Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła warunkową umowę sprzedaży nieruchomości, w której zobowiązała się do:

1. oczyszczenia terenu nieruchomości z zabudowań, które ze względu na swój stan techniczny kwalifikują się do rozbiórki oraz
2. wysiedlenia zamieszkujących te zabudowania ludzi, co wynika z art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane i nakłada obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia, czyli pośrednio zobowiązuje do wskazania lokali zamiennych (zastępczych).

Z wniosku wynika, iż osoby fizyczne (dalej: Lokatorzy) używają lokali na podstawie umowy najmu lub innego tytułu prawnego niż prawo własności. W celu ich wysiedlenia Spółka zaproponowała im dwie formy:

1. przeprowadzkę do konkretnego lokalu zamiennego zakupionego przez Spółkę, którego własność zostanie przeniesiona na te osoby w zamian za wyprowadzenie się z zajmowanych lokali oraz pokrycie kosztów przeprowadzki
2. świadczenie pieniężne w celu nabycia nowego lokalu mieszkalnego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki.

W okresie między opróżnieniem lokali w budynkach, a nabyciem lokali zastępczych Lokatorzy będą zakwaterowani w lokalach tymczasowych wynajmowanych przez Spółkę w tym okresie.

Spółka stoi na stanowisku iż powyższe świadczenia stanowią dla tych osób fizycznych przychód, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł i w związku z tym nie ciążą na niej obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, a jest jedynie zobowiązana do przygotowania informacji o wypłaconych środkach zgodnie z art. 42 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego podziela powyższe stanowisko Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W przedmiotowym przypadku pomiędzy Spółką i Lokatorami nie istnieje żaden stosunek prawny upoważniający do uznania przedmiotowych świadczeń za przychody z jakiegokolwiek źródła wskazanego w art. 12-19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, przedmiotowe świadczenia jako “inne nieodpłatne świadczenia” będą stanowić przychody z tzw. innych źródeł wskazane w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku świadczeń pieniężnych przychodem będzie ich kwota. W przypadku świadczeń niepieniężnych sposób ustalania przychodu regulować będzie art. 11 ww. ustawy.

W przypadku przekazania własności lokalu, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Wartość pieniężną przychodu w postaci udostępnienia lokalu w okresie pomiędzy opróżnieniem lokali w budynkach, a nabyciem lokali zastępczych ustalać należy zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 3 ww. ustawy, czyli według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku.

Obowiązki Spółki z tytułu przekazywania ww. świadczeń Lokatorom reguluje art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż podmioty które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, przedmiotowe świadczenia będą stanowić przychód z tzw. innych źródeł i z tytułu ich wypłacania Spółka będzie miała obowiązek sporządzić i przesłać informacje według ustalonego wzoru (obecnie wzór ten został określony na formularzu PIT-8C).