Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko podatnika przedstawione we wniosku dotyczącym zasad opodatkowania w Polsce dochodu osiągniętego z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Niemiec.

Uzasadnienie

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Pan X w 2005 r. przez 8 miesięcy uzyskiwał dochód z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Polski. W dniu 30.08.2005 r. Podatnik zawarł z polskim pracodawcą, Przedsiębiorstwem X Umowę o pracę na czas określony (od dnia 01.09.2005 r. do dnia 31.08.2006 r.).

Miejscem wykonywania pracy przez Podatnika jest kopalnia węgla kamiennego w Niemczech.

Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest przez Firmę Kopalnia Węgla Kamiennego w Niemczech na rachunek Przedsiębiorstwa X, następnie Przedsiębiorstwo to dokonuje przelewu na niemiecki rachunek bankowy Podatnika.

W 2006 r. Podatnik będzie przebywał na terytorium Niemiec od stycznia do grudnia.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy dochód uzyskany z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Niemiec jest w Polsce zwolniony z opodatkowania.

Zdaniem Podatnika tak uzyskany dochód jest w Polsce zwolniony z opodatkowania, jednakże bierze się go pod uwagę dla ustalenia należnego podatku do dochodu osiągniętego w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie z art. 4a przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Według art. 15 ust. 2 umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 2 umowy w okresie, w którym spełnione są warunki określone w tym przepisie, dochód pracowników podlegać będzie opodatkowaniu wyłącznie w Polsce (nie ma tu znaczenia czy zawarta umowa o pracę z góry określa czas wykonywania pracy w Niemczech powyżej 183 dni w danym dwunastomiesięcznym okresie). Następnie, po upływie okresu 183 dni wykonywania pracy na terytorium Niemiec, wynagrodzenie Podatnika podlegać będzie opodatkowaniu zarówno w Niemczech jak i w Polsce, przy czym w Niemczech opodatkowaniu podlegać będzie dochód uzyskany od pierwszego dnia, w którym praca wykonywana była w Niemczech. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Dwunastomiesięczny okres, o którym mowa w art. 15 ust. 2 umowy bada się zawsze wstecz od momentu zaistnienia zdarzenia podatkowego.

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować metodę określoną w art. 24 ust. 2 lit. a polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 24 ust. 2 lit. a polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Oznacza to, iż w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty przez podatnika za granicą, zwolniony z opodatkowania na podstawie polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu - osiągniętego w Polsce - stosuję się stawkę podatku, właściwą dla całego dochodu.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.