Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank w celu uatrakcyjnienia świadczonych przez siebie usług oraz zwiększenia przychodów, w ramach promocji, świadczy na rzecz klientów nieodpłatne usługi. Warunkiem uzyskania nieodpłatnej usługi przez klienta jest skorzystanie przez niego z odpowiedniej liczby płatnych usług świadczonych przez Bank. Klienci otrzymujący w ramach promocji te nieodpłatne usługi nie prowadzą działalności gospodarczej.

Zdaniem Banku świadczone w ramach promocji nieodpłatne usługi należy uznać za udzielenie rabatu klientowi i w związku z tym z tytułu ich świadczenia nie powstanie po stronie klienta przychód, a więc na Banku nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela w pełni stanowiska Banku i wyjaśnia.

Jak Bank słusznie zauważa, ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) nie wprowadza definicji pojęcia rabat. Ponadto należy wskazać, iż ustawa ta w ogóle się tym pojęciem nie posługuje. Ze względu na fakt, iż wniosek Banku dotyczy jego obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych niniejsza interpretacja odwoływać się będzie wyłącznie do pojęć i definicji zawartych w ww. ustawie.

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym świadczenia o których mowa we wniosku należy potraktować jako przychód w postaci świadczenia w naturze. Błędne jest więc twierdzenie Spółki iż z tego tytułu nie powstanie przychód. Ze względu na fakt, iż przychodu tego nie można zakwalifikować do żadnego ze źródeł wskazanych w art. 12-19 ww. ustawy to należy uznać, iż są to przychody z tzw. innych źródeł wskazane w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od faktu iż, jak wyżej wykazano w przypadku przedmiotowego świadczenia powstanie przychód, w ustawie o podatku dochodowego od osób fizycznych zawarty został szereg zwolnień z podatku. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a tej ustawy wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Przedmiotowe świadczenia bezsprzecznie są dokonywane w związku z promocją Spółki, a więc w przypadku gdy jednorazowa wartość takiego świadczenia nie przekracza kwoty 100zł to ww. zwolnienie może mieć zastosowanie (o ile nie jest dokonywane na rzecz pracownika lub osoby pozostającej ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym).

W takim przypadku na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika, lecz jedynie obowiązek informacyjny, wskazany w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, iż osoby prawne, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Obecnie tym ustalonym wzorem jest formularz PIT-8C. Należy przy tym zwrócić uwagę, iż obowiązek sporządzenia ww. informacji istnieć będzie tylko w przypadku gdy jednorazowa wartość świadczenia przekracza 100zł - w takiej sytuacji jako przychód należy w niej wykazać całą kwotę świadczenia.

Reasumując, z tytułu przekazywania przedmiotowych świadczeń osobom fizycznym na Spółce ciąży obowiązek przekazania tym osobom i naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla tych osób, informacji PIT-8C. Obowiązek takie nie powstanie w przypadku gdy zastosowanie będzie miało zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.