Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada szereg przedstawicielstw za granicą, których zadaniem jest reprezentowanie Spółki za granicą oraz utrzymywanie kontaktów z zarządami kolei europejskich, m. in. w Szwecji i Austrii. W 2004r. nastąpiła likwidacja tych przedstawicielstw. Przedmiotowe przedstawicielstwa nie były zakładem w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie prowadziły działalności gospodarczej. Przedstawicielstwa te nie były również zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej. Jako podatnik nie jest również w tych krajach zatrejestrowany Wnioskodawca. Na wyposażenie likwidowanych przedstawicielstw składały się służbowe samochody osobowe: Nissan Primera w Szwecji (rok produkcji 2001) oraz Ford Mondeo w Austrii (rok produkcji 1996). Samochody te zostały zakupione odpowiednio w Szwecji i Austrii oraz wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. W związku z likwidacją przedstawicielstw wystąpiła konieczność sprowadzenia powyższych samochodów do Polski. Powyższe pojazdy zostały sprowadzone do Polski odpowiednio: Nissan Primera w dniu 5 stycznia 2005r., a Ford Mondeo w dniu 6 stycznia 2005r.

Zdaniem Spółki sprowadzenie do Polski samochodów, które znajdowały się na wyposażeniu Przedstawicielstw w Szwecji i Austrii podlega opodatkowaniu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W konsekwencji powyższego przedmiotowa czynność podlega wykazaniu w informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach/nabyciach towarów.

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumie się nabycie prawa do rozporządzenia jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W myśl ust. 2 wyżej powołany przepis stosuje się, jeżeli nabywcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, albo też osoba prawna niebędąca podatnikiem, natomiast dokonującym dostawy jest podatnik w ww. rozumieniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 w/w ustawy przez przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Stosownie do art. 100 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Jak wynika z brzmienia powołanego wyżej przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, do uznania przemieszczenia towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów koniecznie jest m. in., aby:

- przemieszczenie towarów było dokonane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz,

- towary te zostały przez tego podatnika na terytorium innego państwa członkowskiego, w ramach prowadzonego przez niego tam przedsiębiorstwa, wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo zaimportowane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zarówno przedstawicielstwa jak i sam Wnioskodawca nie posiadały statusu podatnika podatku od wartości dodanej. Ponadto w ocenie Naczelnika tut. Urzędu jakkolwiek Spółka nabyła przedmiotowe samochody na terenie krajów członkowskich, jednakże nie w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku nie zostały spełnione warunki uznania czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zarówno w świetle art. 9, jak i art. 11 ust.1 ustawy, a w konsekwencji powyższego Spółka nie powinna wykazywać faktu sprowadzenia przedmiotowych samochodów na terytorium kraju w informacji podsumowującej.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.