Stan faktyczny

Jak wynika ze złożonego wniosku w dniu 14.10.2004r. został zakupiony samochód ciężarowy NISSAN, od którego przy zakupie nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i naliczono amortyzację. W sierpniu 2006r. samochód został przerobiony na autolawetę tj. został zdemontowany kontener i winda od tego samochodu, a została zakupiona i zamontowana platforma lawety samochodu. Podwyższyło to wartość środka trwałego, a naliczony przy zakupie platformy podatek VAT został odliczony. Zdemontowany kontener i windę sprzedano stosując, na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 2 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca postawił następujące pytanie:

- czy sprzedając zdemontowane części środka trwałego, od którego nie przysługiwało odliczenie podatku VAT i okres jego użytkowania przekracza 6 miesięcy można zastosować stawkę zwolnioną ?

Stanowisko Podmiotu Uprawnionego do złożenia wniosku

Zdaniem Podatnika prawidłowym jest uznanie, iż w w/w sytuacji prawidłowo zastosowano zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Ocena Prawna Stanowiska Pytającego z przytoczeniem przepisów prawa

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm./ zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W myśl definicji określonej w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, o których mowa wyżej, w myśl art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy rozumie się natomiast pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jak wynika ze złożonego wniosku w dniu 14.10.2004r. Podatnik nabył samochód ciężarowy NISSAN, od którego przy zakupie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód wprowadził Podatnik do ewidencji środków trwałych i naliczył amortyzację. W sierpniu 2006r. dokonał modernizacji przedmiotowego środka trwałego przebudowując go z samochodu ciężarowego na lawetę do przewozu samochodów. Natomiast zdemontowane elementy w postaci kontenera i windy zostały sprzedane z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług. Sam samochód pozostaje nadal w posiadaniu podatnika, znajduje się w ewidencji środków trwałych i jest wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny tut. organ podatkowy stwierdza, iż nie podziela stanowiska w przedmiotowej sprawie, gdyż w opisanej sytuacji przedmiotem dostawy są części składowe używanego środka transportu, tak więc do ich sprzedaży nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż nie są to towary używane w myśl powołanego przepisu. W rozpatrywanym przypadku towarem używanym jest nabyty i używany powyżej sześciu miesięcy samochód ciężarowy. Zatem dostawę zdemontowanych części w postaci kontenera i windy należy opodatkować podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla tych towarów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przed stawionym stanie faktycznym.

Dokumenty złożone wraz z wnioskiem nie podlegały ocenie tut. organu podatkowego.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podmiotu uprawnionego do złożenia wniosku, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia /art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej/.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia /art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej/.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie /art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej/.