P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grudziądzu działając na podstawie: art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pana z dnia 29 września 2006r. (wpływ w dniu 13 października 2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie przepisów prawa podatkowego

- u z n a j e za zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego stanowisko Pana wyrażone w wyżej wymienionym wniosku

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny sprawy:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług - kierowania pojazdami samochodowymi poza granicami kraju. Zadanie służbowe wykonuje poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy.

Świadczenie usług kierowcy wykonywane jest na rzecz jednego przedsiębiorcy, który określa termin i miejsce wyjazdu oraz rodzaj środka transportu.

Podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Do tej pory nie zaliczał diet do kosztów działalności gospodarczej.

Działalność oznaczona jest PKD 7450 B i prowadzona jest od 1.11.2003r.

Pytanie:

1. Czy ma prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu diet z tytułu podróży zagranicznych w ramach limitu określonego dla pracowników?
2. Od jakiego momentu podatnik może dokonać korekty zeznań podatkowych?

Stanowisko podatnika:

1. W ocenie podatnika, ma on prawo do zliczenia w koszty uzyskania przychodu diet z tytułu podróży zagranicznych w wysokości limitu określonego dla pracowników.
2. Podatnik uważa, że korektę zeznania może dokonać za okres od rozpoczęcia działalności

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Problematykę zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, a także osób z nimi współpracujących reguluje przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 cytowanej wyżej ustawy o p.d.o.f.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 września 2005r. sygn. akt FSK 2175/04 całkowicie podzielił pogląd wyrażony w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 maja 2004r. sygn. akt I S.A./Po 173/02 stwierdzając, iż z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy wynika, że ustawodawca wyłącza z kosztów wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom.

Oznacza to, że osobom tym przysługuje prawo uwzględniania w kosztach uzyskania przychodu wartości diet za czas podróży służbowych w ramach zakreślonego limitu tj. w wysokości diet przysługujących pracownikom.

Osoby prowadzące działalność gospodarczą z tytułu odbywania podróży służbowych nie mogą rozliczyć w kosztach uzyskania przychodu kosztów faktycznie poniesionych z tytułu zwiększonych wydatków na koszty utrzymania lecz mogą się rozliczyć tylko swoistym "ryczałtem" - wartością diet za czas podróży służbowej przysługującej pracownikom.

Jak stwierdził Sąd Administracyjny, powołując się na przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy wykonawcze do kodeksu pracy, nie można wnioskować, iż przedsiębiorca wykonując zadania gospodarcze firmy poza obszarem kraju, nie odbywa podróży służbowej i to tylko z powodu, że nie jest on pracownikiem albo wykonywane przez niego zadania należą do zakresu działalności gospodarczej.

Za zagraniczną podróż służbową osoby prowadzącej działalność gospodarczą należy uznać wykonywanie bezpośrednio przez przedsiębiorcę zadań firmy poza granicami kraju i nieuprawnionym jest pogląd, że realizacja zasadniczego przedmiotu działalności (w tym wypadku usług transportowych) nie wchodzi w zakres podróży służbowej.

Podobne stanowisko zajął też WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 28 marca 2006r. sygn. akt I S.A./Bd43/06.

Przepis art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stanowi, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pismemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zatem w przedstawionej sytuacji może Pan dokonać korekty zeznań podatkowych za okres od rozpoczęcia działalności gospodarczej, to jest od 1 listopada 2003r.

Mając na uwadze powyższe należało postanowić, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

POUCZENIE:

Interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie przysługuje stronie na podstawie art.14a §4 ustawy - ordynacja podatkowa, prawo do złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.