POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku, który do tut. organu wpłynął dnia 9 grudnia 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawa do odliczenia kwoty podatku od towarów i usług wynikającej z dokumentu SAD jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 grudnia 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 23 lutego 2006 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku uzupełnione zostały dnia 6 marca 2006 r. (data wpływu do tut. organu 7 marca 2006 r.).
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastoso­wania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępo­wa­nie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administra­cy­jnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, iż Podatnik jest importerem towarów. W niektórych przypadkach dostawa towarów odbywa się na warunkach ?DDP?, co zdaniem Podatnika oznacza, że całość kosztów dostawy powinien ponosić dostawca. Zdarzają się jednak sytuacje, w których dostawca opłaca tylko cło, natomiast Spółka zobligowana była do zapłaty podatku od towarów i usług, przy czym dokument SAD wystawiony jest na Spółkę. Podatnik posiada również dokumenty bankowe potwierdzające dokonanie zapłaty należnego podatku od towarów i usług na rzecz izby celnej. Spółka wyjaśnia także, iż na przedmiotowym dokumencie SAD widnieje procedura celna o kodzie 4000.
W ocenie Spółki, posiadanie dokumentu SAD i zapłata podatku od towarów i usług wynikającego z tego dokumentu upoważnia Spółkę do odliczenia tego podatku mimo, że warunki ?DDP? wskazują, iż płatnikiem podatku od towarów i usług powinien być dostawca.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego.
Szczególny charakter podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów przejawia się w tym, iż podatek ten stanowi zarówno podatek należny, jak i naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy. Związane jest to z faktem, iż podmiot dokonujący importu jest w istocie osobą zobowiązaną do zapłaty podatku. Różnica pomiędzy podatnikami w rozumieniu art. 15 ww. ustawy, w myśl którego podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, a osobami niebędącymi faktycznie podatnikami, ale uzyskującym status podatnika podatku od towarów i usług właśnie z tytułu importu, polega na tym, iż zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 i 2 ww. ustawy, pierwsza grupa podatników ma prawo do odliczenia kwoty podatku wynikającego z dokumentu celnego. Taki sposób postępowania wskazuje, iż podatek od towarów i usług uiszczany z tytułu importu spełnia swoją podstawową funkcję, a mianowicie obciąża wyłącznie konsumpcję, pozostając jednocześnie neutralnym dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.
Wskazane w treści wniosku warunki dostawy DDP stanowią tzw. formuły handlowe określające zakres obowiązków i wzajemnych zobowiązań umownych stron, a tym samym podział kosztów, obowiązków i ryzyka związanego z dostawą towaru między stronami umowy.
Zatem, stwierdzenie przez Podatnika, że warunki ?DDP? nakładają na dostawców towaru powinność zapłaty podatku z tytułu importu towarów jest stwierdzeniem błędnym. Tego rodzaju warunki dostawy wskazują co prawda na szeroko zakrojony katalog obowiązków dostawców towarów, lecz wyłączają z niego zapłatę podatku.
Zauważyć należy jednocześnie, iż formuły handlowe nie warunkują obowiązków jakie nałożone zostały na importera towarów przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a rozstrzygają jedynie co do zakresu obowiązków stron umowy.
Ponadto ustawa o podatku od towarów i usług za podatnika uznaje zarówno podmioty faktycznie wykonujące czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (art. 15 ww. ustawy), jak i podmioty, które jedynie zobligowane zostały do zapłaty podatku, a de facto nie wykonują czynności opodatkowanych tym podatkiem (art. 17 cyt. ustawy).
Podatnik dokonujący importu towarów pozostaje z tego tytułu wyłącznie osobą zobowiązaną do zapłaty podatku. Import stanowi bowiem jedynie czynność faktyczną. Zgodne z przepisem art. 2 pkt 7 ww. ustawy jest to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Opodatkowaniu w tym przypadku podlega zatem sam przywóz towarów.
Wskazać należy, iż zobowiązanie podatkowe z tytułu importu towarów powstaje na podstawie złożonego zgłoszenia celnego, którego podstawową formą, zgodnie z załącznikiem Nr 37 i 38 do Rozporządzenia Wykonawczego Nr 2454/93 w brzmieniu określonym w załączniku Nr IV rozporządzenia Komisji Europejskiej Nr 2286/2003, jest Jednolity Dokument Administracyjny (SAD). Wniesienie zgłoszenia celnego, które zawiera kwotę podatku od towarów i usług, stanowi informację o przeprowadzeniu i wyniku samoobliczenia tego podatku z tytułu importu towarów (wyrok WSA z dnia 21 kwietnia 2004 r. I SA/Łd 627/03).
Podkreślenia wymaga natomiast, iż sam fakt dokonana przywozu towarów rodzi u podmiotu będącego importerem towaru obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu, bowiem w tym przypadku opodatkowaniu podlega przywóz towarów na polski obszar celny, a nie czynność prawna nabycia towaru.
Biorąc zatem pod uwagę stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem wniosku oraz przytoczone powyżej regulacje prawne, Spółka ma prawo do odliczenia kwoty podatku wynikającej z dokumentu SAD z tytułu importu towarów, z zastrzeżeniem jednak, iż nabyte towary będące przedmiotem importu wykorzystane zostaną do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zaznaczyć należy również, iż przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika w kwestii istnienia prawa do odliczenia kwoty podatku od towarów i usług wynikającego z dokumentu SAD jest stanowiskiem prawidłowym, przy czym na istnienie tego prawa nie mają jednak wpływu przyjęte we wzajemnym rozliczeniu między dostawcą, a nabywcą towarów warunki dostaw. Prawo do odliczenia nie jest bowiem uwarunkowane zastosowanymi formułami handlowymi.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub jej uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.