P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 z późn. zm. ) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia ... (data wpływu do Urzędu ...) Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia ... oraz z dnia ... organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. W dniu ... (data wpływu do Urzędu ...) i ... (data wpływu do Urzędu...) uzupełniono przedmiotowy wniosek.

Jak wynika z przedstawionych w pismach Spółki stanu faktycznego:

Spółka zawarła z bankiem umowę, na mocy której bank płaci Wnioskodawcy następnego dnia po podpisaniu umowy, kwotę wynagrodzenia w stałej wysokości. Wynagrodzenie to stanowi wartość określoną wg stałej stopy procentowej od kwoty nominału. Jednostka natomiast płaci bankowi w okresach kwartalnych, przez 10 lat trwania umowy, płatności liczone od kwoty bazowej wg algorytmu podanego w „Potwierdzeniu” do umowy w określeniu „zmienna stopa procentowa”. Z warunków tych wynika, że Spółka dokona na rzecz banku płatności wg zmiennej stopy procentowej mieszczącej się w przedziale procentowym od 2,3% do 4%. Kwota bazowa nie jest przekazywana między stronami.

Jak podała Spółka w uzupełnieniu do stanu faktycznego - pismo jednostki z dn.... nr Ldz.... (data wpływu do Urzędu....) firma zawarła z XYZ Bank S.A. umowę transakcji Interest Rate Swap na okres 10 lat. Na mocy tej umowy bank następnego dnia po podpisaniu umowy tj. dnia 19 lipca 2006r. zapłacił Spółce kwotę - 25.000.000,00 zł, stanowiącą kwotę wynagrodzenia z tytułu zawartego kontraktu. Wynagrodzenie to stanowi wartość określoną według stałej stopy procentowej od kwoty nominału wynoszącej 125.000.000,00 zł. Kwota ta nie jest przekazywana jednostce, ani też w żaden inny sposób nie jest stawiana do dyspozycji Spółki. Spółka natomiast od ww. kwoty nominału w okresach kwartalnych poczynając od 20 października 2006 r., 20 stycznia, 20 kwietnia i 20 lipca każdego roku, przez 10 lat trwania umowy będzie dokonywała płatności na rzecz banku wg zmiennej stopy procentowej mieszczącej się w przedziale procentowym od 2,3% do 4% w stosunku rocznym.

Ponadto w uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku - pismo nr Ldz.... z dnia ... r. (data wpływu do Urzędu ...) Spółka podała, że Umowa Ramowa z dnia 18 lipca 2006 r. zawarta z bankiem jest umową, na mocy której dokonano transakcji Interest Rate Swap. Integralną częścią tej umowy jest Potwierdzenie – dokument szczegółowy opisujący warunki transakcji. Spółka nie dysponuje żadnymi innymi dokumentami związanymi z przedmiotową transakcją.

Jednocześnie Spółka podała, że zawarta umowa jest transakcją finansową dotyczącą pochodnych instrumentów finansowych klasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w sekcji J – Usługi pośrednictwa finansowego. Jednostka w przedmiocie swojej działalności zgodnie ze swym statutem posiada usługi pośrednictwa finansowego.

Pytanie podatnika:

Czy Spółka postąpi prawidłowo uznając za datę powstania przychodu dzień, w którym otrzymała środki pieniężne od banku z tytułu zawarcia transakcji tj. 19 lipca 2006 r. ( w wysokości - 25.000.000,00 zł)?

Czy firma postąpi prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów w dacie otrzymania przychodu koszty stanowiące łączną kwotę przyszłych kwartalnych płatności na rzecz banku (10 lat), obliczonych od wartości kwoty nominału wg minimalnej stopy procentowej, która wynosi 2,3% w stosunku rocznym tj. 28.750.000,00 zł?

Ponadto, czy jednostka postąpi prawidłowo zarachowując w dacie zapłaty należnej bankowi płatności do kosztów różnicę, wynikającą z wyższej stopy procentowej niż minimalna stopa procentowa określona w umowie?

Zdaniem jednostki, za datę powstania przychodu należy uznać (na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) dzień, w którym Spółka otrzymała od banku środki pieniężne z tytułu zawarcia transakcji tj. 19 lipiec 2006 r. (kwota 25.000.000,00 zł). Jednocześnie Spółka do ww. przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zarachowała w dacie otrzymania przychodu podatkowego koszty stanowiące łączną kwotę przyszłych kwartalnych płatności na rzecz banku (dotyczących 10 lat) obliczonych od wartości kwoty nominału wg minimalnej stopy procentowej, która wynosi 2,3% w stosunku rocznym tj. kwotę - 28.750.000, 00 zł.

Ponadto jednostka uważa, że różnica pomiędzy płatnością ustaloną wg rzeczywistej stopy procentowej a płatnością obliczoną wg minimalnej stopy procentowej, która wynosi 2,3% w stosunku rocznym, będzie zaliczana do kosztów uzyskania przychodu Spółki w dacie zapłaty należnej bankowi płatności.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Będąca przedmiotem zapytania Wnioskodawcy zawarta z bankiem transakcja Interest Rate Swap (IRS) jest instrumentem finansowym, powodującym powstanie u jednej ze stron aktywu finansowego, u drugiej natomiast zobowiązania finansowego albo instrumentu kapitałowego. Tego typu kontrakt zaliczany jest do tzw. pochodnych instrumentów finansowych.

W myśl art. 16 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe. Transakcje IRS (wynikające z umów, które obejmują wzajemne świadczenia stron) nie są wprost wymienione w tym przepisie, to jednak użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” pozostawia otwartym katalog instrumentów finansowych.

Wobec powyższego wskazana w piśmie Spółki transakcja spełnia ww. definicję instrumentów pochodnych. Jest bowiem kontraktem terminowym, którego „płatność” zależy od wysokości stóp procentowych. Transakcja IRS jest to umowa między bankiem a firmą dotyczącą zmiany oprocentowania zmiennego na stałe (lub odwrotnie) określonego kapitału i na oznaczony okres czasu. Przedmiotem IRS jest wzajemna zamiana stałego i zmiennego strumienia odsetkowego obliczonego na podstawie kwoty transakcji. Strony transakcji dokonują w ściśle określonych datach zamiany strumieni płatności odsetkowych. W praktyce oznacza to, że klient zamienia stopę procentową, wg której płaci, bądź otrzymuje odsetki ze stopy zmiennej na stałą lub odwrotnie. Pozwala to na zabezpieczenie się przed ryzykiem stopy procentowej. Uzyskując prawo do stałego strumienia odsetkowego sprzedający zabezpiecza się przed przyszłym spadkiem stóp procentowych, natomiast kupujący uzyskując prawo do zmiennego strumienia odsetkowego, zabezpiecza się przed ich wzrostem.

Pojęcie instrumentów pochodnych zostało określone w § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12.12.2001 r. w sprawie szczególnych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawnienia i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. Nr 149, poz. 1674 ze zm.). Do instrumentów pochodnych zalicza się w szczególności transakcje terminowe, takie jak kontrakty forward lub futures, opcje oraz kontrakty swap, zdefiniowane jako umowy zamiany przyszłych płatności na warunkach z góry określonych przez strony.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie normują w szczegółach kwestii podatkowych w odniesieniu do występujących na rynku różnego rodzaju instrumentów finansowych tylko określają pewne zasady ogólne, według których należy kwalifikować i rozliczać skutki podatkowe tych transakcji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym kosztami uzyskania przychodów, są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nie wymienione w art. 16 ust. 1. Powołany powyżej art. 15 ust. 1 zawiera dwa podstawowe warunki decydujące o uznaniu danego wydatku za koszt w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, a mianowicie: poniesiony wydatek jest związany z przychodem i nie został zakwalifikowany do wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do zasad kwalifikowania przychodów zastosowanie znajdują przepisy art. 12 ust. 3a ww. ustawy. Zgodnie z tymi przepisami za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, uważa się z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe, lub
2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

W analizowanym przypadku zarachowane w dacie otrzymania przychodu koszty stanowiące łączną kwotę kwartalnych płatności na rzecz banku w wysokości 28.750.000,00 zł nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych – do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4 nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem wszystkie wydatki wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 8b nie są kosztami uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Stają się nimi natomiast przy ustalaniu dochodu w związku z realizacją praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podatkowy nie dokonywał oceny dokumentacji związanej z przedmiotowym przychodem i kosztem.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.