POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216, art. 14a § 4 oraz art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami) w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 18.07.2006r. (wpływ do urzędu 20.07.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów

postanawia

nie uznać stanowiska Spółki przedstawionego we wniosku za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z zawartym w 2004r. kontraktem na budowę bloku energetycznego i będącą jego konsekwencją poniesioną dużą stratą w 2005r. dnia 11.01.2006r. została ogłoszona upadłość Wnioskodawcy z możliwością zawarcia układu. W marcu 2006r. zostało zawarte porozumienie między wnioskodawcą, zleceniodawcą (projektu o którym mowa wyżej) i wierzycielami wnioskodawcy, w wyniku, którego zleceniodawca przejął część zobowiązań wnioskodawcy w stosunku do wierzycieli i uregulował zobowiązania wynoszące 660.000,00 zł. O powyższe zobowiązania została pomniejszona kwota zobowiązań Wnioskodawcy figurująca w Sądzie Upadłościowym.

Pytanie Wnioskodawcy brzmi:

Czy kwota zobowiązań uregulowanych przez zleceniodawcę Spółki w związku z zawartym porozumieniem w ramach postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu jest przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Według stanowiska Spółki przychód powyższy jest przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 8 lit. b.

Tutejszy organ nie podzielając stanowiska Spółki wyjaśnia:

Zgodnie z przepisem art. 12, ust. 4 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami) do przychodów podatkowych nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lubb) postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

Art. 12 ust. 4 pkt 8 stanowi wyjątek od ogólnej zasady wynikającej z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą wartość umorzonych zobowiązań stanowi przychód podatnika. Umorzone zobowiązania podatnika uznawane są za przychód, gdyż zwiększają zdolność podatkową podatnika. Okoliczności o których mowa w art. 12 ist. 4 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzasadniają wyjątek od ogólnej zasady ze względu na fakt, że w tym przypadku umorzenie zobowiązań następuje w drodze szczególnej procedury, której zasady określa Prawo upadłościowe i naprawcze przy współudziale innych, niezależnych podmiotów, co stanowi gwarancję ekonomicznej zasadności umorzenia należności.

W postępowaniu układowym zgodnie z art. 270 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze dochodzi do restrukturyzacji zobowiązań upadłego poprzez:

1) odroczenie wykonania zobowiązań;2) rozłożenie spłaty długów na raty;3) zmniejszenie sumy długów;4) konwersję wierzytelności na udziały lub akcje;5) zmianę, zamianę lub uchylenie prawa zabezpieczającego określoną wierzytelność.

Gdy zobowiązania restrukturyzowane są w sposób wymieniony w punkcie 3 powołanego przepisu mamy do czynienia z umorzeniem zobowiązań upadłego.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (wyd. 1992r., Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka) "umorzyć" znaczy zmniejszyć lub zlikwidować zobowiązanie pieniężne uzyskując zrzeczenie się należności przez wierzyciela lub spłacając stopniowo dług.

Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę nie spełnia znamion wyżej wymienionych regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z cytowanym przepisem art. 12 ust. 4 pkt 8 wyłączeniu z przychodów podlegają "umorzone zobowiązania", a w przedstawionym w zapytaniu stanie faktycznym nie można powiedzieć aby wierzyciel zrzekł się należności, zmniejszył czy zlikwidował zobowiązanie. Za uznaniem stanowiska Wnioskodawcy nie przemawia fakt, że to nie on bezpośrednio dokonał regulacji zobowiązania. W wyniku porozumienia, o którym mowa we wniosku, nie doszło faktycznie do zmniejszenia zobowiązania, a do jego przejęcia przez zleceniodawcę i do jego spłaty. Kwota zobowiązań Wnioskodawcy figurująca w Sądzie Upadłościowym została zmniejszona w związku ze spłatą tychże zobowiązań przez zleceniodawcę upadłego, a nie w związku z ich umorzeniem.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 wyżej wymienionej ustawy.Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Powinno ono odpowiadać wymogom art. 222 Ordynacji podatkowej oraz zawierać opłatę skarbową.