Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 18.07.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 19.07.2006 r.) uzupełnionym w dniu 28.07.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wynika, że na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu otrzymała Pani od byłego pracodawcy jednorazową spłatę wynagrodzenia za pracę z tyt. przepracowanych godzin nadliczbowych w okresie od 18.06.2002 r. do 18.06.2005 r. Od dokonanej wypłaty, która miała miejsce w miesiącu maju 2006 r. płatnik pobrał podatek dochodowy lecz nie zastosował odliczenia kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem podatnika płatnik (były pracodawca) przy jednorazowej wypłacie zaległych wynagrodzeń za godziny nadliczbowe powinien uwzględnić koszty uzyskania przychodu. Należne koszty uzyskania przychodu może on odliczyć w zeznaniu podatkowym za 2006 rok.

Zagadnienie, o którym mowa w złożonym zapytaniu znajduje uregulowanie w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Rodzaje źródeł przychodów określone zostały przez ustawodawcę w art.10 ust.1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych . W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodu wymieniono m.in. stosunek pracy.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwanej dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast stosownie do art. 32 ust. 2 ww. ustawy, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1 a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit.b (...).

Zgodnie z art. 22 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku kosztami uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy:

1) podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227,00 zł,

2) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy- nie mogą przekroczyć łącznie 1.840 zł 77 gr za rok podatkowy,

3) miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr,

4) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - nie mogą przekroczyć łącznie 2.300 zł 94 gr za rok podatkowy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że pracodawca w okresie Pani zatrudnienia od wypłacanego wynagrodzenia ze stosunku pracy odliczał w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 miesięczne koszty uzyskania przychodów.
Niemniej jednak, jednorazowa wypłata wynagrodzenia za godziny nadliczbowe stanowi dla Pani przychód ze stosunku pracy miesiąca maja 2006 r., który płatnik winien pomniejszyć o miesięczną normę kosztów uzyskania określoną w ustawie.

W analizowanym przypadku nie jest istotne za jaki okres dokonywana jest wypłata, znaczenie ma bowiem moment jej dokonania.

Reasumując, tut. organ stoi na stanowisku, że płatnik - były Pani pracodawca - dokonując w miesiącu maju 2006r. jednorazowej wypłaty z tytułu zasądzonego zaległego wynagrodzenia ze stosunku pracy powinien był zastosować jednomiesięczne koszty uzyskania przychodu obowiązujące w dniu dokonywania wypłaty lub pozostawienia pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji podatnika, o których mowa w ww. art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; t.j. w wysokości 102,25 zł bądź 127,82 zł.

W sytuacji, gdy płatnik nie zastosował kosztów uzyskania przychodów powinna Pani uzyskany przychód z ww. tytułu wykazać w zeznaniu podatkowym za 2006 rok (na podstawie otrzymanej od płatnika informacji PIT-11) i pomniejszyć go o jednomiesięczne koszty uzyskania przychodów we właściwej wysokości (t.j. w wysokości podstawowej 102,25 zł).Zatem stanowisko wyrażone przez Panią we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Powyższa interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia, jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej wydania i do czasu zmiany stanu prawnego lub faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.