Interpretacja Burmistrza Miasta Lęborka
FB-II/H/3110/14111/4549/Interp.- 01/2006
z 7 grudnia 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
FB-II/H/3110/14111/4549/Interp.- 01/2006
Data
2006.12.07
Autor
Burmistrz Miasta Lęborka
Temat
Podatki i opłaty lokalne
Słowa kluczowe
budynek
opodatkowanie
stawki podatku
względy techniczne
Pytanie podatnika
Czy prawidłowe jest opodatkowanie podatkiem od nieruchomości budynku po byłej szkole wg stawki "pozostałe budynki"?
POSTANOWIENIE Burmistrz Miasta Lęborka działając na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz U Nr 8, poz. 60 z poźn. zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Spółka z o.o. z dnia 09.10.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektu położonego w L. wg stawki „pozostałe budynki” stwierdzam, że : stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Uzasadnienie: Spółka z o.o. w L. jest podmiotem gospodarczym powołanym do prowadzenia działalności gospodarczej, wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego. W dniu 27.05.2005r nabyła aktem notarialnym prawa własności działki położonej w L. przy ul. S. nr 180 obr. 7, zabudowanej budynkiem (po byłej szkole) o powierzchni użytkowej 1055,50 m kw. Spółka w deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości przedmiotowy budynek i grunt pod nim opodatkowała wg stawek maksymalnych tj. jak związanych z działalnością gospodarczą. Wnioskiem z dnia 09.10.2006r. podatnik zwrócił się o interpretację odnośnie ustalenia stawek podatkowych mających zastosowanie przy opodatkowaniu przedmiotowego budynku. Podatnik stoi na stanowisku, że przedstawiony poniżej stan faktyczny uprawnia go do opodatkowania budynku podatkiem od nieruchomości wg stawki „pozostałe budynki” :
Po przeanalizowaniu, w świetle obowiązujących przepisów prawa przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego, organ podatkowy wskazał jak niżej: Zgodnie z art. 1a ust.1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych za grunty, budynki i budowle związane z działalnością gospodarczą uznaje się grunty , budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów , o których mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 lit.b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych Z analizy tego przepisu wynika, że jeżeli podatnik – przedsiębiorca nie posiada budynków o funkcji mieszkalnej oraz gruntów pod takimi budynkami to budynki i grunty należy opodatkować wg stawek najwyższych. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy przedmioty opodatkowania nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych. Wówczas takie grunty i budynki należy opodatkować wg tzw. stawek pozostałych. Według „Słownika języka polskiego” aut. M.Szymczaka przez „względy techniczne” uniemożliwiające wykorzystywanie danego obiektu należałoby rozumieć techniczną niemożność korzystania z niego, a zatem niemożność dotyczącą spraw związanych ze sposobem wykonania obiektu. Tak więc bez wątpienia, jeżeli stan techniczny np. budynku oceniony jako zły, katastrofalny i grozi on zawaleniem , bez odwoływania się do prawa budowlanego można stwierdzić, że nie może być nim prowadzona ze względów technicznych żadna działalność gospodarcza. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, powstają zasadnicze pytania, czy:
Odnosząc się do pierwszej kwestii, stwierdza się, że w niniejszym przypadku nie zachodzą przesłanki do zastosowania klauzuli tzw. względów technicznych. Z wyceny nieruchomości sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego z dnia 12.08.2004r., w części zatytułowanej „Przeznaczenie i stan techniczno-użytkowy” wynika jednoznacznie, że:
Stan techniczno użytkowy oceniono jako dobry. W „Operacie techniczno-ekonomicznym o stanie techniczno-użytkowym budynku po byłej szkole” z listopada 2006r. potwierdzono powyższe. Stwierdzono jednocześnie: ”Budynek w średnim stanie technicznym. Elementy konstrukcyjne w stanie dobrym” a następnie „W obecnym stanie technicznym budynek nie nadaje się do eksploatacji”. W rozumieniu przepisów podatkowych należy wyraźnie odróżnić stan techniczny obiektu budowlanego (jego konstrukcji) od stanu technicznego instalacji, urządzeń (wyposażenia) tego obiektu, które nie podlegają opodatkowaniu i nie mają wpływu na zakwalifikowanie obiektu do kategorii przedmiotów opodatkowania związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z przedstawionego we wniosku podatnika uzasadnienia wynika, że budynek stoi pusty ponieważ wydzierżawienie lub sprzedaż nie są możliwe ze względu na brak chętnych. Zatem podatnik podejmując decyzję o ewentualnym wynajmie budynku innym podmiotom już ocenił jego stan jako wystarczający do używalności. Potrzeba dokonania napraw i remontu dachu, ogrzewania, instalacji sanitarnych , okien , dostosowania pomieszczeń itp. to prace nie naruszające konstrukcji budynku, gdyż jak wynika z wyżej przytoczonej opinii rzeczoznawcy „elementy konstrukcyjne są w stanie dobrym”. Zdecydowanie się na podjęcie tych prac będzie miało charakter zarobkowy. Jest to stwierdzenie prawdziwe ze względu na fakt, że choćby część pomieszczeń usługowych lub mieszkalnych (jeżeli S. zdecyduje się na zmianę funkcji budynku np.na mieszkalną czy usługową) będzie podnajmowana lub zbyta innym podmiotom czy to na prowadzenie działalności gospodarczej czy też jako lokale mieszkalne. Tego rodzaju prace adaptacyjne mieszczą się w przedmiocie działalności gospodarczej prowadzonej przez właściciela budynku, co potwierdzają zapisy w dziale 3 KRS. Wyłączenie budynku z opodatkowania wg stawek związanych z działalnością gospodarczą nie nastąpi również ze względów technicznych w przypadku, jeżeli przedsiębiorca nabył budynek, który nie nadaje się do prowadzenia działalności gospodarczej przez tego przedsiębiorcę. Znaczy to, że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany ze względów technicznych nie tylko na działalność właściciela –przedsiębiorcy ale także w rozumieniu każdej innej działalności gospodarczej. Nie będą miały również miejsca stawki pozostałe , gdy prowadzenie działalności nie jest możliwe:
Z przeprowadzonych w dniu 05.12.2006r. oględzin (opis w protokole) wynika, że stan techniczny budynku zezwala na jego użytkowanie. Naprawy bądź wymiany wymagają instalacje. Analogiczne stanowisko zostało wyrażone przez Ministerstwo Finansów ( np. w piśmie nr LK-2443/LP/02/AP z dnia 10.02.3003r., LK-1601/LP/03/PP z dnia 20.10.2003r.). Należy w tym miejscu zaznaczyć, że zapisy wynikające z planu zagospodarowania przestrzennego jakoby przedmiotowy budynek mieścił się w strefie o dominującej funkcji mieszkaniowej uniemożliwiającej lokalizację obiektów komercyjnych lub o zatrudnieniu powyżej 30 osób w odniesieniu do przepisów podatku od nieruchomości jest bez znaczenia . Wobec powyższego budynek przy ul. S. w L. (po byłej szkole) stanowiący własność Spółki z o.o. w L. w ocenie tut. Organu podatkowego chociaż wymaga przeprowadzenia prac naprawczo –modernizacyjnych to jednak na dzień dzisiejszy może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (np. jako magazyn, jako biurowiec). A zatem jako będący w posiadaniu przedsiębiorcy , winien być opodatkowany podatkiem od nieruchomości wg stawki obowiązującej na terenia miasta Lęborka tj. jak za „budynki lub ich części związane z działalnością gospodarczą ”. W związku z tym postanowiono jak w sentencji. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.