Na podstawie art. 14a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa / tekst jednolity Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz.60 ze zm. / w związku z art. 1 ust.1. art.6 pkt 1, art. 86 ust. 1, art.90 oraz art.91 ust.1-9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług / Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm./ po rozpatrzeniu wniosku o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie opodatkowania podatkiem VAT transakcji kupna przedsiębiorstwa

Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu

stwierdza, że stanowisko przedstawione przezSpółkęw w/w wniosku jest nieprawidłowe

W dniu 30 sierpnia 2006r. wpłynął do tut. Urzędu Skarbowego wniosek o pisemną interpretację stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca zamierza kupić zorganizowaną część przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającą bilans z wyjątkiem należności i zobowiązań bilansowych i pozabilansowych wynikających z bilansu zamknięcia sporządzonego przez zakład nabywany.

W związku z tym wnioskodawca pyta: czy opisana transakcja kupna przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem podatku od towarów i usług?

We własnym stanowisku Spółka pisze, że zgodnie z art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług do transakcji kupna przedsiębiorstwa na warunkach opisanych we wniosku nie stosuje się przepisów w/w ustawy.

Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu nie potwierdza stanowiska podatnika i wyjaśnia.

Zgodnie z zapisem art.1 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług / Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ przywołana ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. We własnym stanowisku wnioskodawca stwierdził, że zgodnie z art. 6 w/w ustawy o VAT do transakcji zbycia zorganizowanego przedsiębiorstwa na warunkach opisanych we wniosku nie stosuje się przepisów tej ustawy. Jest to słuszne stwierdzenie, jednak wnioskodawca nie jest zbywającym lecz nabywającym, dlatego taka transakcja będzie podlega regulacjom tej ustawy. Odnosząc się do powyższego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż do opisanego stanu faktycznego mają zastosowania następujące normy prawne: art. 6 pkt 1, art. 86 ust. 1, art. 90, art. 91 ust. 1-9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie natomiast do przepisów art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, wyliczonego o wstępnie ustaloną proporcję. Zasady dotyczące sposobu, terminów oraz podmiotów zobowiązanych do dokonania po zakończeniu roku korekty kwoty podatku odliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis art. 91 ust. 1 stanowi, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 (tj. w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych), jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 - 9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 - 7, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust.4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Art. 91 ust. 2 stanowi natomiast, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł., korekty o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. Zasady obowiązujące przy dokonywaniu przedmiotowej korekty zostały szczegółowo przedstawione w dalszych ust. 3 - 8 artykułu 91. W myśl przepisu ust. 4 ww. artykułu w przypadku gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż środków trwałych, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży o której mowa, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (art. 91 ust. 5). W sytuacji gdy towary lub usługi zostaną (art. 91 ust. 6): 1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi, 2) zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7). Stosownie do art. 91 ust. 9 ww. ustawy o VAT w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o którym mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). Dokonując oceny wyżej przedstawionego stanu prawnego należy stwierdzić, iż wprowadzenie szczególnych zasad korekt odnoszących się do środków trwałych jest uzasadnione koniecznością jak najpełniejszego odzwierciedlenia faktycznego wykorzystania nabytych składników majątku trwałego do działalności gospodarczej. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe zużywają się u podatnika w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym czasie stopniowo konsumowane jest również prawo do odliczenia. Wobec czego zbycie środka trwałego w tym okresie, jeśli nie było opodatkowane, musi prowadzić do wniosku, że środek trwały nie został w pełni wykorzystany na cele działalności, w związku z czym podatnikowi nie może w pełni przysługiwać prawo do odliczenia. Wobec czego przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy opcja wyłączenia powoduje, że ich nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego ich zbycia, co potwierdzone zostało w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT nakładając na nabywcę, jako beneficjenta prawa i obowiązki zbywcy w tym m.in. i obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby zbywca przedsiębiorstwa. A zatem, jak wynika z cytowanych wyżej przepisów i stanu faktycznego transakcja kupna zorganizowanego przedsiębiorstwa będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług

W związku z powyższym należało stwierdzić jak w sentencji postanowienia.

Podkreśla się, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.