Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Podatnik w miesiącu kwietniu 2006r. uzyskał przychód z tytułu sprzedaży praw autorskich (do rysunków) firmie mającej siedzibę w Niemczech. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jest zatrudniony na umowę o pracę w innej firmie. Z firmą niemiecką Podatnik podpisał umowę o dzieło, zgodnie z którą w kwietniu 2006r.wystawił rachunek na kwotę 4.137,-EURO. W Niemczech został potrącony podatek u źródła w wys.5% i przekazany do niemieckiego urzędu skarbowego. Na konto Podatnika wpłynęła kwota po potraceniu podatku tj.3.930,15 EURO. Podatnik nie otrzymał jeszcze stosownego zaświadczenia z niemieckiego urzędu skarbowego o wysokości potrąconego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy w deklaracji PIT-53 należy wykazać przychód stanowiący równowartość 4.137,-EURO oraz dokonać odliczenia podatku pobranego w Niemczech na podstawie posiadanej wiedzy.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego tutejszy Organ podatkowy stwierdza co następuje:

Przedstawione przez Podatnika stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14 poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art.4a w/w ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art.24 ust.2 lit.b umowy z dnia 14 maja 2005r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005r., Nr 12, poz.90) w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Republice Federalnej Niemiec. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i który odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Republice Federalnej Niemiec.

Natomiast art.12 ust.1i 2 w/w umowy stanowią, że należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w treści art.9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art.18 wyżej powołanej ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Podstawową metodą w przypadku unikania podwójnego opodatkowania należności licencyjnych jest metoda zaliczenia. Polega ona na tym, iż podatek zapłacony w państwie źródła (Niemcy) jest odliczany od podatku należnego w państwie miejsca zamieszkania lub siedziby podatnika. Normatywnym przejawem tej metody w polskim prawie są przepisy art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którymi jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie.

Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie w/w art.11 ust.3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4.

Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

W kwestii natomiast obowiązku złożenia deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu na druku PIT – 53 tutejszy Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z podstawą prawną do złożenia przedmiotowej deklaracji, a mianowicie art.44 ust.3a w/w ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a ( bez pośrednictwa płatników: ze stosunku pracy z zagranicy, z emerytur i rent, z zagranicy, z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1), są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 19 % dochodu za miesiące, w których uzyskali ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego. W terminach płatności zaliczek podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatników, deklaracje według ustalonego wzoru.

Natomiast na podstawie art.44 ust.7 w/w ustawy podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, czasowo przebywający za granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani wpłacić zaliczkę na podatek w wysokości 19 % tych dochodów, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju.

W myśl art.44 ust.3e ustawy przepisy wyżej cytowanych ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym, gdzie Podatnik osiągnął dochód ze źródła nie wymienionego w art.44 ust.1a ustawy, a mianowicie z tytułu praw autorskich nie zachodzi w trakcie roku podatkowego obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy oraz złożenia deklaracji PIT-53. Ponieważ Podatnik nie wskazał, że przebywał czasowo za granicą organ podatkowy przyjął, iż nie znajdują również zastosowania przepisy art.44 ust.7 ustawy zobowiązujące podatników po powrocie do kraju do wpłaty zaliczki na podatek.

Stosując się do postanowień art.45 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Podatnik jest natomiast obowiązany wykazać przedmiotowy dochód w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2006 na druku PIT-36, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.