POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2006r wpłynął wniosek podatnika uzupełniony pismem z dnia 13.10.2006 r. w sprawie udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Lubelska Agencja .... wykonująca usługi w zakresie zagospodarowania odpadów na rzecz spółki z o.o., dokonała odpisu aktualizacyjnego, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, wobec postanowienia Sądu Rejonowego XVIII Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i naprawczych w Lublinie w sprawie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, część tej aktualizacji zaliczyliśmy w koszt uzyskania przychodu zgodnie z u.p.d.o.p.

Następnie korzystając z możliwości przewidzianych w art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Agencja zamierzała dokonać korekty podatku należnego za miesiąc lipiec br. wobec uznania wierzytelności za wierzytelności nieściągalne stanowiące koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powiadamiając dłużnika o swym zamiarze dokonania korekty. Wierzytelności te powstały po dniu 1 czerwca 2005 r. Deklarację VAT-7 za miesiąc lipiec br. złożyliśmy w dniu 21 sierpnia 2006 r. w Pierwszym Urzędzie Skarbowym oraz pismem powiadomiliśmy dłużnika o dokonaniu w niniejszej deklaracji korekty podatku należnego od jego zaległości.

Jednakże wobec wystąpienia co do interpretacji przepisu art. 89a ust. 1, dokonaliśmy korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2006 r. poprzez uwzględnienie podatku należnego od wierzytelności nieściągalnej.

Wątpliwość ta dotyczy kwestii czy odpis aktualizacyjny należności zaliczony w koszt uzyskania przychodu upoważnia do zastosowania art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Korekta ta została podyktowana również interesem dłużnika postawionego w stan upadłości z możliwością zawarcia układu, żeby nie narażać go na niepotrzebne dokonywanie korekt VAT-7 oraz wpłacanie podatku z odsetkami w przypadku gdy interpretacja urzędu okazała się inna niż nasza.

Przedstawiono pytanie:

Wnosi się o udzielenie odpowiedzi w sprawie możliwości zastosowania przez podatnika uprawnienia przewidzianego w art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w sytuacji wystąpienia wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiące koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?

i zajęto następujące stanowisko:

Zgodnie z przepisami podatku dochodowego od osób prawnych odpisanie wierzytelności jako nieściągalnej dokonuje się w postaci odpisu aktualizacyjnego zaliczanego w koszty uzyskania przychodu. Odpisu tego dokonuje się zawsze wcześniej w momencie, w którym nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona, a jeszcze nie udokumentowana.

Naszym zdaniem dokonanie takiego odpisu umożliwia podatnikowi skorzystanie z ulgi zawartej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Chociaż w tym momencie nie ma pewności, czy faktycznie nie otrzymamy naszej wierzytelności, jednakże takiej pewności nie daje również odpisanie wierzytelności jako nieściągalnej, mimo że jest udokumentowana, tym bardziej że ustawodawca określił w dziale IX, rozdział 1a ustawy o podatku VAT mechanizmy postępowania w razie zapłacenia przez dłużnika wierzytelności, która stanowiła podstawę do skorzystania z ulgi określonej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

Uważamy, iż spełniliśmy wszystkie warunki zawarte w art. 89a cyt. ustawy i mieliśmy prawo do dokonania korekty podatku należnego z tytułu świadczenia usług na terytorium kraju od odpisanych wierzytelności jako nieściągalnych, w postaci odpisu aktualizacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r Dz.U. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535 z późn. zm) podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 2-7. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna. Art. 89a ust. 2 stanowi iż przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji
2) wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny
3) wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust.1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni
4) wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte
5) od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura
6) wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych, a dłużnik w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

W myśl ust. 3 i 4 w/w przepisu korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy następujący po miesiącu, w którym dłużnik otrzymał zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik o którym mowa w ust. 1 obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Na podstawie ust. 5 i 6 art. 89a, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1 właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Przepisów ust. 1 – 6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowe wierzytelności powstały po dniu 1 czerwca 2005 r. i stanowią koszt uzyskania przychodu w myśl art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym u podatnika istnieje możliwość skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku spełnienia wszystkich warunków wynikających z cytowanego powyżej art. 89a ustawy o VAT.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.