POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku xxx Sp. z o. o. z dnia 2 października 2006r. (data wpływu 20 październik 2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe

UZASADNIENIE

Stan faktyczny oraz stanowisko Wnioskodawcy zawarte we Wniosku:

Spółka wykonuje usługi napraw gwarancyjnych, w trakcie których klientowi przysługuje samochód zastępczy. Spółka nie posiada własnych pojazdów zastępczych, lecz wynajmuje je od firmy ddd Sp. z o. o., która fakturuje usługę wynajmu samochodów na Spółkę. Spółka koszt najmu uwzględnia w fakturze gwarancyjnej do yyy. W związku z opisaną sytuacją powstało pytanie, czy należy prowadzić ewidencję przebiegu dla wynajmowanych samochodów zastępczych.

Spółka zaznacza, że „nie widzi” ani samochodu zastępczego ani dokumentów. Potwierdzeniem najmu jest jedynie otrzymana faktura.

W związku z powyższym Spółka wystąpiła z pytaniem, czy ma obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów zastępczych, tak aby można było zaliczyć koszt najmu do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych nie stanowiących składników majątku podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu określonej określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Samochody te bowiem nie są wykorzystywane bezpośrednio przez podatnika dla jego celów, ale wykorzystywane są jedynie przez klientów podatnika. Zgodnie z umową gwarancyjną Spółka ma obowiązek zapewnić samochód zastępczy klientom na czas niezbędny do dokonania naprawy. Nie ma tutaj znaczenia ilość przejechanych przez użytkowników tych samochodów kilometrów, bowiem w skrajnych sytuacjach, klienci mogą nie jeździć samochodem zastępczym w ogóle.

Spółka nie posiada własnych samochodów które stanowiłyby jej składniki majątku, ale wynajmuje je od firmy ddd. Całkowity koszt wynajmu jest akceptowany przez gwaranta (yyy) i xxx dolicza koszt tego wynajmu do faktur za naprawy samochodów wystawiane na gwaranta. Koszt wynajmu samochodów zastępczych dla klientów serwisu jest więc niejako przenoszony na Spółkę yyy i zdaniem Spółki, ponieważ Spółka osiąga przychód z tego tytułu, koszt ten jest w całości kosztem uzyskania przychodów. Spółka uważa, że nie posiada obowiązku prowadzenia obowiązku ewidencji tych pojazdów. Spółka nie może nawet nakazać bezpośrednim użytkownikom tych samochodów na prowadzenie takiej ewidencji (są to w większości osoby fizyczne), ponieważ samochód zastępczy może być użytkowany w sprawach prywatnych klientów serwisu (wyjazd do pracy, zawiezienia dzieci do przedszkola, etc.) Niemożliwe zatem byłoby prowadzenie ewidencji przebiegu tych pojazdów.

W związku z powyższym Spółka wystąpiła z pytaniem, czy ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty tego wynajmu.

Po zapoznaniu się z wnioskiem Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Kwestia zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z używania samochodu, który nie jest własnością podatnika wynika, z art 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. - o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów określonych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Wydatki o których tutaj mowa, muszą wiązać się z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W w/w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest katalogu, który enumeratywnie wyliczałby wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów. Zamiast takiego katalogu ustanowiono ogólną definicję, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Istnieją zatem dwa podstawowe kryteria pozwalające na zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów a mianowicie:

- wydatek ten nie może się mieścić w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy,

- wydatek ten musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach przez właściwego ministra. Zgodnie z tym przepisem na podatniku ciąży również obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Z treści wniosku wynika, że Spółka dokonując napraw gwarancyjnych samochodów sprzedawanych przez yyy, zapewnia swojemu klientowi samochód zastępczy, który wynajmuje od firmy ddd Sp. z o. o. Następnie koszty wynajmu tego samochodu refakturuje na gwaranta jakim jest yyy.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę należy przyjąć, że Spółka będzie miała prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z wynajmem samochodu.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka występuje tylko jako podmiot pośredniczący pomiędzy podmiotem na rzecz którego przedmiotowe samochody są wynajmowane (yyy), a podmiotem wynajmującym auta (ddd). W oparciu o powyższe należy więc przyjąć, że wynajem w/w aut nie jest związany bezpośrednio z działalnością Podatnika, gdyż jak to wynika z treści wniosku samochody są wynajmowane dla potrzeb działalności gospodarczej gwaranta jakim jest yyy. W związku z powyższym Spółce przysługuje prawo do zaliczenia całości wydatków na wynajem samochodów do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również na Spółce nie będzie ciążył obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 w/w ustawy.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanawia jak na wstępie.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej – tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.).