja ta została przyjęta jako nowa wartość niematerialna i prawna, podlegająca amortyzacji. W 2006r. Spółka wykupiła kolejną aktualizację oprogramowania. Bez wykupienia aktualizacji programu, Spółka nadal mogłaby korzystać z wcześniej zakupionej starej wersji programu.

Wątpliwości Podatnika budzi, czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na aktualizację mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu w całości, jednorazowo w miesiącu zakupu, czy też powinny być traktowane jako odrębna wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji.

Zdaniem Podatnika wydatki na aktualizację oprogramowania mogą być uznane w całości za koszt uzyskania przychodu.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Na podstawie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit.a) (gruntów oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przepis art. 16b ustawy z dnia 15.02.1992r. zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu. Jak stanowi art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na podstawie art. 16e ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia, oraz zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek amortyzacyjnych", a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 16m.

Jak wynika z powołanych przepisów programy komputerowe stanowiące autorskie prawa majątkowe bądź licencje zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli spełniają przesłanki wynikające z art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r., czyli m.in. ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok oraz są one wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

To czy aktualizacja oprogramowania będzie stanowiła odrębną wartość niematerialną i prawną, czy też w ewidencji figurować będzie jedynie pierwotna wersja użytkowanego na podstawie umowy licencyjnej oprogramowania, uzależnione jest przede wszystkim od tego, czy Podatnik w wyniku aktualizacji zawiera nowe umowy licencyjne, czy też zawarta została tylko jedna umowa z możliwością aktualizacji udostępnionego użytkownikowi oprogramowania.

W sytuacji, gdy aktualizacji programu komputerowego towarzyszy licencja, aktualizacja co do zasady oznacza nabycie nowej, odrębnej wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji. Jedynie w przypadku gdy przewidywany okres korzystania nabytego prawa nie przekroczy 1 roku aktualizacja nie będzie stanowiła nowej wartości niematerialnej i prawnej, a wydatki związane z jej nabyciem stanowić będą koszty uzyskania przychodu; jeżeli faktyczny okres korzystania z tego prawa przekroczy 1 rok, należy dokonać stosownych korekt zgodnie z art. 16e ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r.

Z kolei do sytuacji, gdy aktualizacji programu komputerowego nie towarzyszy licencja odniosło się Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 21.01.2003r., nr PB3/1042-8214-358/HS/GM/02, w którym stwierdziło, iż ponoszone wydatki na Software Subscription (na instalowanie w okresie trwania umowy licencyjnej, najnowszych wersji oprogramowania) powinny podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia. Należy przyjąć, że wydatki te wiążą się bezpośrednio z prowadzoną działalnością spółki. Bez ich poniesienia prawidłowa działalność nie mogłaby być prowadzona, co wpływałoby na uzyskiwane przez spółkę przychody. Wydatki te są zatem ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Tym samym w świetle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na Software Subscription podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie tut. Organu podatkowego, ponieważ - jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego - aktualizacje oprogramowania są użytkowanie przez Spółkę przez okres roku kalendarzowego nie ma niebezpieczeństwa, że Spółka postąpi niewłaściwe zaliczając bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów poniesiony wydatek na aktualizacje, nawet jeśli jej zakup oznaczał nabycie nowej licencji.

Reasumując w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Podatnika, iż wydatki na aktualizację oprogramowania mogą być uznane w całości za koszt uzyskania przychodu jest prawidłowe.