Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-241/13/AJ
z 29 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.), uzupełniony dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu przeznaczonego pod zabudowę wypoczynkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienie od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu przeznaczonego pod zabudowę wypoczynkową.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo nabyło w drodze umowy notarialnej zawartej w dniu 10 kwietnia 1996 r. prawo wieczystego użytkowania gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa od przedsiębiorstwa państwowego. Nieruchomość położona jest w miejscowości P. i oznaczona jako działka ewidencyjna nr 247/3, o powierzchni 1491 m². Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta. Zgodnie z aktem notarialnym transakcja zakupu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tylko opłacie skarbowej w wysokości 5%. Działka jest niezabudowana, a Przedsiębiorstwo nie dokonywało na niej żadnych inwestycji.

Przedsiębiorstwo zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania tej działki gruntu.

W dniu 19 marca 2011 r. Wójt Gminy wydał decyzję ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczącą działki gruntu nr 247/3, gdzie określił funkcję i zabudowę w/w działki jako „wypoczynkową”. W wypisie z rejestru gruntów z dnia 20 marca 2013 r. przedmiotową działkę oznaczono symbolem Bp-LsV. W operacie szacunkowym z dnia 20 sierpnia 2010 r. rzeczoznawca majątkowy opisał przeznaczenie nieruchomości w następujący sposób: wyceniana nieruchomość nie jest aktualnie objętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Plan stracił ważność z dniem 1 stycznia 2004 r. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy przyjętym uchwałą Rady Gminy z dnia 30 grudnia 2002 r. przedmiotowy teren znajduje się w kompleksie strefa turystyczna-osiedleńcza w zieleni leśnej. Na tej podstawie określono przeznaczenie nieruchomości : „tereny inwestycyjne i zurbanizowane”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntów nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 w związku z pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo stwierdziło, że do sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów należy stosować stawkę podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku..

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 10 kwietnia 1996 r. Przedsiębiorstwo nabyło prawo wieczystego użytkowania niezabudowanej działki gruntu. Na tej nieruchomości gruntowej nie dokonywało żadnych inwestycji. Zgodnie z decyzją Wójta Gminy z dnia 19 marca 2011 r. ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu określono funkcję i zabudowę ww. działki gruntu jako „wypoczynkową”. Rzeczoznawca majątkowy w operacie szacunkowym wskazał, iż wyceniana nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy przedmiotowy teren znajduje się w kompleksie „strefa turystyczna-osiedleńcza w zieleni leśnej”. Na tej podstawie określono przeznaczenie nieruchomości gruntowej jako tereny inwestycyjne i zurbanizowane.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, jak słusznie wskazało Przedsiębiorstwo, że planowana dostawa prawa wieczystego użytkowania przedmiotowego niezabudowanego gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecinie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.