Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania z dnia 17.07.2006r. (wpływ do Izby Skarbowej 24.07.2006r.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi utrzymuje w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10.07.2006r. Nr II-1/4210-13/06/Int., wydaną w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Stowarzyszenie Telewizji Kablowej wystąpiło do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem w dniu 22.03.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Zgodnie z opisanym przez Jednostkę stanem faktycznym, pobiera ona od swoich członków składkę członkowską, udostępniając w zamian sygnał telewizji kablowej. Wysokość składki jest zróżnicowana w zależności od ilości oglądanych programów. Zgodnie z § 7 pkt 1 Statutu celami Stowarzyszenia są:

1. Eksploatacja oraz dbanie o stan techniczny i rozwój sieci kablowych należących do Stowarzyszenia
2. Zaspokajanie potrzeb kulturalno - oświatowych członków
3. Integracja członków Stowarzyszenia z mieszkańcami miasta i regionu

Stowarzyszenie tworzy również własny program lokalny.
Czy zatem dochody Jednostki, mimo zróżnicowania składek członkowskich, mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 listopada 2003r. Zdaniem Podatnika mogą korzystać, ponieważ dochody z tytułu składek członkowskich przeznaczane są tylko na cele statutowe.

Postanowieniem z dnia 9.05.2006r. Nr II/423-5/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Jednostki za nieprawidłowe. Zdaniem Naczelnika jakkolwiek przepis art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) daje delegację do zwolnienia z opodatkowania składek członkowskich członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych - w części nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą, to jednak w przedmiotowej sprawie wpłaty wnoszone przez członków nie stanowią w rzeczywistości składek członkowskich, lecz są opłatami za korzystanie z usług przesyłu sygnału telewizyjnego. W tej sytuacji nie ma zastosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 40.

Na mocy art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej Stowarzyszenie wniosło zażalenie na ww. postanowienie, nie zgadzając się z powyższą interpretacją. Zdaniem Jednostki art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy z 15 lutego 1992r. nie mówi o zwolnieniu składki członkowskiej z podatku dochodowego od osób prawnych, lecz mówi o zwolnieniu dochodów przeznaczanych na cele statutowe. Jednostka właśnie przekazuje cały dochód uzyskany ze składek na ww. cele statutowe, które realizowane są poprzez prowadzenie własnego programu lokalnego, poruszającego ważne dla mieszkańców Zgierza sprawy, propagującego kulturę fizyczną i sport, informującego o imprezach kulturalno - oświatowych, jak również o ważnych decyzjach dotyczących mieszkańców miasta, przedstawiającego oferty pracy oraz informacje różnych instytucji. Zdaniem Stowarzyszenia bez względu na źródło dochodów podlegają one zwolnieniu na mocy ww. art. 17 ust. 1 pkt 4, jeżeli są przeznaczane na cele statutowe, a zatem dochody Podatnika powinny podlegać przedmiotowemu zwolnieniu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w wyniku rozpatrzenia zażalenia wydał w dniu 10.07.2006r. decyzję Nr II-1/4210-13/06/Int., którą utrzymał w mocy ww. postanowienie uznając, iż wniesione zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W dniu 24.07.2006r. wpłynęło do Izby Skarbowej w Łodzi odwołanie od powyższej decyzji, w którym Strona wnosi o "uchylenie decyzji z dnia 10.07.2006r. w sprawie II-1./4210-13/06/Int i uwzględnienie, że składki członkowskie Stowarzyszenia nie są objęte podatkiem dochodowym od osób prawnych z uwagi na zaspakajanie potrzeb członków stowarzyszenia w zakresie potrzeb kulturalno - oświatowych". Zdaniem Jednostki w kwestionowanej decyzji nie uwzględniono jej celu działalności, którym jest zaspakajanie potrzeb kulturalno oświatowych członków. W realizacji tych potrzeb niezbędnym jest utrzymywanie w należytym stanie technicznym sieci kablowych, stanowiących własność Stowarzyszenia. Bez odpowiednich urządzeń niemożliwym byłoby prowadzenie działalności kulturalno oświatowej. Ponadto Strona podnosi, iż Stowarzyszenie tworzy własny program, poprzez który przekazuje swoim członkom programy oświatowe i kulturalne.

Organ odwoławczy po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego wraz z prezentowanym przez Stronę stanowiskiem, uwzględniając regulacje zawarte w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - zważył, co następuje:

Ww. ustawa podatkowa przewiduje w art. 17 ust. 1 szereg ulg, określanych mianem zwolnień przedmiotowych z uwagi na fakt, iż przepisy te nie zwalniają z opodatkowania określonego rodzaju podatników, a jedynie ściśle określone dochody lub przychody. Wśród takich zwolnień ustawa wymienia m.in. składki członkowskie członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych - w części nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą (pkt 40 art. 17 ust. 1, poprzednio pkt 13). Nie ma w tym przypadku znaczenia argument powoływany przez Stronę, iż otrzymywane składki Stowarzyszenie przeznacza na zaspakajanie potrzeb członków stowarzyszenia w zakresie potrzeb kulturalno - oświatowych. Należy natomiast rozważyć po pierwsze: czy dokonywane wpłaty są w istocie składkami członkowskimi, a jeżeli tak, to po drugie: czy nie służą prowadzeniu działalności gospodarczej. Już na etapie wydanego postanowienia organ podatkowy stwierdził, iż składka członkowska z tytułu przynależności do stowarzyszenia jako organizacji społecznej winna wiązać się tylko z samym faktem wstąpienia do takiej organizacji i bycia jej członkiem. Natomiast w przedstawionym stanie faktycznym wpłaty wnoszone przez członków to nic innego jak opłaty za korzystanie z usługi przesyłu sygnału telewizji kablowej. W swojej istocie zatem opłaty te nie mają charakteru składek członkowskich (czyli nie zostaje spełniony pierwszy z warunków) i w związku z tym nie podlegają zwolnieniu na mocy pkt 40 ww. przepisu. Prawidłowość takiego stanowiska została także potwierdzona w decyzji z dnia 10.07.2006r., a organ odwoławczy również nie znalazł podstaw do zmiany takiego rozstrzygnięcia. Warto w tym miejscu przytoczyć orzeczenie NSA z 13.06.2003r. sygn. akt III SA 3245/01, w treści którego Sąd stwierdza, iż składka członkowska nie może wiązać się z opłatą za korzystanie z usług i mimo zapisu w statucie, polegającego na nazwaniu wpłat składkami członkowskimi - istotny jest jedynie charakter i przeznaczenie wnoszonych wpłat. Stąd organ odwoławczy podziela pogląd prezentowany w poprzednich aktach administracyjnych, iż Stowarzyszenie Telewizji Kablowej nie spełnia przesłanek do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego w trybie art. 17 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy podatkowej.W aspekcie twierdzeń Jednostki, jakoby w kwestionowanej decyzji nie uwzględniono jej celu działalności, którym jest zaspakajanie potrzeb kulturalno oświatowych członków, organ odwoławczy rozważył, czy w działalności Stowarzyszenia zachodzą przesłanki zwolnienia przedmiotowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym "Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i pomocy społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele." Organ II instancji zauważa, iż odwołanie oprócz stwierdzenia: "Stowarzyszenie tworzy własny program, poprzez który przekazuje członkom Stowarzyszenia programy oświatowe i kulturalne." - nie zawiera żadnych elementów, które umożliwiłyby dokonanie oceny istnienia podstaw takiego wniosku. W zażaleniu z dnia 16.05.2006r. scharakteryzowano w skrócie treść własnego programu, jednak dokonana przez organ I instancji ocena pod kątem wymogów ustawowych wypadła negatywnie. Ocena ta w uznaniu organu odwoławczego jest poprawna. W pierwszej kolejności dokonano analizy zgodności celów statutowych Jednostki z działalnością preferowaną przez ustawodawcę, w wyniku której stwierdzono taką zbieżność w przypadku jednego z podanych przez Podatnika celów w Statucie. W następnej kolejności przeanalizowano działania Stowarzyszenia pod kątem realizacji tego celu statutowego uznając, iż własny program lokalny, w opisanym przez Podatnika kształcie ("Program lokalny porusza ważne dla mieszkańców miasta sprawy. Propaguje kulturę fizyczną i sport, informujemy o imprezach kulturalno - oświatowych jak również o ważnych decyzjach dotyczących mieszkańców naszego miasta. Współpracujemy z Urzędem Pracy, Urzędem Miasta, Spółdzielnią Mieszkaniową, które to za pośrednictwem naszego programu przedstawiają ważne informacje czy też oferty pracy.") - spełnia głównie rolę informacyjną, a jedynie informowanie o imprezach kulturalno-oświatowych nie stanowi działalności preferowanej przez ustawodawcę. Organ odwoławczy podziela powyższe stanowisko podkreślając, iż jakkolwiek sporny program lokalny niewątpliwie posiada wartości społecznie użyteczne, to jednak tworzenia i emitowania tego programu nie można uznać za działalność kulturalną, czy też oświatową. Strona twierdząc, iż "propaguje kulturę fizyczną i sport" nawet nie wskazuje, na czym to działanie polega. Na podstawie treści rozpatrywanego odwołania można odnieść wrażenie, jakoby działalności Stowarzyszenia przyświecał jedynie cel zaspakajania potrzeb kulturalno - oświatowych, gdy tymczasem podstawowym (i w ocenie organów jedynym realizowanym) celem jest sprzedaż swoim członkom usług przesyłu sygnału telewizyjnego, w tym także między wieloma innymi sygnału własnego programu, a utrzymywanie sieci kablowych w należytym stanie technicznym oraz ich rozwój - służy zapewnieniu dobrej jakości tych usług, a nie jak twierdzi Strona zaspakajaniu potrzeb kulturalno-oświatowych.

W kontekście powyższego należy zatem stwierdzić, iż organ I instancji słusznie zauważył zasadność zwolnienia na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy jedynie tej części dochodu, która zostanie przeznaczona na działalność kulturalną bądź oświatową sensu stricte, natomiast przedstawiony przez Stronę stan faktyczny na żadnym etapie takowej nie wykazał.

Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w sentencji.