POSTANOWIENIE

Na podstawie art.216 § 1 w związku z art.14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U.z 2005 roku Nr 8, poz.60 z późn.zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim postanawia uznać stanowisko Podatnika zawarte w złożonym w dniu 16.10.2006 r. wniosku w zakresie określenia limitu obrotów warunkującego zwolnienie podmiotowe w podatku od towarów i usług za prawidłowe z obowiązującym stanem prawnym.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 16.10.2006 roku Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do określenia limitu obrotów, którego przekroczenie powoduje utratę prawa do zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług w rozumieniu treści art.113 ust.1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn.zm.).

Przedstawiając stan faktyczny Podatnik poinformował, że jako jednostka budżetowa Powiatu realizuje zadania z zakresu budowy, modernizacji, utrzymania, ochrony dróg, prowadzeniem właściwej gospodarki zadrzewieniem, wydawaniem decyzji administracyjnych zezwalających na zajęcie pasa drogowego oraz inne zgodnie z uchwalą o powołaniu. W ramach tych zadań Podatnik pobiera opłaty za zajęcie pasa drogowego dróg powiatowych przez inne podmioty przy realizacji przez nie inwestycji wymagających zajęcia pasa drogowego. Opłaty te są pobierane na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 01 czerwca 2004 roku w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego (Dz.U.Nr 140, poz. 1481 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (t.j. Dz.U.z 2000 r. Nr 71, poz.838 z późn.zm.). Zezwolenia te są wydawane w formie decyzji administracyjnych.

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie Podatnik uważa, że przychód uzyskany z tytułu opłat za zajęcie pasa nie podlega włączeniu do limitu obrotu, którego przekroczenie powoduje utratę prawa do zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, gdyż jednostka wykonuje zadania nałożone odrębną ustawą do wykonywania których jest powołana, oraz, że decyzje administracyjne nie są umową cywilnoprawną, lecz są to czynności o charakterze publicznoprawnym.

Udzielając interpretacji w zakresie wyrażonym we wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim stwierdza:

W art 15 ust.6 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.nr 54 poz.535 z późn.zm.) ustawodawca postanowił, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik do naliczenia opłat za zajęcie pasa drogowego zobligowany jest odrębnymi przepisami, a podstawą ich poboru jest decyzja administracyjna.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.nr 97, poz.970 z późn.zm.) w § 8 ust.1 pkt 13 jako zwolnione od podatku VAT zostały wymienione czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W związku z tym, że w art.113 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług postanowiono, że do wartości sprzedaży określonej w ust.1 (warunkującej zwolnienie od podatku) nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku to czynność, o której mowa we wniosku Podatnika jako zwolniona od podatku nie będzie stanowiła przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art.113 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, oraz nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim.

W przypadku składania zażalenia należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł. od zażalenia oraz 50 gr. od każdego załącznika. Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art.222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.