Interpretacja Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie
1471/DPD1/423/107/06/MK/1
z 25 października 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1471/DPD1/423/107/06/MK/1
Data
2006.10.25
Autor
Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
bony
ekspozycja
emisja papierów wartościowych
nabycie udziałów
pożyczka
rezerwy bankowe
rezerwy celowe
sprzedaż udziałów
Pytanie podatnika
Pytanie dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerw celowych tworzonych na ekspozycje związane z emisją bonów korporacyjnych, nabywanych bezpośrednio od emitenta.
P O S T A N O W I E N I E Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 25.07.2006r. Nr DPP/34/2006, uzupełnionego pismem z dnia 23.08.2006r. nr DPP/8/W/2006, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerw celowych tworzonych na ekspozycje związane z emisją bonów korporacyjnych, nabywanych bezpośrednio od emitenta, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia: uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe. UZASADNIENIE Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Bank jest pierwotnym nabywcą bonów korporacyjnych jako inwestor. Bon korporacyjny jest instrumentem finansowym o charakterze pożyczki, którego podstawa prawna jest Kodeks Cywilny, stanowiący zobowiązanie Emitenta do zwrotu posiadaczowi bonu określonej wartości nominalnej w dniu jej wymagalności. Bon korporacyjny jest źródłem krótkoterminowego finansowania działalności przedsiębiorstw, co oznacza, iż uzyskane z nich środki przedsiębiorstwo może wykorzystać na finansowanie bieżącej działalności oraz na pozyskanie kapitału na cele inwestycyjne, konsolidacyjne. Emitując (sprzedając) bon korporacyjny, emitent potwierdza przyjęcie określonej sumy pieniężnej od nabywcy (Banku), a zarazem zobowiązuje się do zwrotu tej kwoty wraz z ustalonymi odsetkami w z góry ustalonym terminie. W przypadku dyskonta, tj. potrącenia z góry (przy nabyciu bonów) ustalonych odsetek, emitent otrzymuje do dyspozycji kwotę pomniejszoną o kwotę dyskonta, zaś w dacie wykupu bonów zwraca nabywcy pełna kwotę w nich wymienioną. Bank na ekspozycje związane z emisją bonów tworzy rezerwy celowe.Według oceny Banku bony korporacyjne należałoby więc zaliczyć do kategorii pożyczek, gdyż z definicji pożyczki zawartej w art. 720 kodeksu cywilnego wynika, iż istotnym elementem umowy jest przeniesienie prawa własności do przedmiotu pożyczki na pożyczkobiorcę i zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu, czyli do przeniesienia własności takiego samego przedmiotu na pożyczkodawcę. Zdaniem Banku emisja bonów korporacyjnych spełnia te warunki. W związku z tym Bank uważa, iż odpisy aktualizujące tworzone na ekspozycje związane z emisją bonów korporacyjnych, w których Bank występuje jako inwestor, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, po spełnieniu warunków określonych w art. 16 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest nieprawidłowa. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Według art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a) tiret pierwsze tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw utworzonych na pokrycie w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 25 lit. b) wymagalnych a nieściągalnych kredytów (pożyczek). Kwestię uprawdopodobnienia reguluje art. 16 ust. 2a tej ustawy. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem: Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone nieściągalne wierzytelności lub rezerwy utworzone na ich pokrycie, jeżeli, łącznie spełniają trzy kryteria:wierzytelności zostały zarachowane, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, jako przychód należny,nieściągalność wierzytelności została udokumentowana według zasad określonych w art. 16 ust. 2 ustawy o pdop, bądź uprawdopodobniona zgodnie z art. 16 ust. 2a tej ustawy,wierzytelności nie uległy przedawnieniu.Zatem w sytuacji, gdy Bank utworzy rezerwę na pokrycie wierzytelności z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek), których nieściągalność została uprawdopodobniona i które spełniają łącznie w/w kryteria, to wartość tych rezerw będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.